A new start // 𝐾𝑖𝑚 𝐽𝑜𝑛𝑔𝑖𝑛

1.1

Kopan alkış fırtınası ile Jongin ile birbirimize bakmıştık. Ben normal bakarken, Jongin adeta öldürecek gibi bakıyordu bana. Gün sonunda ailem ile vedalaşıp Jongin'in evine gitmiştik. Jongin otelde kalmayı gereksiz gördüyü için eve gelmiştik. Elim hala elindeyken beni odaya götürüyor, yada hayır adeta sürüklüyordu. Odaya girdiyimiz anda elimi sertçe bırakmıştı. Bana öldürücü bakışlar yollayıp dolaptan bir şeyler alarak banyoya geçmişti. Bende yatağa oturup çıkmasını bekledim. Dışarı çıkınca hemen yanıma gelip elimi tutarak beni kaldırdı. Beni kenara itip yatağı açtı

"Ne yapıyorsun?"

"Uyuyacağım"

Jongin yatağa girmek isterken elini tutdum. Yüzünü bana çevirip elini çekti

"Ne var?"

"Bana ne olduğunu anlatacakmısın?"

"Sana hesap vermek zorunda değilim"

"Bana neden böyle davranıyorsun?"

"Sana hayır de demiştim. Bunu sen seçtin"

"Neyi ben seçtim ya? Sen neden bahsediyorsun?"

Jongin başka bir şey söylemeden yatağa uzandı. Bende ondan umudu kesip pijamalarımı alarak banyoya geçtim. Üzerimi değiştirip odaya geri döndüm. Jongin uyumuştu sanırım. Yatağın diyer tarafına geçtim. Uzandığım anda Jongin irkilip uyanmıştı. Kaşlarını çatıb konuştu

"Ne yapıyorsun sen?"

"Uyuyacağım müsadenle"

"Git yerde uyu burası benim odam, benim yatağım"

Gülümsedim

"Hayır canım bizim odamız, bizim yatağımız"

Uzanıp gözlerimi kapatdım. Jongin yataktan kalkıp yastığı aldı. Ve gidip yere uzandı. Tabi giderken mızmızlanmayıda ihmal etmedi.

"Canımmış"

Sabah ezan sesi ile gözlerimi açtım. Yatakta dikleşip esneyip gerildim. Jongin yastığı kafasına bastırıp boğuk sesle konuştu

"Kapat şunu uyuyorum"

Göz devirdim

"Doğru konuş çarpılacaksın"

"Aman çok korktum"

"Korksan iyi olur"

Kalkıp aptest aldım. Ardından namaz kiyafetlerimi giyip namaz kıldım. Namaz sonrası tekrar pijamalarımı giyindim. Jongin tekrar uyumuştu. Yataktan yastığı alıp Jongin'in yanına uzandım. Sorununun Ne olduğunu anlamasamda. Yakışıklı yüzüne artık serbestce baka bilirdim.

Fatıma'da uyumuşdu. Sabah olduğunda Jongin uyanmış ve karşısında Fatıma'yı görünce öfkelenmişti. Hızla yerden kalkınca Fatıma'da uyanmıştı.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Hiç bir şey yapmaya çalışmıyorum, ne oldu ki şimdi?"

Fatıma yerden kalkıp Jongin'in karşısında durdu. Jongin kızın bileyini tutdu

"Bana kendini sevdirmeye çalışma tamammı?"

Fatıma kaşlarını çatıb cevapladı

"Ben kendimi sevdirmeye falan çalışmıyorum. Evliyiz biz beni buraya getirdiysen sevmelisinde"

"Sen öyle düşünüyor olabilirsin. Ama biz evli falan deyiliz. Çünki seni karım olarak görmüyorum"

Fatıma elini sertçe geri çekti

"Öylemi? O zaman bende gidip annene sorarım beni neden karın olarak görmediyini"

Fatıma kapıya doğru gidip kapı kolunu indirdiyinde, Jongin kızın kolunu tutup, kapıyı kapatarak kızın sırtını kapıya dayadı

İkisi göz göze gelirken Jongin kızın kolunu sıktı

"Bunu aklının ucundan bile geçirme tamammı?"

Kız kolunu kurtarmaya çalışırken acıdan gözleri dolmuştu

"Bırak kolumu canım acıyor"

Jongin kızın kolunu bırakırken, Fatıma'nın gözlerinden yaşlar süzülmüştü.

"Neden yapıyorsun bunu bana? Benim suçum ne?"

Jongin cevap vermezken, Fatıma devam etdi

"Neden evlendin benimle?"

Kız konuşurken, Jongin bütün sorularını cevapsız bırakmış ve banyoya geçmişti.