Selam, uzun zamandir ortalarda yoktum:)
Biliyorum yayinlamam gereken, okuyucu kitlesi olan iki kitabim varken ortaliktan kaybolmak biraz bencilce geliyor.
Ama benim de kendimce sebeplerim vardi. Uzun zamandir yazamiyorum ve pek cok sey icimde birikti ben de cozumu yine buldum denebilir.
Uzun uzun sizi sikmak istemiyorum ama biraz yasananlardan bahsetmek icimi dokmek istiyorum.
En son 6 Kasim 2022 de bilum atmisim buraya, baya uzun bi zaman gecmis bu kadar oldugunu fark etmedim bile.
Zaten tam iki hafta sonrasinda sacma sapan bi sebeple terk ediliyorum ve cidden tum moralim altust oluyor.
Beyefendi kafasinda kurdugu kiza asik olmus da:)
Bir sure sonra baska biriyle konusmaya basliyorum. Aslinda farkli bir amacim olmasa da yapim flortoz oldugu icin ve o da fazla yavsak oldugu icin bi anda flortlesmeye basliyoruz.
Bir sure ciktiktan sonra kendimi onu sevmeye zorluyorum, cunku ne olursa olsun iliskiyi devam ettirmeye bakiyorum, ayrilma fikri kafamda bir secenek degil.
Ama her sey cok guzel giderken bir aksam bana disari cikacagim kafeye gidiyoruz diyor. Ben de o sirada otobuse biniyorum ve baska bir yere gidiyorum.
Otobuste bir yakinimin kalp krizi gecirdigini ogreniyorum ve gece de beyefendiye ulasamiyorum. Gece 11 gibi falan uyuyakalmisim diye mesaj atiyor. Ben de iyi geceler diyip uzatmiyorum, yalan soyleyebilecegi fikrini uzaklastiriyorum kafamdan.
Ertesi gun okula gec kaliyorum geliyor yanima diyor ki; ben seni aldattim, ozur dilerim, icimde hala dizginleyemedigim bi orospu cocugu var, seni uzmek istemiyorum, ayrilalim.
Yine ayrilik fikri kafamda olmadigi icin afalliyorum. Ve kafasi da guzel oldugu icin guluyor, gun bitimi yanima geliyor diyor ki; benim kafam hala tam saglam degil yarin konusalim.
Tamam diyorum aksam mesajlasirken haliyle agzina siciyorum. Sonra aglamaktan bayilmisim uyandigimda paragraflik bir ayrilik mesaji vardi.
Ertesi gun yapilacak olan konusma hic gerceklesmedi.
Gelir konusuruz diye bekledim baya ama gelmedi.
Yilbasinda icip icip ona mesaj attim falan hatta ama hic geri donmedi.
Terk edildigim tarih en sevdigim insanlardan birinin olum yildonumuydu kafam zaten bulanikti.
Terk edilmemden iki hafta sonra trafik kazasi gecirdim. Iki kolum birden sakatlandi. Sol kolumda yumusak doku zedelenmesi vardi sag kolumun damari patladi. Vucudum morluklar ve curukler icindeydi.
Sol kolumun iyilesmesi 1.5 ay kadar surdu.
Kazadan bir hafta kadar sonra ara sira ictigim sigara haftada iki taneden 2 pakete cikti.
Ailemle aram bozuktu her sey ust uste geldi, 2. Ayriliktan sonra tum arkadaslarimla konusmayi kestim hicbiri zor zamanimda yanimda olmadi.
Hicbir dayanagim da kalmamis gibi hissettim alkole verdim kendimi. Yatili okuyorum, siseler ve izmaritler yakalaninca disiplin aldik oda arkadasimla birlikte.
Aslinda o donem cokta bagimli degildim hatta yakalattigim paket aldigim ilk paketti. Ama sonrasinda devam etti.
Biraktigimi soyledim ama birakmadim, kimse de inanmadj ama kanitlayamadilar da, inanmis gibi yaptilar. Ama alkolu cidden azalttim ara sira icmeye basladim.
