Arafta

206 5 3
                                    

(Medya:Calista, James, Edvin)

Öncelikle bölümü çok geç yazdığım için hepinizden özür dilerim yepyeni maceralar sizleri bekliyor ip ucu vereyim hikaye bölümler ilerledikçe daha heyecanlı olacak ☺️

Sabah, önceki günün verdiği yorgunluğu üzerimden atamamış şekilde uyandım daha doğrusu uyanamadım yorganım ve yastığımla bu sabah bambaşka bir aşk yaşıyoruz desem daha iyi olur. Perdeyi araladığım an havanın yağmurlu olduğunu görüp hızla çektim. Yağmurlu günleri pek sevmem. Küçükken yağmur yağınca birilerinin öldüğünü ve buna gökyüzünün ağladığını düşünür bende ağlardım. O günler aklıma geldi gülümsedim, zavallı annem sarılıp belkide yağmur mutluluktan ağlıyor sevgili kızım sözleri beynimin her zerresinde yankılanmaya başladı. Onu özledim lakin bana en azından bir mektup yazmasını çok isterdim, yapmadı belki merak bile etmiyordur, hatta ailem beni unutmuştur belki!

Kıyafetlerimi giyinip aynadan Düşes Catherinayı izlemeye başladım. Üzüntülüyüm Düşes Catherina hep gülmeli, mutlu yüzümü de takıp odadan çıktım. Kapıdan çıkarken ayağıma takılan tokamı aldım yerden;

"James! Ah deli adam. "

Bu toka aklıma dün yaşadıklarımı getirdi. Öyle mutluyduk ki ben bir ara James'e aşık bile oldum!

Aşağı indiğimde Edvin amcamın sabahın erken saatlerinden beri bahçedeki çiçekleri suladığını öğrendim, bahçeye yöneldim.

-Sevgili amcam çiçekleri nekadar da güzel suluyor

-Ah yapma Catherina gayet normal suluyorum ben, James'i  sabah buralarda gördüm.

-Benim yanıma gelmedi amca?

-Ozaman tam da tahmin ettiğim gibi Calista ile birlikte.

Dondum. Daha dün beni kurtardı! belkide birbirimize aşık olduk yada ben yanılıyorum evet ona bir tek ben aşık oldum. O hâlâ aynı James... Serseri ve pislik James!

Edvin amcam fazla rahattı bu duruma karşı. Lakin bu rahatlığın büyük bir patlamaya sebep olacağını Edvin amcanın gözlerinden anlayamamak mümkün değil. Odaya çıktım arkamdan Edvin amcanın da geldiğine eminim. Calistanın odasının kapısı aralıktı ben biraz ilerledim. Arkamı döndüğüm an James ve Calista dudak dudağaydı. Edvin amcam ise öylece Durmuş onları seyrediyordu! Inanılmaz derecede sakin bu adam. Yada psikopat! Yada James tam bir adi yada Calista bir fahişe! Yada ben tam bir aptalım nasıl böyle bir adama aşık oldum!

Tiksinmiş biçimde yürümeye devam ettim Edvin amca onun bu aciz halini görmemi istemezdi kim olsa istemez utanmaması gereken kişi Edvin amcam fakat o bu durumdan çok utanç duyuyor ve kimsenin ona acımasını istemiyor.

Cirillanın yanına gittim. O güzel kahverengi saçlarını tarıyordu.

-Prenses tembel, uyandınız demek!

-Erkenciydim ben Catherina hatta James'in buraya geldiğini bile gördüm. Sabah sabah dayanayıp seni görmeye gelmiş. Bu mükemmel bir şey o sana aşık bütün cemiyet sizi konuşacak. Londra'nın mükemmel çifti.. Eeee anlat bakalım James'in geleceğini dün biliyormuydun yoksa sana böyle muhteşem bir jest mi yaptı? Yo yo yoooo kesinlikle sana sürpriz yaptı dimi Catherina?

-Offf Cirilla yine dilinde akrep var gibi! Duramadın bir türlü.

-Ne yapayım merak ediyorum Catherina? Bu zamana kadar hiç aşkım olmadı en azından senin Arthur'a tecrüben var ama benim ilk aşkıma rezil olmamam için senin herşeyini, sizin ilişkinizi didik didik etmeliyim.

Gülümsedim. Aklımdan bir türlü gitmeyen sahneye rağmen, James'in benim için geldiği yalanına kendimi inandırdım. Beni sevmesi gerekiyordu benim ona aşık olmam çok saçma ama aklımdan çıkmıyor işte deli gibi seviyorum onu o güzel kokusunu..

İntikamıma bir yenisi daha eklendi James'in beni aldatmasını da ona ödeteceğim. Akşam üzeri oldu hala odamda sabahtan beri bozmadığım duruşum ile karşıdaki duvara bakıyorum. Birden açılan kapı ile irkildim. James?

-Catherina gel seni almaya geldim.

-Ne demek seni almaya geldim?

-Hadi kalk lütfen gidiyoruz.

-Hayır.

-Lütfen ama Catherina bu gece bana eşlik edeceğin için pişman olmazsın. Hadi?

-Calista pişman olmaz asıl! Ben seninle aynı ortamda aldığım nefes için bile pişmanım.

James kolumdan tuttuğu gibi resmen sürükleyerek merdivenlerden indirdi.

-Bırak beni aşağılık adam senin gibi adi iğrenç biriyle şurdan şuraya gitmem ben!

Edvin amcam, Cirilla ve Calista şaşırmış bakışlarını atıp beni kurtarmaya yeltenecekken kendimi at arabasında buldum. Çok direndim inmek için fakat yediğim tokat ile yığıldım. Duyduğum son ses cirillaya aitti "onu kaçırdığına pişman olacaksın!"

Yorum ve votelerinizi eksik etmeyin lütfen. Yeni bölümler bu hafta sık sık gelerek sizleri çok mutlu edicek ☺️

İntikamın GölgesindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin