A new start // 𝐾𝑖𝑚 𝐽𝑜𝑛𝑔𝑖𝑛

0.3

Aynaya bakıp başörtümü düzeltdim. Ardından çantamı alıp dışarı çıktım. Kapıyı kilitledikten sonra doğruca eve gitdim. Eve girdiyimde kızlarda gelmişti. Kızlara 'ne oldu?' Der gibi bakış atdım.

Esma gülümseyip elini iyi anlamda salladı. Zehra'da aynı şekilde. Ve birden konuşa bildiyimiz geldi aklıma.

"Kızlar neden kaş göz ediyorsunuz?"

"Onu sana sormalı ablacım" Esma

"Annem nerde?"

"Odasında" Esma

"Bize kızgınmı?"

"Yok ya" Zehra

"Hatda o fotoğrafı çerçevelememizi istedi" Esma

"Harika o zaman"

.....

Ertesi gün cumartesi olduğu için kızlarda bende evdeydik. Ve ben annemlere rüyamı anlatıyordum. Rüyamda beyaz gelinlikle aynaya baktığımı görmüştüm

"Abla kocan yakışıklımıydı?" Esma

"Gelinliyin hangi modeldi?" Zehra

"Kaynanan yanındamıydı?" Annem

Yüzümü buruşturup ofladım

"Ya abartmayın bu kadar. Sadece gelinlik giydiyimi gördüm. Rüya işte"

"Ama abartılacak bir şey bu kızım" annem

Annem tekrar konuşmak isterken kapı çalmıştı.

"Esma kapıya bak" annem

"Zehra kapıya bak" Esma

"Ben niye bakıyorum? Annem sana söyledi" Zehra

Göz devirip kapıya yöneldim

"Ben bakarım"

Kapıyı açtığımda bayan Kim'i görmeyi beklemiyordum açıkcası

"Meraba kızım" bayan Kim

"Ah meraba teyzecim"

"Baban evde yoktur umarım" bayan Kim

"Yok evde deyil. Buyrun geçin"

Bayan Kim içeri geçince onu doğruca salona götürdüm. Yani annemin yanına. Annem kalkıp bayan Kim ile selamlaştı. Ardından bayan Kim yalnız konuşmak istediyini söyledi. Ve kızlarla ben mutfağa geçtik. Bayan Kim ve annem uzun süre konuştuktan sonra bayan Kim vedalaşıp evden ayrıldı. Bizde merakla annemin yanına koştuk.

"Anne ne konuştunuz öyle uzun uzun?"

Annem gülümseyip heyecanla konuştu

"Rüyan çin çıktı kızım"

"Nasıl yani?"

"Bayan Kim oğlu ile evlenmeni istiyor"

Üçümüz birden "Ne?" Diye sorunca annem davam etdi

"Bir kaç güne kocası ile birlikte gelecek"

"Sen ne dedin?" Esma

"Hiç bir şey" annem

"Nasıl yani?" Zehra

"Babanızla konuşacağım"

Akşam annem masada babama konuyu açmış, ve babam olumlu karşılamıştı. Hatda pazartesi gelsinler demişti. O zamana kadarda babam aileyi araştıracaktı. Pazartesi işe gitdiyimde, bayan Kim yine kapıdaydı. Bu kez yalnız gelmişti. oğlu yanında yoktu. Biraz utanarak kapıya yaklaştım

"Günaydın teyzecim"

"Günaydın kızım"

"Her halde kiyafetler için geldiniz?"

Kapı kilidini açarken, bayan Kim'e baktım. Gülümseyip içeri girdi

"Aslında bu gün, yalnızca seninle konuşmak istedim"

"Hangi konuda?"

"Oğlumla ilgili"

Bakışlarımı yere indirdim. Bayan Kim koltuğa oturunca bende oturdum. Elimi tutup gülümsedi

"Kızım oğlum geçimli birisidir. Kötü huyu yoktur. Fakat malesef kendisi ateist"

Son cümlesi ile birlikte Bakışlarımı bayan Kim'e çevirdim. Bayan Kim devam etdi

"Ben eğer seninle evlenirse, senin onu değiştire bileceyini düşünüyorum"

Koltuktan kalkıp bir kaç adım irerledim. Ve derin bir nefes alıp konuştum

"Üzgünüm ama yapamam"