Gölgendeki Yıldızlar☆ [Jilix]

4.

Jisung x Felix

Jisung;

Kaçta çıkıyorsun okuldan?

Felix;

Son dersteyim şuan.

Jisung;

Derste telefona bakmak yasak değil mi?

Felix;

Yasak ama sıkıldım.

Jisung;

Dersini dinleee !!

Felix;

İyi görüşürüz.

Jisung;

Okulunun ilersindeki parkta bekle beni.

Görüldü.

Okuldan çıkıp parka doğru yürürken karşımda değişik bir adam gördüm. Bana sesleniyordu.

"HEY! Sen Lee Felix misin?"

"Evet efendim. Sizi tanıyor muyum?"

"Hayır ama abin tanıyor. Sen de tanıyacaksın."

"Ben.. Anlamadım. Sen de mi abimin arkadaşısın? O şuan okulda ya da çalışıyordur."

"Çok güzelmişsin yüzün güneş gibi parlıyor, gözlerin yıldız gibi. İnsanlar vucudunu gördüğünde yerinde duramıyordur eminim."

"Teşekkür ederim hyung sen de yakışıklısın"

Teşekkür etmek için eğildiğim anda kendimi duvarda boynuma bıçak dayanmış şekilde buldum.

"Hyung?"

"Çok yazık. Ne kadar saf bir çocuksun! Abinin aksine."

"Abim de iyi biri sadece sevgisini gösteremiyor. Hyung lütfen bıçağı indirir misin? Çok korkuyorum."

"Ahh yazık! Duygularının benim için önemli olduğunu mu düşünüyorsun?"

"Hyung yapma korkuyorum lütfen!"

"Bırakıcam bırakıcam ama ilk önce abine bir mesajım var tatlı cocuk"

Korkudan ağlamaya başlamıştım artık. Ara sokakta olduğumuz için nerdeyse kimse görmüyordu. Adam belalı göründüğü için görenler de arkasına bakmadan kaçıyordu. Abimle ne alıp veremediği vardı bilmiyorum ama canımı çok yakmıştı. Ben titreyerek ağlarken yüzümü bıçakla çizikler atmaya başladı. Artık korkudan değil acıdan ağlıyordum ve bağırıyordum ama son an da o tanıdık sesle korkuha dair zerre bir şey kalmamıştı.

"OROSPUNUN DÖLÜ! FELİX'İ RAHAT BIRAK"

Birden adamın suratına geçirdiği yumrukla kocaman adamı yere devirmişti. Silah çekince adam da kaçtı zaten. Jisung yükümdeki kanları görünce deliye dönmüştü.