ALEV KOMUTAN

(Geri dönüş) 5 . Bölüm

Acı hiç gecmiyormuş hep içinde biryerlerde duruyor gün geçtikçe hafifleyecek sansamad ilk günkü gibi acıyor halla kalbim de polen gidişini hala daha kabulenmiş deyildim son olan olaylardan sonra yokluğu iyice kendini beli etmişti yatağımdan kalktım demir ailesiyle yasadıgımı olayın üstünden 6 gün geçmişti ünüformamı giydim kızıl saclarımı asağıdan sıkı bir topuz yaptım beremi giyip odadan çıktım koridorda yürürken albayın postası bana doğru koştu yanıma yaklastında selama durdu
" Er Mehmet kesik Mardin emret komutanım"
" Rahat asker"
"Komutanım albay sizi odasında bekliyor"
"Tamam asker gide bilirsin "
Kafa selamı verip uzaklaştı hemen albayın odasına doğru yürüdüm odaya girip selam verdim
"Binbaşı Alev Özdemir İstanbul Emredin Komutanım"
"Otura bilirsin yüzbaşım"
Komutanı ikiletmeden gösterdiği yere oturdum
"Binbaşı seni tim de komutan yardımcısı olmanı istiyorum kaybından sonra tek basına göreve gitmeni uygun görmüyorum"
Nedicektim bilmiyordum bu zamana kadar nerdeyse bütün görevleri polenle giderdim şimdi polen yok itiraz etsemde bişey farketmiycekti
" Tamam komutanım"
Albay onaylar şeklinde basına saladı
"Seni ölüm timinin komutan yardımcısı olucaksın tim görevde yarın gelicekler o zaman tanısırsın şimdi çıka bilirsin"
Topuk selamı verip o şadan cıktım sabah sporu mu yapmak için bahçeye çıktım 2 saat kadar sporum yapıp o dama geçtim duşumu aldıktan sonra imzalanacak dosyalara baktım .
Nerdeyse akşam olmuştu yemeyimi yiyip bahçeye çıktım hafif esinti vardı iyi gelmişti birazdaha hava alıp odama geçtim

Sabah
Bugün ölüm timiyle tanısacaktım duyumuma göre gölge timide görevden gelecekmiş albayla birlikte ölüm timini bekliyorduk yarım saat bekleyişten sonra ölüm timi gelebilmişti helikopterden nerdeyse benim iki katım olan 5 adam inmişti önümüzde tek sıra halinde sıraya geçtiler kasklarını çıkartıp selam verdiler
Albay "sağ baştan say"
Kıdemli Binbaşı Alp kılıç
Yüzbaşı Ali Erdem
Üstegmen Fırat kara
Teğmen Batu yıldız
Teğmen İbrahim Hacı
Ben hala timin komutanına bakıyordum düşündüm kişi olamaz dı dimi 5 seneden beri görmüyordum onu tam unuttum derken karşıma cıkmıs olamazdı o da bana bakıyordu oydu herşeyi değişmiş ama mavi gözleri aynı sert bakışlar hiç degişmemiş o da beni tanımıştı albayın konuşmasıyla gözlerimi kacırdımalpten
"Rahat çocuklar timinize yeni birisinin katılacağını size söylemistim katılacak kişi binbası alav özcelik komutan yardımcısı siz tanışın yarın izinlisiniz"
Diyip gitmişti albay timle baş başa kalmıştık onlar bana bakıyordu ben sadece alpe oda bana konuşmasını bekliyordum ama sadece bakıyordu içlerinden birisi konuştu fırat üstegmen
"Hoşgeldiniz komutanım"
"Sağol üsteğmen"
Sonunda Alp konuşa bilmişti
"Hoşgeldin alev"
Sesi buz gibiydi eski Alp deyildi değismisti ama benim içimde ki sevgi hiç değismedi bir gün karsılacağımızı biliyordum hep onu bekledim
"Sağol Arslan"
