LOS ANGELES'İN İKİ HIRSIZI

Bölüm 6 - Meslekten İflas: Bir Son

Parayla birlikte çok gözükmeden, Vemonce'nin yanına gittim. Bir süre ortalıkta yoktu. Ortalıkta ondan başka herşey vardı: Bitmemiş pizzalar, yere dökük sodalar, izmariti yere atılmış pis kokulu sigaralar ve mafya silahları gibi.

Aradan yarım saat geçti. Vemonce artık nerede zaman harcamışsa, çıka geldi. Kafasında mafya baba şapkalarından biri, ağzında ise, siyah bir pippo vardı.

Elini ağzına getirip, pippoyu masaya bıraktı. Neredeyse çıldıracak gibiydim. İçimden, hadi ver Bob'u ver, diyordum ona. O da lafı uzatmadan konuya geçti.

Ağır hareketlerle yanıma yaklaşıp fısıldadı.
-Gerçekten Bob'u almak istiyor musun? Dedi düşünceli biçimde.
-Bunu sorman bile tuhaf! Tabikide istiyorum on yıllık dostumu, dedim kızarak.
-Tamam o zaman, dedi ve ıslık çaldı sonra arka tarafına. Çocuklar Bob'u getirin bakalım.
Bana dönerek,
-Para tamam değil mi, dedi.
-Evet.

Bob'u getirmişti Vemonce'nin adamları önüme. Onunla sarmaş dolaş sarılmıştık. Teşekkür etmek için Vemonce'ye dönünce, elindeki altıpatlar silahını gördüm. Bize doğrultmuştu. Adamları da.
-Neler oluyor, diyebildim şaşkınlığımdan.
-Hiçbir şey. Sadece silahlar çekildi o kadar, dedi. (Adamlarına seslenerek) Hadi dövün onları sizde. Bakmayın deli gibi bana.

Yanımıza yaklaştılar ki, hemen tekme tokat adamlara girdik. Ortalıkta arbede yaşanıyordu. Arbedenin içinde Vemonce de vardı. Herkes birbirine saldırıyor, kim kime vurduğunu bilmiyordu.

Yine bu kargaşadan sağ çıkanlar, her filmde olduğu gibi iki dost, ben ve Bob'duk. Artık sona ermişti herşey. Kurtarmıştım Bob'u. Özgürlüğümüze kavuşmuştuk artık. Bir daha asla hırsızlık mesleğine girmeyeceğimize, iflas edeceğimize and içtik.

İki Gün Sonra

Hızlı bir koşuşturma içindeyiz. Bir iki günlüğüne kamyon kiraladık. Buna, soyduğumuz eşyaları koyup teker teker sahiplerine teslim ettik. Artık asla ağzımdan hırsızlık kavramı geçmeyecekti, asla! Çünkü hırsızlık kötü yoldu, gerçeklerin kötü tarafını görmekti.

Hırsızlık yokluktu!

SON