Deel 9

128 3 7
                                    

Caro's pov
Ik word langzaam wakker van de zonnestralen die door het gordijn schijnen. Vince ligt met zijn gezicht mijn kant om en ik streel met mijn vingers over zijn wang, ik wil zo graag bij hem blijven, maar ik wil ook bij Titin blijven. Ik dacht dat ik had gekozen, maar nu ik hier weer ben weet ik het echt niet meer. Vince wordt ook langzaam wakker en trekt me in een knuffel. 'Hoelaat is het?' Vraagt hij. '10 uur.' Mompel ik. 'Dan moet ik gaan, ik heb een kennismaking met mijn klas van volgend jaar.' 'Oh leuk.' Zeg ik ook al had ik eigenlijk een beetje gehoopt dat we vandaag samen konden doorbrengen. 'Sorry schatje maar het moet echt.' 'Hmm, ik weet het.' Ik kijk hem bedroefd aan en hij ziet me kijken. 'Ik weet het ook niet meer Caro, jij moet beslissen wat je wilt.'

Emma's pov
Ik open mijn ogen als Scott me aan tikt om me wakker te maken. 'Ik heb een ontbijtje voor ons gemaakt.' Zegt hij. Ik kijk naar het dienblad in zijn handen. Twee bekers Jus d'orange en twee croissantjes. Ook al ben ik een beetje misselijk, ik heb toch wel zin in een lekker ontbijtje. Ik gooi de deken van me af en loop richting de bank. Scott komt naast me zitten en legt een ander dekentje over me heen. 'Hoe gaat het met je?' vraagt Scott voorzichtig. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Wel oké, maar ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen.' 'Wil je hem aangeven?' 'Ik denk het wel. 'Maar ik wil Caro ook wel even bellen eigenlijk.' 'Oh ja, ik moet Vince ook nog iets laten weten.' Ik kruip nog iets dichter tegen Scott aan en hij slaat zijn arm om me heen.

Vince pov
"Tring!" Mijn telefoon gaat. Het is Scott! Ik twijfel geen moment en neem op terwijl ik richting Caro loop zodat zij ook meteen op de hoogte is van wat Scott ook gaat vertellen. 'Hey Vince.' Zegt Scott. 'Hey Scott. 'Is Emma er ook?' Dan zie ik dat Caro ook met iemand aan de telefoon is. Ik hoor Emma's stem op de achtergrond tegen Caro praten. 'Emma belt met Caro dus als jullie nou allebei naar een andere ruimte gaan horen we geen piep.' Maar het is al te laat. "Piepppp!" Ik loop snel naar een andere ruimte waar ik Caro niet kan horen. 'Dat is beter.' Zeg ik lachend. Scott zucht. 'Vertel maar als jij er klaar voor bent Scott.' 'Dankje, maar ik ben er wel klaar voor alleen het is een lastig verhaal.' Scott begint te vertellen, mijn mond valt open van wat hij allemaal verteld.

Whatever???Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu