Urfa Dilberi

2

Mirov pîr dibe, dil pîr nabe.
"insan yaşlanır kalp yaşlanmaz."

Düğün ahalisi toplanmış bizi izliyordu herkesin gözü omerle benim aramda mekik dokudu adeta omerle beni bilmeyen yoktu ki.

Bir koluma babam bir koluma dedem girmiş ayak üstü hükmümü vermişler Ömer'in ailesine kabul ettirmeye çalışıyorlardı.

"Kan akmasın azad bunca zaman dostluğumuz vardır kaçmışlar olmuşa çağre yoktur zumrayi berdele al zafere karı et' demisti babam bulunduğum durumun içinde sanki beynime üç el kurşun yemiş gibi kalakaldım gözlerim Ömer'e kaydiginda sinirden dişlerini ve yumruklarini sıktığını görebiliyordum.

Annem hızla gelip kolumdan tutup beni kadınlar içine çekmeye çalıştığında dedem zorla elinden aldı beni bir paçavra gibi sürükleyip azad amcanın önüne attı.

Bu duruma düşeceğime olseydim bu hale gelecegime bu güne ölü çıkmayı dilerdim

"Zümra sizindir kiziniz kızimdir etmişler bı cahillik azad kan dokmenin sırası değil sırt sırta vermenin vaktidir.

"Dede bana reva gördüğün bumu" diyebildim.

Dedemin beni fırlattığı yerde kalakaldım ne bir damla göz yaşı dokebildim nede kimsenin yüzüne bakabildim.

"Ne zaferi lan siz benle dalgamı geçiyorsunuz! ne berdeli ya bacım gelecek yada akacak kana hepiniz sessiz kalacaksiniz aşiretin basinda ben varım hüküm benim ağa benim"

Yine öylece izledim bir sey diyemedim.

Kulağıma dolan silah sesiydi tetiği çektiğini anlayabiliyordum bir anda sokağı inleten patlama sesiyle gözlerine baktım.

İlk kurbanı yiğit olmuştu ikizimi kendine kurban etti.

Hızla yerimden kalktım bu olanlara sessiz kalamazdım. kulağıma dolan çığlık sesleriyle yigitin yanına koştum bacağına sıkmıştı yiğit sessizce yerde yatarken belindeki silahı hız ile alıp Ömer'in karşısına geçtim.

Zümra silahı kalbine dayayıp sevdiginin gözlerine uzun uzun baktı."kan istiyorsun he Ömer Ağa" Zümra bundan sonra olacaklar umrunda değil gibi gülüyordu silahı kalbine dayadı. "Zümra bırak silahı bir kere sessiz kal bu işi çözcem!"

Ne diye çözecekti bu iş kanla çözülecekse akacak kan zümra'nın kanı olmalıydı.

"Boylemi çözeceksin Ömer Ağa bu işi. her göz kırpmamda bir kardeşimi vurarak mı çözülecek bu iş?"

Ömeri tanıyordu berdele razı gelmezdi hele zümrayla zaferin berdel olmasına hiç razı gelmezdi.

"Ulan zafere berdel edecekler ben napayım? Amına koyayım böyle işin. su silahı bırak kan dökmeden halledicem indir hele silahı.

Ömer kendi silahını yere attığında Zümra silahı yeniden kalbine dayamış geri geri adımlıyordu. annesi ve diger kadınlar çığlıklar atıp ağlarken zümrayı durdurmaya çalışıyordu.

Zümra geri adım attıkça Ömer üstüne yürüdü duvara yapışan Zümra sona geldiğini biliyordu bir dakika bile düşünmeden tetiğe bastı son sözleri ise "Bu kan benle bitsin Zilan mutlu olsun." du

Kalbini delip geçecek olan kurşun zaferin, zaferin bileğine vurduğu tekme ile taş duvarı deldi geçti.

Başına toplanan kadınlar zümrayı içeriye sokmaya çalışıyordu herkes kendinden geçmiş gibiydi. Ömer ve zafer put kesmişti sanki. zafer onların birbirini ne kadar sevdiğini bilirdi zümrayi kendine kadın edemezdi, hem onun sevdiği bekleyeni vardı kardesinin sevdiğini yatağına alamazdı.