Ben tum bunlari yasarken bi arkadasimin eski sevgilimle flortlestigini falan ogrendim.
Artik her sey daha da ustume geliyordu. Hayattan nefret etsem bile gulme huyum vardir. Terk edildikten iki saat sonra cekilen fotograflarda bile inanilmaz mutlu duruyorum.
Ve bu tum durumlarda boyle.
Bi gun dershanede sinavdan ciktiktan sonra iki arkadasimla daha arka sokakta sigara icmeye ciktmistim digerlerini bekliyoduk.
Cocugun biriyle cok yakin degildim ama muhabbetimiz vardi. Ayni siniftaydik kagitlari da ayni anda vermistik, ayni yastaydik.
Onun sinifi bi alt kattaydi saclarini bir sure once kazitmisti. Ensesine falan vuruyordum eski sevgilime benziyorsun diye guluyordum.
Meger yeni sevgilime benziyormus:)
O gun asil amacim kendimi bir arabanin altina atmakti. Digerleri de ciktiktan sonra herkes dagiliyordu tek kiz da ben kalmistim. Beni otobus duragina kadar birakin dedim.
Dedi, gel ben seni birakayim. Caddeye kadar 3 kisi yuruduk sonra diger arkadasimiz sag tarafa gitti. Onun da sag tarafa gitmesi gerekiyordu ama benimle geldi.
Durakta beklerken son bi sigara daha icelim diye asagi parka inelim dedim. O bi sigara oldu 10 tane laf lafi acti yukarda size anlattiklarimi detaylica dinledi.
Sonra ben otobuse binip yurda gittim. Sonra dershanede ayni siniga dustuk. Az cok olan konusmalarimiz uzadi gitti.
Bugun 5. Ayimiza girdik.
O, o gun haberi bile olmadan beni intihardan kurtardi. Diyorum ona yasama sebebimsin diye dumduz iltifat saniyor:)
Sevdigimi de sevildigimi de iliklerime dek hissediyorum artik. Sirf devam etsin diye degil bu, ayrilik hala kafamda yok.
Benim icin burnunu kirmisligi ve koca bi mahalleyi hasim edinmisligi var. Birbirimiz icin okuldan kacmalarimiz birbirimiz disindakilere soyledigimiz yalanlar.
Hani derler ya 5 dakika gormek icin 1 saat yol gelen insanlar var diye. Tam olarak onlardan.
Aslinda cok daha uzun ama ozetleyinve boyle bir sey cikiyor ortaya. Mesela iki eski sevgilimin bi donem yakin arkadas olmasi falan gibi bir suru durum var.
Ama ben suan yasama sebebimle cok mutluyum.
Bunu gormeyecek ama seni cok seviyorum sevgilim, her seye ragmen yanimda oldugun icin cok tesekkur ederim.
Ve sen, cok sevgili okuyucum... artik basima gelenleri biliyorsun. Her seye ragmen cok oturdum bir seyler yazmaya, ama hic olmadi. Tum o ruh halimle tek bir bolum bile cikmadi.
Yazsam da muhtemelen basroller topluca intihar ederdi sanirim:)
Yazmaya devam etmeye calisacagim, artik hayatim az cok rayinda bile gozukse de 9 aydir yazmiyorum ve tum ilhamim kacmis gibi hissettim. Bilgisayarim da bozuldu:(
Sizi cok seviyorum...♡♡♡
Baska bir bolumde gorusmek uzere,
Yazarınız, Nyks.
Ha unutmadan! Isimlerini veremedigim ex¹ ve ex², sizi de Allah'a havale ettim yasattiginizi yasamadan olmeyin diyor ve sevgilerimi iletiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DARKSTAR - SİRİUS BLACK
FanfictionSirius Black, onu henüz yedi yaşında terk etmek zorunda kalan arkadaşıyla Hogwarts Treninde tekrar karşılaşır. "Biz iki safkan aileden gelmiştik, birimiz yıldız gibi parlak diğerimiz gece gibi karanlıktı." "Birimiz siyah, birimiz beyazdı." Gözlerim...