I will leave the light on

8.

Ik kijk omhoog naar de stralende lucht. Het is lang geleden dat ik me zo goed voelde. Het gras is groener dan ooit tevoren en ik kijk naar de jongens. Ze zitten bij het zwembad met een biertje. Casa Del Huts is nog nooit zo mooi geweest. Ik hoor de schuifdeur achter me. Ik draai me om en mijn vrolijke gezicht verdwijnt meteen. Het is Fleur, prachtiger dan ooit. Nou dat leek zo, totdat ik zag dat ze huilt. Ik loop meteen op haar af. 'Fleur, wat is er?' Ze laat haar hoofd hangen. 'Hij heeft me afgewezen.' Oh ja, haar date! Ik was het liever vergeten, waarom merkt ze nou niet dat ik haar wil? Ondanks mijn hart een klein sprongetje maakt, is het ook wel vreselijk verdrietig. Ik bal mijn vuisten. Hoe kan iemand haar nou niet leuk vinden? Ik sla mijn armen om Fleur heen, alvast plannend hoe ik deze klootzak een lesje ga leren. 'Hé, het is niet het einde van de wereld hé. Er zijn genoeg mannen voor je in de rij.' Zoals ik Fleur, zie je me nou niet? Fleur lacht. 'Je hebt gelijk Matt.' Ze pakt een voetbal op. 'Kom je voetballen?' Dat zou ik niet doen in een wit jurkje, maar prima. 'Tuurlijk.' Ik lach naar haar. Ze lacht terug en loopt opeens op me af. 'Dit shirt staat je goed.' Zegt ze terwijl ze een haartje er af pinkt. Het doet me niet goed, dat ze opeens zo dicht op me staat. Ik voel haar adem in haar gezicht en de wind blaast wat van haar haar in mijn ogen. Ze lacht aangezien ze het zelf ook wel doorheeft. Ik begin te trillen, vooral als ik zie dat haar lippen steeds dichterbij komen.

Zwetend word ik wakker, rechtovereind. 'Matt? Wat is er?' Hoor ik achter me. Niet weer Fleur. Niet weer, hou je verdomde mond nou eens. Ik voel haar hand op mijn heup. Ik raak ervan in paniek, omdat ik weet dat het maar een illusie is, maar ergens voelt het ook ontzettend fijn. Ik glimlach. 'Nee niks, ik schrok gewoon van iets. Maak je maar geen zorgen.' Fleur haar stem klinkt weer. 'Oh oké..' Net als ik weer goed wil gaan liggen klinken er sirenes en Fleurs hand verdwijnt. Ik raak in paniek. 'Fleur, waar ben je? Fleur?' Ik zoek mijn hele kamer door, maar het is vrij moeilijk als er harde sirenes klinken. Ik hoor mensen praten en schreeuwen. Schoten. Dat is Fleur toch niet? Ik ren naar beneden. 'Fleur? Fleur waar ben je?' Al het harde geluid word alleen maar erger. Geklop, geschreeuw, schoten. Ezra komt achter me aan naar beneden. 'Matthy, wat ben je aan het doen?' Ik kijk paniekerig om me heen. 'We moeten hier weg..' Ezra kijkt me vragend aan. 'Wat?' Ik begin te huilen. 'Hoor je die sirenes niet? Ik kan Fleur niet vinden, maar het is hier te gevaarlijk.' Ga ik Fleur achterlaten?Ezra kijkt me weer verward aan. 'Fleur? Matthy gaat het wel?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, we moeten weg hier. Fleur is denk ik al weg. Kom.' Ezra schud zijn hoofd en grijpt mijn arm. 'Matthy ben je gek geworden ofzo? Er zijn geen sirenes, het is hier niet onveilig. Fleur is dood Matthy.' Opeens word ik enorm duizelig. Ik val op de grond. Harde klap tegen mijn achterhoofd.

FLEUR IS DOOD.