7: BENİ PİŞMAN ETSENE

34 17 18
                                    

Sizin hiç, hem ağlayıp hem güldüğünüz zaman oldu mu? Benim tam şu an oldu. Arda beni hemen tanıdı, beni tanıdı, gerçekten tanıdı, tam karşımdaydı, önce bir kaç saniye bekledi. Sonra hemen "Leyla" diyerek boynuma sarıldı. Ben de ona sarıldım. Adımı bile unutmamış ya.

5 dakika boyunca hiç konuşmadan sarıldık, ama sessizliğimizi bozan Oğuz oldu.

Yanıma geldi "leyla günaydın" derken, arda hemen öfkeyle leylanın adını ağzına alma" dedi. Ardından ışıl, ortamı korumak için "oğuz git" diyerek, oğuzu gönderdi. Oğuz giderken, bana göz kırptı. Arda bana öfkeyle bakarak.

"Ne ara tanıştınız"

"Sen onu bırak ben sana küsüm"

"Naptım yine"

"1 yıldan beri ne aradın, ne sordun"

"Gerçekten aradım, taşınmışsınız, numaranızı değiştirmişsiniz"

Dediklerinin hepsi doğruydu, tam birşey diyecekken, ışıl araya girdi.

"Ilayda, çağrı biz gidelim. çifte kumrular baş başa kalsın"

Işıl dışında aynı anda, şaşkınca ışıla bakarak "çifte kumrular mı" diye bağırdık.

"leyla ile arda sevgili ya ondan dedim"

Dedikten sonra dünü hatırladım, ışıl "sevgili misiniz" diye sordu. Cümleme evetle başladığım için ama cümlemi bitiremediğim için bizi sevgili zannetti.

"Işıl ya dün cümlem bitmedi ben evet bunu duymayalı çok oldu dicektim telefon kapandı"

"Yani"

"Yani ışılcım, ardaya sevgili değiliz, yakın arkadaşız"

Işıl hemen kafasını utançla, omzuma gömerek "çok özür dilerim yanlış anladım"

Birden gözlerim çağrıya bulunca, çağrının tepkisizce morarmış koluma baktığını gördüm.
Allahtan buraya inmeden koluma hirkamı bağladım.
Süslü pakize ise öfkeyle bana bakıyordu.

Ve sonunda ardayla göz göze gelince "yıldız bana bakarmısın" dedi sırıtarak.

Merkala "yıldız kim" diye sordum.

Işıl omzuma gömdüğü kafasını kaldırmadım "ben" diye mırıldandı.

"Aaa dün demiştin pardon"

Arda tekrar "yıldız kafanı benim kaldırmamı istiyorsun bekle"

Ama hala ışıldan tepki yoktu ve arda usulca yanıma yanaşarak, elini nazikçe, ışılın kafasının, iki yanına koyarak, yavaşça kaldırdı.

Işıl arda ile 1 2 saniye bakışınca hemen utanıp gözlerini kapattı ve aniden.

"Ya zaten dometes gibi kızardım bide Sen güneş olma... şey ben bunu dışımdanmı söyledim" dediğinde, ışıl ve çağrı dışında hepimiz kahakaya attık. Çağrı hala odaklanmış bir şekilde koluma bakıyordu. Dünkü şaheserini görmek mi istiyordu niye bakıyo.

Arda ışıla sırıtarak "öylemi küçük hanım"

Ne kadar tatlı görünselerde ışılı bu durumdan kurtarmam lazımdı.

"Arda yeter rahat bırak kızı" diyerek ışılın kolunu tutup, arkama aldım.

Çağrı ise sonunda koluma bakmayı bırakıp, ışıla bakıyordu.

Süslü pakize dayanamayıp "ışık bu kadar utanma ya" deyince arda hemen süslüye dönerek dişlerinin arasından

"Işık değil ışıl ilayda"

Yok yok arda ile ışıl arsında kesin birşey var.

Süslü pakize bu sefer bana dönerek "şekerim sen hangi sınıftaydın"

"12/A"

Sırıtarak "aaaa oğuzun sınıf arkadaşısın demek"

Arda hemen çağrıya bakarak "kardeşim bir gelsene"

Çağrı ardanın ne diyeceğini anlamış gibi tebessümle
"Tamam kardeşim o iş bende" dediğinde zil çaldı.

Arda bana dönerek "tiyatroda olucakmısın"

Tam cevap verecekken, ışıl benim yerime "yok yani istemiyormuş"

Arda tekrar, ışıla sırıtarak "teşekkürler yıldız, hadin içeriye"

Işıl önden giderken, peşinden benide sürükledi "sen otur biz ardayla prova için hazırlanıcaz"

Onu onaylamak için kafa salladım ve ışıl ile ayrı yönlere döndük.

Salona girdiğimde, boş bir yer bulup oturdum. Benden 4 koltuk uzakta olan çağrı, bana seslenerek "buraya gel" dedi. Ama onu duymamazlıktan geldim . Ama tekrar çağırdı ve yine cevap vermedim. Bu sefer çağırmak yerine direk yanıma gelip başımda dikilerek.

"sana buraya gel dedim hemen oraya"

Oturduğum yerden "gelmezsem nolur yine kolumumu sıkarsın"

"zorla götürmemi istemiyorsun yürü"

"Ne yaparsın yürümez..." cümleme devam etmeme izin vermeden, hızla eğilerek, beni kucağına aldı. "yaaa deliiii napıyorsun indir beni" diyerek, çağrının kucağında, çırpınmaya başladığımda, oğuz geldi.

"Kızı hemen yere bırak" dedi sakince

Çağrı beni daha sıkı tutup sırıtarak "bırakmıyorum nolucak"

"Pişman olucan" dedi oğuz, sinirlenmeye başlarken.

"Beni pişman etsene" dedi, kendinden emin bir sesle.

Oğuz bu sefer sinirlendi ve çağrıya yumruk atmaya kalkışırken, oğuzun yumruk atacağı bileğini tuttuğumda, süslü pakize geldi...







UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENDİNİZ ❤
YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK DİLEĞİYLE👋
KENDİNİZE İYİ BAKIN😊







Bu sefer bölümlü ilgili soru sormicam🙂






GÜVENEMEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin