GÜVENEMEM

1: ilk gün

Saat sabahın 7si. Alarımla uyandım, alarımı kapatıp, battaniyeyi üstümden kaldırıp, 1 dk boyunca gözümü yerdeki halıdan ayırmayıp ona odaklandım ve sonunda gözümü halıdan ayırıp yataktan kalktım. Hemen lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım. Dün okulumdan kendi isteğimle sonunda ayrıldım ve öğretmenlerim sayesinde burslu olarak koleje yerleştim. Bugün ilk günüm. "Korkmaz Koleji" adı değişik geldi bana ama adını önemsemedim. Heyecanliyim birazda tedirgin çünkü eski okulumdan ayrılma nedenimde buydu. Ben çok çabuk birilerin güvenirim ve  bir O kadar hızlı bir şekilde güvenimi kırarlar. Elimden geldiğince herkeze iyi davranırım ama okuldakiler bunu suistimal ediyordu, şiddete kadar herşey vardı. Bende dayanamayıp ayrıldım ve şuan yeni okulumdada aynı şeyleri yaşamak istemedigim için tedirginim.
Aklımdaki tedirginlikleri bir kenara bırakıp hazırlanmaya başladım.
10 dk sonra...

Hazırlandım üniformamı giyip saçımı yaptım. İyiki makyaj yapmayı sevmiyorum bide onla uğraşamazdım. Çantamı alıp odamdan çıktım. Aşağıya doğru merdivenlerden inerken az kalsın düşüyordum. Ben çok sakar biriyim ya offf. Sonunda bir yerimi sakatlamadan salona ine bildim. Ben 12 yıldan beri babaannemle kalıyorum. Anne ve babamı 5 yaşında kaybettim. O günden beri babaannemleyim. Babaannem 67 yaşında olmasına rağmen oldukça genç duruyordu, tombik yanakları onu tonton bir nine yapıyordu.
Babaannem kahvaltı masasında beni beklerken hemen yanına gelip yanağına bir buse kondurdum. Tam masaya oturacakken, duman yanıma havlayarak geldi ve günaydın öpücüğünü istedi. Bende bu küçük tatlışı kırmayıp günaydın öpücüğü verdim ve masaya oturdum, ve duvardaki saati görünce telaşa girdim . 30 dk kalmış. Babaannem telaşa girdiğimi anlayıp "şşş telaşa gerek yok " dedikten sonra  hemen kahvaltımı etmeye başladım.
20 dk sonra...

Sonunda kahvaltımı bitirdim. İlk defa masadan yarı aç kalktım. Tamam kabul  obur biri olduğum söylenilebilir. Kahvaltı masasından kalkıp hemen odama çıkıp ayna karışısında geçtim. Ve kendime bir söz verdim "yeni okulumda kimseye güvenip samimi olmicam gerekmedikçe konuşmayıp sert biri gibi gözükmeye çalişicam" diyip sözümüde verdikten sonra  tekrar aşağıya indim. Ve bahçenin önünden gelen servisin, kulağı tırmalayıcı sesini duyunca, direk çantamı aldım. Babaannemle dumanı öpüp evden çıkarken babaannem "bol şans birtanem" dedi el sallayarak "teşekür ederim"diyip çıktım. Bahçede hızla servise doğru koşarken birden yere çakılınca birden servisin kapısı açıldı  ve kahverengi saçlı hazel gözlü  bir kız koşar adımlarla bana doğru koşmaya başladı. Kendi kendime söylenirken kız koluma girip bana yardımcı oldu. Kız galiba türk değildi. Servise doğru harekete geçtik. Servise bindiğimizde, kız  boş tekli koltuğa oturmamda yardımcı olduktan sonra kendide bir önüme oturdu ve servis harekete geçti. Kız kulaklığını takarken omzuna dokundum, kız aniden irkilerek  arkasını döndü. Tebessümle "teşekür edecektim" dedim kız nefesini vererek tebessümle  "rica ederim" diyip önüne döndü. Bende kulaklıgımdan müzik dinliyerek yolu seyretmeye başladım.
20dk sonra...

Okula geldik. Servis yavaşça durduktan sonra tek sıra halinde indik. Servisten inince gözümü biraz
etrafata gezdirdim okulun bahçesi çok güzeldi, yem yeşil, büyük küçük ağaçlar vardı ve oldukça kalabalık ve büyüktü. Yavaş adımlarla okulun girişine doğru harekete geçtim. Okulun girişine gelince kapıda gözlüklü yüzünde güller açan elinde ise okuma kitabı olan biri  vardı. Acaba Sınıfımı bulmamda yardımcı olurmu diye  yanına doğru ilerledim.  Yanına geldiğimde "pardon ben yeniyimde sınıfım neresi bilmiyorum yardımcı olurmusunuz " dedim şahıs güler yüzüyle "hoşgeldin tabiki kaçıncı sınıf  "  diye sorar sormaz "12/A" dedim şahıs "beni takip et " diyip okulun içine doğru yürümeye başladı hemen takip ettim. Okulun içide dışı kadar büyük ve güzelmiş. Koridordaki duvarlarda resimler ve bilim insanlarının fotoğrafı  olduğu çerçeveler asılıydı. Koridorda ilerlerken beni görenler şaşkın gözlerle bana bakıyordu.
Ne var ya, acaba yeni geldim diyeme öyle bakıyorlar diye düşünürek Sonunda 12/A ya geldim şahısa tebessümle "teşekür ederim" dedim şahısda aynı şekilde tebessümle "rica ederim" diyip gitti. Bense sınıfa girdim ama kimse yoktu. Sınıfa göz gezdirirken gözüm en arka sırada, pencerenin altındaki  masaya
çarptı, oraya doğru ilerleyip oturdum. Inşallah burda oturan kimse yoktur diyip başımı sıraya koydum.
5 dk sonra...

Başımın üstünde birisinin olduğunu  hissedip hemen kafamı sıradan kaldırdım ve...

UMARIM ILK BÖLÜMÜ BEĞENMIŞSINIZDIR 😊