HAYALDEKİ YILDIZ

1.1

Ne yalan söyleyeyim bu bölüm pek eğlenceli olmayacak ne yazık ki. Daha kötü şeyler olabilir.

Evet güldük, eğlendik. Ama artık ciddileşme zamanı geldi. Şunu söylemem gerekirse İzel'e her an bir şeyler olabilir.

"Allah senin belanı versin lanet olası alarm!" diyerek yatağımdan kalktım. Hızlıca alarmımı kapattım. Bu alarmı bulan her kimse Allah onunda belanı versin.

Ben niye bela okuyan gıcık insanlardan olduysam. Amann neysee.

Umarım bu okul günü başıma bir şey gelmez. Çağrı'ya tekme attım ama sonuçta o bir zorba. Yani bugün zorbalığa uğrayabilirim.

Hep uğramıyor muyum zaten? Normal geliyor artık.

Sadece zorbalık, en fazla ne olabilir ki?

Bir çırpıda hazırlanıp çantamı aldım. Siyah converselerimi giyip evden çıktım. Apartmanın kapısını açtığımda karşımda Elçin duruyordu.

Onun ne işi vardı burada?

"Günaydın!" Bombastic Side Eye? Gerçekten çok şaşırmıştım.

"Günaydın da... Senin ne işin var burada?" hızlıca koluma girdi. "En yakın arkadaşımla beraber okula gitmek için tabi yanında olacağım." gizlice gülümsedim. Yürümeye başladık. Yol boyunca konuştuk. Okula varınca Özge yan gözlerle bana baktı.

Çoğu kişide ayrıca bana bakıyordu. İzlenmek beni çok kötü etkiliyordu.

Ay artık arkadaşım varya o iyi.

Sonra gözlerim Çağrı'yı gördü, yanımıza geliyordu.

"Elçin, İzel ile beni yalnız bırakabilir misin?" Elçin başını salladı. Yanımızdan ayrıldığında kaşlarımı çattım.

"Ee Elçin ile arkadaş olmuşsunuz."

"Yani?"

"Ne güzel işte. Şu okulda ilk defa arkadaşın oldu." Ofladım.

Poffffffff.

"Keşke bu okulda olmasaydım Çağrı, inan daha rahat ederdim." Deyip yanından ayrıldım. Koridorda Elçin'i yakaladım. Yanına gidince sınıfa ilerledik. Sınıfın kapısına varınca herkes sınıftaydı.

Çağrı ve Özge bile...

Ancak hiç görmediğim 4'lü grup gibi duran öğrencileri gördüm. Biraz daha dikkatli bakınca kim olduklarını anladım.

Keşke anlamasaydım...

Bana doğru döndüklerinde şaşırarak güldüler. Onlar kim miydi? Ada, Talya, Serkan ve Kayra.

"İzel sende mi buradaydın? Okul değiştirince bizden kaçabileceğini mi düşündün?" Dedi Ada. Bir kaç adım geri gittim. Herkes bana bakıyordu. Hızlı nefes alıp vermeye başladım.

Özge anlamayarak bir adım öne gitti. "Bir dakika ne oluyor burada?" Talya Özge'ye döndü.

"Ne yani İzel size anlatmadı mı eski okulunda da zorbalığa uğradığını, hatta zorbalarının biz olduğunu?" Hayır hayır hayır!

"Ama bak burada biraz daha iyisin, baksana sana bizim yaptığımız gibi zorbalıklar yapmamışlar." Diyerek yanıma yaklaştı Serkan.

Serkan yanıma yaklaşınca Elçin omzuna vurdu.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen piç kurusu!" Serkan o iğrenç gülümsemesini yaptı.

"Ee siz şimdi nasıl zorbalıklar olduğunu da merak ediyorsunuzdur." Bana döndü. "Sen cevap vermek ister misin İzelcik?"
Diyerek kolumu tutmaya çalıştı. Sonra birisi gelip onu kendisine çevirip yüzüne yumruk attı. Daha dikkatli bakınca onun Çağrı olduğunu anladım.

"İzel'e sakın dokunma." Dedi ve elimden tutarak beni sınıftan çıkardı.

Okuldan çıkıp bahçedeki bir banka oturttu. Gözlerimden yaşlar akıyordu.

Geçmişin yaraları tekrar kanıyor.

Çağrı hemen yanımdan ayrıldığında okula girdi. 5 dakika sonra ise su ile geri geldi. Bana uzattı, elime aldığımda ona bakıyordum bile.

Gözlerimdeki yaşlar durmaksızın dinmiyordu.

"Onlar kimdi, sana eski okulunda ne yaptılar?"

"Burda anlatmam doğru olmaz. Yani böyle bir yerde." Ona döndüm. "Konferans salonunun anahtarı sende var mı?" Başını salladı. Ayağa kalktı elimi tutup konferans salonuna götürmeye başladı.

Konferans salonuna girdik, Çağrı anahtarı alıp kapıyı kilitledi. Ben ise oturuyordum, yanıma oturdu. Bana baktı.

"Burada da olduğu gibi eski okulumda da zorbalığa uğruyordum. Ama oradaki buradakine göre daha kötü. En azından Özge onlar gibi yapmıyordu." Ayağa kalktım.

Üstümdeki siyah sweatshirt ü çıkarırken Çağrı gözlerini kapattı. "Kapatmana gerek yok, senin yanında soyunacak değilim." Gözlerini açtı. Sweati çıkardım. İzlerle olan vücudumu gösterdim.

Gözlerini kocaman açmıştı. Normal, şaşırmıştır.

"İ-izel. Bunlar ne ile yapıldı?" Derin bir nefes aldım.

"Düzleştirici ile." Gözleri daha çok kocaman oldu. Yere attığım sweatshirt ümü elime aldım ve giydim. Kapıyı gösterdiğimde kapak yürüdüm. Sonra kolumdan tutup bedenimi kendine çekti.

"Bu olanlardan benim niye haberim yok?" Gözlerimi kıstım.

"Neden öğrenesin?" Dedim ve onun kollarından kurtuldum. Kapıda ilerlediğim de anahtarını cebinden çıkardı, kapıyı açtı. Kapıdan çıktım, sınıfa ilerlemeli mıydım? Yoksa bugün ekmeli miydim?

"Sen sınıfa geçersen geç ben geçmeyeceğim."

"O zaman bende geçmem." Diyerek ysnıma geldi.

"Peki okul saati bitene kadar ne yapacağız?" Ona baktım. O bana baktı. Sonra sırıttı...

..................................................................

Selammlar.

Farkındayım bölüm kısa oldu.

Ayrıca geç geldi.

Bunun için çok özür dilerim.

Artık dikkat etmeye çalışmam gerek.

(Kesin bu sözümü unutacağım:)

Umarım bölümü beğenmişsinizdir.

Kendinizde iyi bakınn. 🫀☀️