"Eet dit nog: weet je nog? Liever te dik in de kist dan een feestje gemist.", zegt ze vrolijk. Ze heeft gelijk, wat maakt dit ene keertje uit. Wat maakt het uit, totdat je steeds meer excuses zoekt om meer te eten. "Wat maakt al die moeite die je hebt gedaan voor je lichaam dan nog uit?", zegt haar alter ego. Ze wordt triest met haarzelf. "Ze heeft gelijk. Steeds meer mensen zie ik afvallen. Wil je niet meer in maat 34 passen, waar je zoveel moeite voor hebt gedaan.", treurt de vrolijkheid. "Daar pas je nu toch niet meer fatsoenlijk in.", zegt het andere uiterste. Ik laat het gewoon even zijn. Wie weet komen ze tot een consensus.
Toen ik nieuwe broeken wou kopen, kwamen ze mij weer vergezellen. "Val eerst af, koop daarna je kledij. Je weet dat je je dan beter gaat voelen, dan dat je nu iets koopt en de maat zou niet meer passen. Nog even afwachten en een kleine moeite doen voor jezelf.", zegt ze vrolijkheid aanmoedigend. "Inderdaad. Eerst val je af, daarna koop je pas kledij. Je hebt de middelen om af te vallen, gebruik ze. Anders gaan we moeten beginnen met halve maaltijden.", zegt haar alter ego. Ik laat het gewoon even zijn. Ik kan later nog altijd kledij kopen.
Hun favoriet babbelplekje is wanneer ik op sociale media zit. "Kijk hoe mooi zij is ! Jij daarentegen moet daarvoor eerst afvallen. Jij kan ook zo worden, ik geloof erin.", zegt de enthousiaste vrolijkheid. "Je probeert al zo lang. Jij hebt er gewoon geen aanleg voor. Blijf geloven in die onzin, mij goed.", zegt haar tegenpool.
Vroeger volgde ik mensen die mij aanmoedigde dat het niet erg is om niet heel dun te zijn, totdat ze zelf begonnen met afvallen. "Dit was het beste voor mijn gezondheid en mijn lichaam.", zei de influencer. Al haar content voor niks. Ik laat het gewoon zijn, misschien zijn er grappige video's over dieren.
Ondertussen scrol ik op mijn gsm naar "De beste tips om af te vallen.", ga ik naar de winkel voor dieetvoeding te kopen en geraak ik mezelf terug een stukje kwijt in vergetelheid. Zie ik mijn splinterdunne vriendin, zich ook beklagen over haar lichaam en krijg ik wel eens een opmerking op hoeveel ik eet.
Ik ga tonen dat ik dit kan. Aan mezelf, hun en aan mijn omgeving.
Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden. Alhoewel ik er fysiek beter op voorbereid ben/was dan mentaal.
xxx Me

YOU ARE READING
Dear diary
PoetryIn this book I'll take you with me through a phase in my life I'll never forget.