🌸YOURS AGAIN🌸 [Yizhan Short]•°•|ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ|✓

Chapter 18

සති දෙකකට පසු,

එයා උදේම ගිහින්. මම නැගිට්ටෙ දවල් වෙලා. පුතාව හම්බවෙනකන් එයා මට වැඩට යන්න තහනම් කරලම දැම්මා. එයාව කේන්ති ගස්සන්න බැරි නිසා ඉතින් මම ගෙදර ඉන්නවා. අද මාව එළියට එක්ක යන්නම් කියලා එයා ඉක්මනින් එන්නම් කිව්වා. ඉස්සරහට ඇවිල්ලා තියෙන කුසත් එක්ක මම අමාරුවෙන් කිචන් එක පැත්තට ගියේ අම්මා ඉන්නවද බලන්න. මම කිචන් එකට එනවා දැක්ක අම්මා මට කතා කරා.

"කිරි එකක් හදන්නද පුතේ. කාලම ඉන්නවද නැත්තන්."

"අම්මා පොඩ්ඩක් වාඩි වෙලා ඉන්නකො අනේ. මන් කිරි එකක් හදා ගන්නම්. ඔයා මහන්සි වෙනවනෙ හරියට."

"අනේ මගෙ අතපය තාම හයියයි. කිරි එකක් හදලා දෙන්න පුළුවන්."

"ඔයත් පණ්ඩිතයිනෙ අම්මා."

මට ඇහැරෙන්න පරක්කු උන දවසට අම්මා නැගිටලා තනියෙම උයනවා. මාව ඇහැරවන්න කිව්වට අහන්නෙත් නෑ. මට උදව් කරන්න කියලා ඇවිල්ලා එයා ඔක්කොම කරනවා.

හවස එයාගෙ වාහනේ සද්දෙ ඇහුන නිසා මම රූම් එකේ ඉඳන් ඉස්සරහට ගියා. ගෙට ගොඩවෙනකොටම මගෙ හිස්මුදුනට හාදුවක් දුන්න එයා වොශ් එකක් දාගන්න ගියා. මමත් රූම් එකට ඇවිත් එළියට යන්න ඇඳුම් ඇඳගත්තෙ කලින් වොශ් එකක් දාලා ලැහැස්ති වෙලා හිටිය නිසා. වොශ් එකක් දාගෙන ටවල් එකත් ඇඳගෙන එයා එළියට එනකොට මම ඇඳෙන් වාඩි වෙලා ඉඳියා. මගෙ ළඟට ආව එයා පාත් වෙලා මාව අත් දෙකෙන්ම තුරුළු කරගන්නකොට මමත් එයාගෙ නිරුවත් පිටේ අත් දෙක යවන ගමන් එයාට තුරුළු වුනා. මගෙ හිස්මුදුනට හාදුවක් තිබ්බ එයා කතා කරා.

"සුවඳ මල මගෙ. දැන් කොහෙද අපි යන්නෙ ම්ම්ම්."

"පන්සල් යමුද?"

මම ඔළුව උස්සලා එයාගෙන් අහනකොට එයා මගෙ නළලට හාදුවක් දෙනවත් එක්කම මගෙ ඇස් පිය උනා.

"පරිස්සමින් මැණික."

පන්සලට ආව එයා මගෙ අතින් අල්ලගෙන ඉණ වටෙත් අතක් දාගෙන මාව පඩිපෙළ නැග්ගුවෙ පරිස්සමින්. බුදුන් වැඳලා අපි දෙන්නා බෝධියත් දෝවනය කරේ අපේ පුතාට වගේම අපි හැමෝටම සෙත් පතලා. පන්සලෙන් ආව අපි දෙන්නා පාර්ක් එකට ආවෙ එනගමන්. පාර්ක් එකේ බෙන්ච් එකකින් අපි දෙන්නා වාඩි වෙලා මන් එයාගෙ උරහිසේ ඔළුව තියාගෙන පොඩි පොඩි බබාලා සෙල්ලම් කරන හැටි බලාගෙන හිටියෙ ආසාවෙන්.