Whatever???

Deel 2

Scott's pov
Ik help Emma met haar spullen in pakken. Ze ziet er gespannen uit en ze pakt haar spullen alsof ze de trein moet halen. "Rustig aan, we hebben alle tijd" "hmm... wil jij mijn tandenborstel uit de badkamer pakken?" Vraagt Emma. Ik loop haar slaapkamer uit richting de badkamer als er iemand de trap op komt stampen. Die persoon is boos dat hoor en voel je aan alles. Ik loop rustig verder de badkamer binnen en sluit de deur achter mij die meteen weer open wordt gerukt. "Weg jij! Uit mijn huis!" Een grote man met zwart haar en een grote tatoeage op zijn arm staat in de deuropening. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen dus ik vertel dat ik bij Emma hoor. "Ben jij soms verliefd op Emma?" Emma komt tevoorschijn achter zijn rug, ze schud heel hard haar hoofd en ik zeg dus nee. Ik zie dat ze opgelucht is maar toch baal ik er van dat ze nog steeds niet wil toegeven dat ik haar vriendje ben. "Ik beveel je om nu mijn huis te verlaten!" Buldert de man opnieuw. "En emma blijft hier!" Verslagen loop ik achter hem langs de trap af. Ik kijk over mijn schouder om te zien of Emma daar nog staat maar ze is al weggevlucht haar kamer in. Ik weet niet of ik dit wel wil als Emma blijft ontkennen dat ze van me houd...

Emma's pov
Trillend ga ik op mijn bed zitten. Mijn moeder is net na de ruzie met mijn vader weggegaan en Scott is nu ook weg. Ik ben dus alleen... met mijn stiefvader... ik hoor zijn voetstappen al richting mijn kamer lopen. Wat moet ik doen? Het is me bijna 2 jaar gelukt om hem te ontwijken, en nu... de deurklink gaat omlaag, en weer omhoog en nog een keer omlaag. Die stoel houdt hem niet lang meer tegen. "Emma! Doe open! Ik heb je gemist!" Mijn hart slaat wel 200 keer per seconde en al het bloed stroomt uit mijn hersenen. Ik kan nu al niet meer helder nadenken, laat staan wanneer het zover is. Mijn enige kans is het raam, maar het is al te laat. De deur gaat open en daar staat hij. In alleen een boxershort.

Scott's pov
Kom op! Ga nou op groen! Ik heb net even gekeken maar als ik opschiet kan ik nog net een boot richting Engeland halen. Vince is daar al en als ik nu ergens heen ga dan kan ik het beste naar Vince gaan. Ik hoef Emma even niet spreken en ik hoef al helemaal niet met haar op wereldreis. Ik wil geen geheime verkering hebben. In de verte zie ik de haven en de boot liggen. Ik rijd door de slagboom en ga in de rij auto's staan. Ik kijk om me heen en daar op de pier staat iemand. Ik herken haar maar van zover kan ik niet precies zien wie het is.