Met zwaard boven mijn hoofd bied ik mijn excuses aan
De weg zal gaan zoals jullie het bepalen.
Tranen stromen over mijn wangen als een open kraan,
Ik vraag te veel, niets om trots op te halen.
Ik lach, knik, verontschuldig me en verberg de pijn,
Verdwijnen is slechts een kwestie van tijd.
"Aanwezig of niet, je wordt toch niet gelukkig, meid."
Twijfel over de toekomst, wat moet ik nog doorstaan?
Ik moet mijn ongeluk gewoon verslaan.

YOU ARE READING
Dear diary
PuisiIn this book I'll take you with me through a phase in my life I'll never forget.