"Bak dinledim seni dokunmadım sana..."
Hayat oyun oynanmayacak kadar hızlı akıyor eğer lise sona giden bir öğrenciyseniz insanların hayatlarıyla oynamayacak kadar da bilinçlisinizdir değil mi? Bu Minho ve arkadaşları için pek geçerli değildi onlar i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Hyunjin uzun zamandır ilk defa bu kadar mutlu ve heyecanlı hissediyordu. Minho'nun yanında ne kadar geriliyorsa Chaemin'in yanında da o kadar mutlu hissediyordu kendini. Derin bir nefes alıp taksiden indi.
Sinemaya gelince Chaemin'e bakınmaya başladı ama hiçbir yerde görünmüyordu. Başka bir işi mi çıktı acaba diye düşündü ama sonra aklına gelen ihtimali kafasından silmek için kafasını iki yana salladı sonuçta bir işi çıksa ona haber verirdi değil mi? . Telefonunu çıkartıp mesaj attı.
Hyunjin❤️🩹 Chaemin ben geldim nerdesin (İletildi) Bir sorun mu oldu
Hyunjin düşüncelerinin esiri olmuşken Chaemin arkasından gelip ona sarılmış boynuna bir öpücük kondurmuştu. Hyunjin ani geeln öpücükle hızla arkasına döndü ama gördüğü bedenle rahatlayıp derin bir nefes aldı. "Özür dilerim çok geciktim değil mi? Aslında buraya çoktan gelecektim ama köşedeki çiçekçi de çok güzel çiçekler vardı. Çiçekçinin dediğine göre eğer sevdiğim kişiye kavuşmak istiyorsam ondan bir çiçek almalıymışım bende işimi garantiye almak istediğim için ondan bu güzel çiçekleri aldım. Şimdi fark ediyorum da çiçekler aslında çok da güzel değilmiş senin yanında çok sönük kaldılar belki de çöpe atmalıyım" Chaemin nefes almadan hızlı bir şekilde açıklama yapıyordu Hyunjin'e. Hyunjin ise Chaemin'in dediklerine güldü ona gerçekten de aşık oluyordu. Chaemin dediğini yapıp çöpe doğru yürüyordu li Hyunjin Chaemin'i kolundan tutup durdurdu ve ardından yanağına hızlıca öpücük kondurdu.
Chaemin aldığı öpücükle adımlarını durdurdu evet Hyunjin onu dudağından öpmüştü ama daha konuşmadan kaçıp gitmişti. Bu öpücüklere alışmalıydı belki de. Hyunjin, Chaemin sayesinde hastalığını yeniyordu belki de. "Şey yapalım o zaman... ben şey yapayım...çiçekleri sana vereyim sonra da sinema bileti alalım" Hyunjin gülümsemeye devam ederken kafa salladı. Chaemin onun bu hayatta ki en büyük şansıydı.
Hyunjin elinde çiçeklerle sinemaya girdi. Chaemin'in aldığı çiçeklerin anlamını biliyordu bu yüzden gülümsemesi olabilecekmiş gibi daha da büyüdü. Beyaz laleler Hyunjin için daha değerliydi artık.
İkili biletleri almış filmin başlama saatini sinema salonun içindeki küçük kafenin koltuklarına oturmuş bir şekilde bekliyorlardı. Hyunjin kafasını Chaemin'in omzuna yaslamış bugün yaşadıklarını düşünüyordu. Eskiden Minho'ya karşı olan hislerini düşündü, ona aşık olacak kadar aptaldı. Chaemin'in yanında kendini güvende hissediyordu sanki Chaemin onu tüm kötülüklerden koruyabilecekmiş gibi hissettiyordu ve bu hissi sevmişti artık onsuz olmak istemiyordu. Minho ise tam bir aptaldı önce Hyunjin'e onu sevdiğini söyleyip onu öpmüştü ardından tutamayacağı sözler vermişti şimdi ise Yeji'yi sevdiğini söyleyip bir iddia için Hyunjin'le birlikte olmaya çalışıyordu.
Hyunjin başına kondurulan öpücükle düşüncülerinden sıyrılıp Chaemin'e döndü "Hadi bebeğim artık içeri geçelim." Hyunjin heyecanla kafasını salladı ve Chaemin'in yanında yürümeye başladı. Birbirlerine değen ellerine bakıp gülümsedi Hyunjin. Chaemin ise birbirlerine değen ellerine bakıp birleştirdi. Kimseden korkacak ya da çekinecek değildi artık, babasının istediği hayatı yaşamamak için çekip gitmemiş miydi zaten? Şimdi istediği kişiyle istediği hayatı yaşayacaktı.