Gözleri koyulaşmıştı ikinci adını bilen tek kişi bendim ve bu şekilde seslenen de bendim onu çok özlemiştim acaba o beni özlemismidir time dönüp
"Dağıla bilirsiniz "
Tim alpe baktında Alp kafa salayarak onayladı tek sırayla hepsi gittiğinde alpe döndüm bana bakıyordu ona yaklaştım dibine kadar gelmiştim sadece gözlerine bakıyordum birden sarıldım alpe artık yasadıklarımı tek başıma kaldıramıyordum hıckıra hıckıra ağlıyordum Alp sıkıca sarılıp başımı iyice göğüsüne bastırdı beremi çıkartıp saclarımı koklayıp öpüyordu başımı kaldırıp alpere baktım
"Alp polen öldü beni bıraktı kalbim çok acıyor ölücekmiş gibi hisediyorum ben kardeşimi koruyamad ım onun yerine benim ölmem gerikiyordu" Alp gözl yaslarımı silip yanaklarımı öptü
"Senin suçun yok böyle olmasını kimse istemezdi ama oldu kendini suçlama "
Ağlamam durmuştu alpten ayrıldım ağzımı açıp birşey diyecektim ki arkadan alpe seslenilmesiyle sustum
"Hayatım geldinmi çok özledim seni "
Alpten iki adımda uzaklastım alp hızla başını bana çevirdi bakıslarımı ondan çekip kıza baktımda bu olmaz yapmamıs ol Alp okuldayken sırf Alpi sevdiği için beni okuldan atıracaktı Alp bu yüzden benden ayrılmıstı ayrılınca birdaha konusmamıstık Alp bir dönem önde olduğu için mezun olup gitmişti birdahada konusamamıştık Deren Alp sarılıp yanaklarını öpüyordu daha fazla buna katlanamayacaktım arkama dönüp hızlıca ordan uzaklastım odama girdim
"Salak alev ne sandın seni hala sevdiğinimi yüzüsüz gibi sarılıp içini döktün bide senden sonra derenle sevgili olmuş belki evli nisanlı senin gibi ailesi olmayan ne yüdügü beli olmayan yetimhanede büyüyen birisini ne yapsaydı salak salakkk"
Yatağıma oturdum nefeslendim biraz banyoya girip yüzümü yıkadım kendime gelmiştim
Alp
Karsımdaki alevdi gün geçtikçe daha çok güzeleşmiş beni tanımıştı onu çok özlemiştim ondan ayrılmak zorunda kalmıstım Deren yüzünden yoksa hayalini gerceklestiremiyecekti ona bunu yapamazdım sornada mezun olmuştum birdaha da bulamadım gül kokulumu nasıl da özlemişim aslan demesini herkes gidince dine kadar girmişti kokusu hala aynıydı biranda sarılmasıyla şok olmustum hemen bende sarıldım titreyerek ağlamaya baslamıstı kalbim acımıştı ne oldu da bu kadar aglamıstı ki sım sıkı sarıldım beresini çıkartıp kızlı saçlarını koklayıp defalarca kez öptüm benden uzaklastında ölümüme sebeb olacak orman yeşili gözleri şişmişti haladaha ağlıyordu nefes alıp polenin öldügünü söyleyince şok oldum akedimide üçümüz bir gezer takılırdık polen kardeşim gibiydi alevin arkadan derenin seslenmesiyle alev iyice benden uzaklaşmıştı inanmayacak bana bakıyordu derenin bana sarılıp yanaklarımı öpmesiyle şok geçirmişti hangi çüretle bana sarılıp öpe bilirdi tam dereninitecektim ki alev hızla arkasını dönüp gitmişti dereni kendimde itip
"SENİ KAC KEZ UYARMAM LAZIM BANA SARILAMAZSIN ÖPEMEZSİN HAYATIM DİYEMEZSİN BEN SENİN SEVGİLİN DEYİLİM ANLIYORMUSUN SENİ SEVMİYORUM ASLADA SEVMİYCEM ÜSTÜN OLDUGUMU UNUTMA BİRDAHA BÖYLE BİSEY YAPARSAN OLUCAKLARDAN BEN SORUMLU DEYİLİM MESLEGİNİ ELİNDEN ALIRIM HİC ŞAKAM YOK"
