final

2.4K 94 116
                                    

6 Haziran 2028

Merhaba! Ben Hazal Kocatürk, sizlere hayatımdan bahsetmek istiyorum:

Ben planan bir gebelik sonucu doğmadım. Annem, babamın zoru ile onunla girdiği bir ilişki sonucunda bana hamile kalmış. Babam, beni istemediğini, anneme beni aldırmasını söylemiş. Ama annem onu dinlememiş. Daha sonra da mahalledekilerin dedikoduları yüzünden annem ile evlenmiş.

Annem beni her zaman severdi. Biz birbirimizi çok severdik.

Doğduğum günden beri annemin gördüğü şiddet daha da çok artmış. Dört yaşına geldiğimde, babam tarafından tacize uğradım. Ve bu tam iki sene boyunca devam etti. Anneme ve annemden sonra en sevdiğim kişiye, kuzenim Yusuf'a söylemek istedim bunları çünkü o benim her şeyimdi ama babamın tehditleri yüzünden söyleyemedim.

Beş yaşındayken, babam annemi zorlayarak onunla ilişkiye girdi ve annem yine hamile kaldı. Bir kız kardeşim olacağını öğrenmiştim aylar sonra. Babam yine bu işe sıcak bakmıyordu ama annem yine onu dinlemedi ve kız kardeşimi doğurdu. Seviyordum onu, kendimden çok seviyordum kız kardeşimi.

Altı yaşıma bastığım gün benim için tam bir kabustu. Doğum günlerimden nefret ettim o günden sonra.

Babam bir katilmiş, seri katil hem de. Annem de bunu öğrendi ve polise söylemek istedi. Daha sonra kavga etmeye başladılar. Babamda sinirlenip aldığı bıçak ile ilk önce daha yeni doğmuş, iki aylık olan kız kardeşimi öldürdü. Sonra da annemi öldürdü. Kavgaları başladığı anda polisi arayıp adresimizi söylemiştim. Babam, tam beni öldürmek için üstüme yürüdüğü anda polisler kapıyı kırıp içeriye girdi. Kurtulmuştum ama buna pekte kurtulmak denmezdi.

Daha altı yaşındayken travmalarım oluştu babam yüzünden.

Daha altı yaşındayken iki aylık bir bebeğin ölümünü izledim babam yüzünden.

Daha altı yaşındayken dünyalar güzeli annemin ölümünü izledim babam yüzünden.

Her neyse... Devam ediyorum:

Anne tarafı akrabalarım, annemin ölüm sebebinin ben olduğumu düşündükleri için bakmadılar bana. Sokağa attılar beni. Babamın abisi, yani amcam onlardan farklıydı. Suçun bende olmadığını, tek suçlunun babam olduğunu söyleyip beni yanına aldı.

Babamın bir seri katil olduğu Türkiye'nin gündemine oturmuştu. Okula başladığımda herkes benimde babam gibi bir katil olabileceğimi söyleyip bana zorbalık yapıyorlardı. Hiç arkadaşım olmadı bu yüzden. Kim bana zorbalık yapmaya kalkışırsa, Yusuf gelir hepsine ağzının payını verir ve döverdi.

Lise birinci sınıfa kadar devam etti bu zorbalıklar. Hepsinden de Yusuf kurtardı beni. Benim ilk ve tek arkadaşım Yusuf'tu on beş yaşıma kadar. On beş yaşındayken kalp yetmezliğim çıktı ortaya ama o zamanlar iyiydim, voleybola devam ediyordum.

Voleybola nasıl mı başladım?

Yusuf'ta o zamanlar Fenerbahçe'nin U19 takımındaydı. Yusuf sayesinde de voleybolda yetenekli olduğumu öğrendim. Yusuf, ailesi ile konuşup beni Fenerbahçe'nin voleybol kursuna yazdırtmıştı.

Kısa sürede yeteneğim sayesinde altyapıya girdim. O kadar çok yetenekliydim ki, koçum bana voleybol A takımına girebileceğimi ve benimle ilgilendiklerini söylemişti! Gerçekten de benimle ilgileniyorlardı, herkes benim A takımına geçmemi bekliyordu. Çok mutluydum. Ünlü bir voleybolcu olacaktım!

Yusuf'un yanına, onu izlemeye giderdim hep. O zamanlarda Arda, Yusuf ile U19 takımındaydı. Arkadaş oldukları için hep yan yanalardı. Zamanla ben Arda'dan, Arda'da benden hoşlanmaya başlamıştı. En sonunda Arda, A takımına geçmişti. Hala birbirimizden hoşlanıyorduk fakat söylemeye utanıyorduk.

bitti, - arda gülerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin