Louis POV.
Ik word wakker en voel iets op mijn mond. Ik ramt aan en het is wen mondkapje, waarom heb ik die op, ik ben toch gewoon thuis? Ik kijk om me heen en besef dat ik in het ziekenhuis lig. Van rechts hoor ik opeens zacht gesnurk. Ik kijk naar rechts en zie een stoel staan (Zo'n super zachte. Die opa en oma meestal hebben en waar ze dan lekker in liggen). Over een leuning liggen twee benen en dan komt het lichaam met een dekentje en op de leuning ligt het hoofd. De ogen zijn gesloten en de mond is een klein stukje open. De haren sitten helemaal door de war en lichaam is hekemaal op gekrult. Ik besef dat het Harry is, ik grijns. Zie ik hem toch ooit slapen, Oh God. Hersenen stop met zulke dingen denken.
Vijf minuten word Harry wakker hoor ik. Ik kijk naar de stoel waar Harry in ligt. Hij rekt zich gapend uit en ik hoor zijn rug krakken. Hij kijkt naar mijn bed en ziet dat ik wakker ben, hij staat op en zegt hij met een hele donkere stem "Eindelijk je bent weer wakker. Het is al avond, je hebt heel lang in de kunstmatige bewusteloosheid gelegen." Er komt een assistente binnen die zegt als ze mij wakker ziet "Hallo Louis. Je mag morgen naar huis. Je moet nog even blijven ter observatie." Ik knik en dan gaat ze weg. "Dan is het maar goed dat we morgen eerste twee uur vrij hebben. Gaat het weer een beetje, je was helemaal in paniek." "Het gaat wel weer, maar ik heb het een beetje koud." Harry loopt op me af en vraagt "Mag ik?" Ik knik. Hij doet de deken omhoog en komt naast me liggen. Ik krijg het direct iets warmer. "Zo beter?" Ik knik en leg mijn hoofd uit automatisme op zijn borstkas. Ik sluit mijn ogen en val weer inslaap.
De volgende dag
Ik word wakker en voel twee sterke armen om me heen. Ik voel krullen in mijn gezi hr kriebelen, ik doe langzaam mijn hand omhoog om de krullen van Harry uit mijn gezicht te halen. Ik leg me iets beter neer, wat inhoud iets dichter tegen Harry aan. Ik merk dat hij wakker is geworden van mijn bewegingen want hij grijnst lichtjes, hij houd zijn ogen wel dicht. Hij beweegt een beetje en dan voel ik opeens een vinger in mijn zij prikken. Ik maak een spastische beweging omdat het kietelt. Ik blijf zo raar doen omdat Harry mij blijft prikken. Ik begin te lachen en probeer hem te stoppen. Ik heb zijn handen vast, draai ons gauw om, ga op hem zitten en houd zijn handen naast zijn hoofd "Stop." Hijg ik met een glimlach. Harry ligt te lachen onder mij. Vragend kijk ik hem aan. "Je had jouw reactie moeten zien, die bewegingen!" Zegt Harry lachend terwijl hij mij nadoet. Door zijn bewegingen hou ik geen evenwicht meer en val ik voorover. Ik beland op Harry's borst die nog steeds lacht. "We moeten uit dit bed en naar huis onze tassen klaar maken voor school en even omkleden." Zegt Harry lachend en ik knik bevestigend.
School is uit en ik loop naar buiten. Ik word opeens tegen gehouden door een hand op mijn schouder, ik draai me om en zie Harry staan. "Hey. Kan ik even met je praten?" Ik knik en loop met Harry mee naar een wat afgelegen gebied. "Eehm... Eeh... Ik..." stottert Harry. O nee, hij gaat toch niet zeggen dat hij me leuk vind, dan gaat mijn reputatie eraan. "Eehm... Ik moet je even iets vertellen. Alsjeblieft word niet boos." "Ik kan niks beloven."
Harry POV.
