9.Bölüm

177 22 28
                                    

"Şimdi bir çok şakayı çözdüm denilebilir."

James Regulus'u görünmezlik pelerinin içine sokmuş Gryfinndor yatakhanesine götürüyordu.

"Gelincik."

Portre açılınca Regulus'a yol vererek içeri geçti. Ders saati olduğu için içerisi boştu. Hızlıca onu odalarına çıkartı.

"Sirius'un burada kaldığı belli oluyor."
Regulus yerdeki bir iç çamaşırına iğrenerek baktı.

"Remus toplamasını sağlar. Banyoya geç."

"Emin misin Potter. Bana mi aşık oldun."

James gözlerini devirip sinirli bir nefes verdi.

"İyilik yapanda suç yaralarını temizleyeceğim geç lanet banyoya."

" Senden bunu istediğini hatırlamıyorum Potter beni buraya başka bir şey için sürüklüyorsun sanmıştım."

Regulus çapkınca göz kırpıp kapıya döndü. Ne için getirdiğini gerçekten bilmiyordu, bir an Gryfinndor fuckboyunun tadına bakacağını ummamış değildi doğrusu.

"Kendi yaralarımı temizleyebilirim."

"Remus yavaş!"

Gelen ses James'in Regulus'u ani bir hızla dolaba sokmasına neden oldu. Regulus elinden kurtulmaya çalışıyordu.

"Dinle ahmak."

James çok iyi duyardı. Sirius ve Remus'un sesini de duymuştu. Kapının açılma sesini Regulus'da fark etti.

" Bay başkan dersten mi kaçmaya karar vermiş?"

" Kapa çeneni."

Remus Sirius'u yatağa ittirip perdeleri kapatmıştı. James, Sirius'un inlediğini duyabiliyordu.

JAMES SİRİUS'UN REMUS'UN ALTINDA İNLEDIĞINI DUYABİLİYORDU.

Regulus onun şok olmuş halini görünce hafifçe gülümsedi. Bu laneti ona nasıl yapmıştı?

Düşünüyordu çünkü. James ile ettiği her kavgayı. Yaptığı her konusmayı düşünüyordu. James'e böyle bir şey demezdi o. Kendisi bu lanetten acı çekerken birisine bunu yapacak kadar şerefsiz değildi. Hangisi yanlış hatırlıyordu?

Başını dolaba yaslayıp gözlerini James'e dikti. James'in gözlerinin boynunda olduğunu görünce sırıttı. Adem elması fetişinden haberi vardı. Asasını alıp mırıldanarak bir sessizlik büyüsü yaptı. Hoş abisinin şuan dolaptan gelen seslere takılacağını sanmıyordu ama.

"Adem elması ha Potter?"

James gözlerini kısmış bir şekilde ona bakıyordu. Bir saniye gözleri büyüdü sonra yeniden kısıldı.

"Adem elması Black."

Regulus neden gözlerinin büyüdüğünü düşünmedi ses tonunu düşündü, duruşunu, gülüşünü düşündü ama gözlerinin neden büyüdüğünü düşünmedi. Düşünseydi gelecekte başına gelecek bir çok şeyden kaçınabilirdi. Kaçınmak ister miydi ise başka günün sorusu.

Sirius'un yüksek sesiyle Regulus ve James aynı anda yüzünü buruşturdu.

"Travma resmen."

Regulus James'in sözüne göz devirdi ve boş dolapta çöktü.

"En azından sizin kan bağınız yok. Hem bu dolap niye bu kadar boş?"

"Yerleştirmeye üşeniyoruz da ondan. Ayrıca kardeşim olması için kan bağı olmasına gerek yok." James onu taklit ederek zemine çöktü. Gözleri ondaydı.

İnto the Stars- Jegulus Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin