İntikamın Gölgesinde

Bölüm 15

Medya=Catherina ve Arthur

... Bekaretimi veremezdim olmazdı

Canın çok acıyor mu catherina?
-Hayır azıcık sızlıyor.

Yalan söylüyordum, canım çok fena acıyordu ama doğruyu söylemek istemiyordum. Eğer söylersem kendini suçlayacağını biliyordum, işte bu yüzden yalan söyledim. Yinede bana inanmamış gibiydi.

-Emin misin Catherina?

Sesinde hem suçlama hemde özür tonları dans ediyordu. Kısık bir sesle;

-Eminim Arthur. Çok ama çok az acıyor.

-Catherina lütfen bana doğruyu söyler misin.

Sonunda dayanamadim, nerdeyse duyulmayacak bir sesle konuştum.

- Tamam çok acıyor. Ama sakın kendini suçlama yarışma benim fikrimdi. Hem akşama kadar iyileşirim.

-Ah benim tatlı Catherinam.

Bana şefkatle sarıldı. Çok sıkmıyordu ama bırakmak da istemiyor gibiydi. Sıcacıktı. Annem ve Arthur'un sarılmalarını hiç bir şeye degişmezdim, ikiside sıcak ve huzurlu bir şekilde bana sarılırlardı. Benim için dünyanın en güvenli yeriydi.

- Seni asla bırakmam Catherina asla. Hep yanında olacağım ve seni koruyacağım...

O zamanlar on yaşındaydım ve Arthurla beraber koşu yarışması yapmıştık. Ayağım takılıp düşmüştüm. O zamanlar Arthur bana demişti ki "seni asla bırakmayacağım" şimdi ise benden ne istemişti?
Dünya tuhaf bir yer, insanlar değişiyor sürekli aynı kalmıyorlar. Arthur da değişti herkes gibi.

Sonunda Arthur durdu ve bende etrafıma bakındım, ormann derinliklerindeydik ve karşımda yıkık dökük bir kulübe vardı. Sanırım sahipleri burayı terk edeli yıllar olmuş. Arthur bana dönüp gülümseyip göz kırptı. Evet cidden Arthur'dan midem bulanıyordu. Arthur kulübenin kapısını açtı ve beni belimden tutarak içeriye girdi. Aslında beni sürükledi desem daha doğru olur . Kulübenin içi dışı kadar kötü değildi aslında temizdi inanılması zor ama temizdi. Karşımda duran şömineye baktım. Yıllara meydan okumuş gibiydi. Daha fazla etrafı inceleyecektim ama birden belimde duran eller sert bir hareketle beni çevirdi ve dudaklarıma sert ve aç dudaklar yapıştı. Korku şaşkınlık heyecan hepsini yaşıyordum şimdi. Daha öncede Arthur beni öpmüştü ama hiç birinde böyle olmamıştım. Arthur'un dili ısrarla dudaklarımı aralamaya çalışıyordu her cevap vermeyişimde ise daha saldırgan davranıyordu. Yumuşak davranan Arthur gitmişti sanki yerine karanlık ve bilmediğim bir arthur gelmişti. Sonunda beni bırakmıştı ama yüzü öfke doluydu;

-Beni opeceksin Catherina.
Sonunda konusabilmiştim.

- Arthur lütfen yapma lütfen. Olmaz yapmam lütfen Arthur bak intikamım bitince her şey normale dönecek. O zaman sen ve ben tek olacağız. Ama şimdi olmaz hazır değilim.

Kollarimdan tuttuğu gibi beni sarsmaya başladı. Sesi hiç olmadığı kadar korkutucuydu, karanlikti.

- Ben evlendim Catherina sana olan aşkıma rağmen bir başkasıyla evlendim biz artık olamayız.

Durdum gözlerimi istemsizce devirdim. Ve avazımın çıktığı kadar bağırarak;

- İstemiyorum anlamıyor musun.

Bende bağırmıştım sonunda istemiyordum hiç bir şekilde istemiyordum. Çünkü o aşkımıza çoktan ihanet edip bir başkasıyla evlenmişti. Beni itti ve yere düştüm daha şoku atlatamadan Arthur üzerime doğru gelmeye başladı;

- Söylesene Catherina niye istemiyorsun niye? Eskiden beni deliler gibi isterdin hatta kendin söylemiştin istiyorum diye. Şimdi ne degişti söylesene ne değişti. Yoksa Lord James'e mi aşık oldun? Nede olsa benden zengin ve yakışıklı. Söylesene Catherina lanet olsun konuşsana!

Onu sevmiyorum tek aşık olduğum sensin demek istedim ama bana yaptığı hakaretten sonra gururum izin vermedi bunları söylememe.

- Sen hastasin Arthur.

Nasıl oldu anlıyorum ama Arthur delirmiş gbiydi. Evet bir zamanlar onla olmak istemiştim ama o geçmişti ve insanlar geçmişte kalmamalı.

Arthur büyük bir hışımla bana yaklaştı kıyafetimin önünü hiç zorlanmadan yırttı. Aman tanrım resmen tecavüze uğruyordum. Yaşlar gözlerimden bağımsız akarken bir yandan da avazımın çıktığı kadar bağırıyordum. Ama nafileydi kimse beni duymaz ki. Dudaklarını boynumda hissediyordum elleri eteğimin altında bacaklarıma dokunuyordu. Çırpınışlarım boşunaydı kaybetmiştim. Ben bunları düşünürken gözlerim kapalıydı birden üzerimdeki ağırlık kalktı.

Gözlerimi açtım. Biri Arthur'u yumrukluyordu. Hemde öldüresiye. Korkunç sesi etrafta yankılanmaya başladı;
- Eğer seni bir daha Catherina'nın etrafında görürsem yemin ederim ki öldürürüm. Anladın mi beni.?

Sonrada arthuru hızla kulübeden dışarı attı. Bana döndüğünde ikinci şoku yqsadim ağzımdan sadece tek bir kelime çıkabildi;
- James?