•NOTHING•☆TakeMikey☆

1.

Takemichi
Saat-22.16

Her zamanki gibi odamda yatağımın üstünde telefonumu almış yatıyordum. Karnımın guruldaması ile acıktığımı anladım ve mutfağa doğru ilerlemeye başladım, dolabı açtığımda hiçbir şey kalmadığını gördüm. Sahi en son ne zaman alışverişe çıkmıştım ki?

Askılıktan hemen montumu ve anahtarları alıp markete doğru ilerledim, evim marlete biraz uzaktı ve ıssız-korkutucu sokaklardan geçmek zorundaydım saat bayağı geç olduğundan dolayı sokaklar daha da korkunçtu.

Yaklaşık 10 dakika yürüdükten sonra markete varmıştım. Natto, çeşitli cipsler, kola, ve biraz da çikolata alıp kasaya gittim. Bana mı öyle geliyordu yoksa market biraz garip miydi?

1-2 kişi anca vardı umursamamaya çalışıp kasaya gittim. Yiyeceklerin parasını ödeyip marketten çıktım ve hızlı adımlar ile eve doğru ilerledim. Telefonuma bakarak gidiyordum ki bir şey dikkatimi çekti, benim gittiğim bu sokak evime giden sokak değildi.

Yanlış sokağa girdiğimi anlayıp tam geri dönecektim ki ağzımda bir şey hissettim bir bez parçasına eter* dökülmüştü.

*/eter-soluduğunuz zaman bayılmaya yol açan ilaç

Yavaş yavaş gözlerim kapanırken gördüğüm son şey beyaz kısa saçları ve simsiyah gözleri olan birisiydi.

♤♤♤

Uyandığımda bir odada yumuşak bir yatakta yatıyordum oturur hale geldiğimde bileğimde bir şey hissettim bilğime baktığımda sağ bileğim yatağın başına kelepçelenmişti, odaya hafif göz gezdirdim büyük ama içinin fazla dolu olmadığı siyah ağırlıklı ve beyazın kullanıldığı duvarlar mobilyalar ve büyük rahat bir yatak...

Hemen gözlerimi geri bileğime çevirdim bu kelepçeyi nasıl açabilirim diye düşünmaye başlayacakken aklıma tel toka taktığım gelmişti evden çıkmadan önce saçlarım dağınık olduğu için takmıştım anlaşılan işe yarayacaktı.

Siyah saçlarımın arasından tel tokayı çıkartıp kelepçenin anahtar girişine getirdim birkaç dakika uğraştıktan sonra kelepçe açılmıştı kelepçeden kurtulunca hafif morarmış bileğimi ovdum hemen cebimdeki telefona baktım saat daha 03.26'ydı .

Telefonu hemen cebime koyup sessizce kapıya ilerleyip kapıyı açtım evin boş olduğunu anlayıp çıkışı aramaya başladım ev o kadar büyüktü ki çıkışı zar zor bulmuştum, çıkışı bulmanın mutluluğu ile ilerlerken birden arkamda ayak sesleri duymam ile duraksadım.

"Erken uyanmışsın uyuyan güzel"...

♧♧♧♧

Ayh ilk defa kitap yazıyorum mu desem yoksa daha önce yazmaya basladim ama daha ilk bolumu tamamlamadan biraktim mi desem bilemedim umarım kitabı beğenirsiniz 'minific' gibi bir şey olacak bölümler çom uzun olmayacak eğer konuyu devam ettiremeyecek gibi olursam 20 veya 25 bölüm yaparım BAY BİÇIS