dereni arkada bırakıp alevin peşinden gittim ama yoktu gitmişti yanlış anlamıstı onu bitdaha bırakmazdım dayanamazdım birdaha onsuzluğa kaybedemezdim odama doğru yürüdüm odama girip duşa girdim ünü formamı giyip hangara timin yanına gittim birbirleriyle şakalaşıyordu ben girince sesizlik oldu ayağa kalkacaklardı ki elimle durdum boş olan yere oturdum
Ali'nin seslenmesiyle ona döndüm
"Alp alev komutanı tanıyormusun yani ikinci adınla seslendi ikinci adını timden başka bilmiyor diye biliyordum"
"Okuldan beri tanıyorum"
Kafasını salayıp önüne döndü telefonumu cıkartıp anneme geldimi söylemem gerekiyordu annemi geldimi bildiren mesaj atmıstım kapının acılmasıyla oraya döndüm Deren gelmişti sıkılmıstım artık bu halerinden yüzüsce bulundum ortama gele biyordi kaşımda ki boş yere geçip oturdu onu taklamadan telefonuma döndüm halla bana bakıyordu hisediyordum 5 dk sonra bı daha kapı açıldı gelen alevdi tim kalkacaktı ki eliyle durdurdu dereni görünce bir duraksadı gözüyle boş yer varmı diye baktında sadece yanımdaki yerin boş olduğunu görünce bana hiç bakmadan yanıma oturdum timle sohpete basladında yavaşca ona yaklastım kolumda koltuğa uzatım mis kokusu buram buram burnuma geliyordu
Alev
Odadan çıkıp hangara timle iyice tanısmak için yanlarına gittim kapıyı açıp içeriye girdim tama kalkacaklardı ki elimle durdum oturacak yer varmı diye bakınıyordum ki Deren burdaydı onu takmadan boş yer varmı diye baktımda sadece Alpin yanı boştu mecburi oraya gidip oturdum yüzüne bakmamıştım niye bakım ki hem derenle ayrı oturmuslardı sevgili deyilermiydi bunlar timden batunun sorusuyla oraya onları düsünmeyi bıraktım Alpin bana yaklastını hisediyordum kolunu arkamdaki koltuğa uzatmıştı Ali yüzbaşını sorusuyla ona bakmıstım
"Alev komutanım aileniz nasıl izin verdi yanlış anlamayın askeri tehlikeli bir meslek ondan sordum gerilmisti
Tam cevap vericektim ki derenin benden önce davranmıstı
"Alicim derenin ailesi yok bana dönüp alayla o yetimhane gülü"
Diyip gülmustü odada sadece derenin gülme sesi vardı ona dümdüz bir şekilde baktım sonra omuzlarındaki yıldıza baktımda üstegmen oldugunu gördüm sırıtım bagırarak
"ASKER BU NE TERBİYESİZLİK SEN ÜSTÜNLE NASIL KONUSUYORSUN "
"Sen kimsin bebistedin şekilde konuşurum"
Ona kücümseyerek
"Karsında alabay baban yok savunmanı masamda bekliyorum şimdi cık "
Kırmızı suratla aya kalktı hızlı odadan çıktı Alp doğru dönmüstüm sırıtarak bana bakıyordu anlamazca ona baktım daha fazla burda durmak istemediğimden odadan çıktım akşam yeğine kadar uyumak istiyordum hala Alpin timinden olduğuma inanamıyordum düşüncelerimle uyuya kalmıstım

Merhaba canlarım ben geldim bölümü bayramdan sonra yazıcaktım ama size süpriz olmasını istedim .şimdiden herkesin kurban bayramını kutluyorum umarım sevdiklerinizle güzel bir bayram geçirirsiniz ve depremde sevdiklerini kaybeden bütün okurlar için basınız sağ olsun acınız acımızdır unutmayın hep yanınızdayız
Oy ver meyi yorum yapmayı ve takip etmeyi unutmayın :)))))