Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SOKUCAM SOSYAL HAYATINIZIN İÇİNE. En iyisi biraz daha ders çalışmak. Okulda başarım ilkokuldan beri gayet güzeldi. Tabi ailem için 2. olmam bile yetersiz. Oturdum ve fizik çalışmaya başladım. Fizik çalışmak eğlenceli gelse de Jisung'a yazmak istiyordum. Fizik çalışırken uyuyakaldığımı fark ettim.
Sabah kalkıp hazırlandım. Normalde okula arabayla gidiyorum ama bugün yürüyerek gitmek istedim. Hemde Jisung'la mesajlaşabilirdim. Dışarı çıktığım gibi Jisung'a yazdım.
Leebit.
-Günaydınn.
Quekka?
Günaydın Linoo-
Leebit.
-Nasılsın??
Quekka?
İyi sen?-
Leebit.
-Bende iyi. Bugün fizik yazılım var bıktım şu derslerden.
Son mesajı yazarken telefona baya dikkatli bakan bir çocuğa çarpıyordum az kalsın. Hızlıca yanından geçtim. Jisung çevrimiçi gözüküyordu ama cevap vermiyordu.
Leebit.
-Hey Jisung? Orda mısın?
Quekka?
Evet burdayım Lino.-
Leebit.
-Bişeye dalmış gibiydin. Bir sorun mu var?
Quekka?
Hayır hayır sadece plotaniğimi gördüm.
Leebit.
-ADI NE BU ŞANSLI ÇOCUĞUN??
Adı ne bu şanslı çocuğun yazarken hiç içimden gelmediğini söylemem gerek. Jisung çok tatlı bir çocuk. Onun gibi birine aşık olmayı isterdim.