Shit, hoe moet ik dit vertellen. Door mijn gestotter denkt hij zeker te weten dat ik hem ga vragen. "Ik kan niks beloven." Zegt Louis. Shit, wat als hij boos wordt? "Nou. Oke. Het zit zo. Ik ben weer begonnen met boksen." "Dat is toch goed?" Vraagt Louis. Ik knik en zeg "Dat is inderdaad goed maar doordat ik weer ben begonnen moet ik weg. Ik moet uit deze stad om te gaan boksen." Zeg ik twijfelend. Ik vind dat hij dit mag weten omdat we volgens mij vrienden zijn geworden. Ik zie zijn ogen donkerder worden. "Wanneer ga je?" Vraagt hij aarzelend. "Over twee dagen..." Zeg ik twijfelend. Ik zie zijn ogen nog donkerder worden en hij doet zijn mond open om iets te zeggen maar sluit hem daarna. Ik kijk hem aan terwijl hij dwars door me heen lijkt te kijken. "Louis. Wat denk je ervan?" Vraag ik twijfelend. "Wat maakt het mij uit." Zegt hij gevoelloos. Ik schrik van zijn antwoord, er knapt iets in mij. Ik slik. Hij draait zich om zonder nog iets te zeggen en loopt weg. Ik loop nog even naar hem toe, ik trek he terug aan zijn arm. Hij kijkt me boos aan. Ik pak iets uit mijn zak en leg het in zijn hand. "Houd dit bij je. Het is van mij geweest, het houd je veilig." Daarna stormt hij weer boos weg. Ik wrijf in mijn ogen en dan lopen de tranen over mijn wangen. Hij is boos en ik ben weer alleen. Ik snik, trek mijn capuchon over mijn hoofd en loop gauw weg. Ik zie Louis voor mij, ik keer mijn hoofd weg van hem, duw de persoon voor mij weg en loop stug door, ook Louis duw ik weg. "Gast doe ee-" Hij stopt zijn zin als hij mij ziet van achter. Ik veeg ruw een traan weg. "Duw niet zo." Zegt hij tegen mij. Ik grom boos naar hem en mompel boos iets naar hem waarna ik hem nog een duw geef en naar mijn auto race. Ik stap in, veeg mijn tranen weg, start de motor en zie Louis op mijn auto af stormen. Ik laat de motor hard brommen wat de mensen om mij heen doet opschrikken behalve Louis die door rent. Ik zet de auto in de achteruit en draai mijn auto. Ik zie in de achteruit Louis naderen, hij roept iets zie ik maar ik rijd snel weg zonder om te kijken. Ik begin nu echt te huilen.
Louis POV.
Harry stapt in de auto en draait zich van mij. "Hé! Stop! Doe godverdomme niet zo brutaal klootzak!" Schreeuw ik. Ik zie he in die spiegel iets van zijn wang afvegen. Zijn ogen zijn rood en dik. Er lopen tranen over zijn wangen, ik sta daar maar te kijken, Harry huilt. Heb ik het zo erg gedaan? Maakt niet uit Louis, had hij het je maar eerder moeten vertellen die klootzak. Ik
word weer boos. Harry rijd met zijn auto hard brommend weg. Ik draai me pissig om en zie Zayn op me aflopen. "Hé gast. Wat was dat met jou en Harry?" "Niet nu." Grom ik boos. "Wow, gast. Rustig aan." Ik duw hem weg en loop de bus in.
Harry POV.
Het is mijn laatste dag op school voordat ik vertrek naar het boksen. Louis heeft mij alleen nog maar genegeerd. "We gaan wel contact houden met Harry en het nieuws goed in de gaten houden." De bel gaat en iedereen loopt het lokaal uit. Ik trek Louis mee omdat ik weet dat hij niet mee wilt. Ik duw hem tegen de muur "Louis. Ik weet het ik heb het laat verteld maar ik heb het ook laat te weten gekregen. Alsjeblieft wees niet boos. Ik dacht dat we vrienden waren." "Ja dat dacht ik ook. Laat me nu maar gaan." "Nee. Louis. Ik wil niet dat ik weg ga terwijl jij boos bent en ik geen normaal afscheid heb genomen." "Laat me gaan zak!" Zegt hij boos. Er knapt iets in mij.
Louis.
"Laat me gaan zak!" Zeg ik boos. Je kan zowat een draad horen knappen bij hem. Zijn ogen schieten vuur. Zijn grip op mijn schouders verstrakt. Ik krimp even in een door de kracht. Ik herpak me weer en kijk boos terug. "Louis. Ik wil godverdomme EEN NORMAAL AFSCHEID! IK WEET DAT JE GODVERDOMME BOOS BENT MAAR DAN HOEF JE MEE GEEN ZAK TE NOEMEN!" Roept hij boos. Ik schrik van zijn geroep. "Krijg de tering." Zegt hij boos. Hij haalt me van de muur en duwt me weg. Ik struikel zowat en Harry zegt "Je wilde toch weg. Flikker dan maar lekker op." Daarna stampt hij weg. Voor altijd uit mijn leven. Daar gaat mijn bescherm engel.
![](https://img.wattpad.com/cover/40942335-288-k816089.jpg)