LİSE MAĞDURLARI

3. bölüm

 
 ultimedya: Yiğit Koçak.

yorumlarınızı bekliyorum♡

******

2 gün sonra..

   Gizem yıldız'dan..

Canım çok sıkılmıştı evde. Yarın okul var ve ben okula bile gidemeyecektim. Doktor en az 1 hafta dinlenmem gerektiğini söylemişti. Zilin sesini duyduğumda sanki bu anı bekliyormuş gibi kapıya yöneldim. Kendimi iyi hissediyordum Kerem, Ayça, Yiğit günde yüz kez gelir giderlerdi sağolsunlar.

   Kapıyı açtım ve karşımda gördüğüm 3 eşeğe 30 diş sırıttım. "Hoşgeldi-" sözümü tamamlamadan Kerem kolumdan tuttu ve içeriye doğru sürükledi.
  
    "Ne işin var kızım ayakta?" dedi. Tam açıklama yapıyordum ki Yiğit kafasına güzel mi güzel bir şaplak geçirdi.
  
    " Mal kapıyı açtı ya" dedi. Kerem' e yeni dank etmiş olacak ki;

   "Haa doğru.. da olum annenler yok mu evde?" Diye sordu.

   " Hayır alışverişe cıktı alması gerekenler varmış." Diye cevap verdim.

   " Sen napıyordun?" Diye soran Yiğit'e yöneldim bu sefer.

  "Otur otur bi taraflarım şişti. Çok bunaldım içerde" dedim.

    "Nasıl hissediyorsun birlikte kuymağa ekmek bandığım?" Diye sordu Ayça tatlı yüz ifadesi ile.

   "İyiydim seni gördüm daha daha daha iyi oldum gözlerinde hayat bulduğum " diye karşılık verdim. Kerem ise;

   " mıy mıy mıy.. sevimsiz aşk böcüşleri sizi." Dedi suratını ekşiterek." Yiğit' te ona katıldı ve;

    "Bro bizim töremize göre bunların ölüm hakkı gelmiştir vuralım ikisinide!" Deyince Ayça ile bakıştık ve yapmacık bir korku ile;

    "Ağam elin ayağan öpem etme eyleme bağışla bizi!" Dedim ve güldük.

   "Ulan o değilde yarın okul var gitmeyelim bence." Kerem'in dediği şey ile yüzümü astım.

   "Ne okulu olum?! cenazemiz var yastayız." Dedi Yiğit. Ölümcül bakışlarımı çoktan ona yollamıştım bile.

    "Tamam canım şakaydı sadece yani cenazemiz yok belki ama bizimde hastamız var az saygıları olsun." Dedi ve kafamı iki yana sallayıp  "Hasbinallah.." diye sabır dileyen Ayça'ya güldüm.

    "Ee gençler napıyoruz?" Elini omzuma atan Ayça'ya döndüm ve;

   "Napalım istersin?" Diye göz kırptım.

    "Bize her şey mübah ama şöyle bir atlı karıncaya binsek fena mi olurdu ha?" Diye sorunca şaşkınlığımı gizleyemedim.

    "Dışarıya mı çıkacağız?" Diye sormuş bulundum.

     "Evet güzellik seni kaçırmaya geldik." Diye göz kırptı Kerem. Bir an tereddüt etsemde tabi ki onlara katılacaktım ama önce annemi aramam lazımdı.
  
    "Ben bizimkime haber vereyim o zaman." Deyip telefondan Annemi aradım.
 
    -alo kızım!

    +anneciğim, bir şey söyleyecektim.

     -söyle kuzum?

     +Anne ben bizimkilerle biraz dışarıda takılsam olur mu? Bak söz veriyorum çok dikkat edeceğim.

        -kattiyen ol-

       +Anne nolurr!

        -ah ahh! Nolacak senin bu inadın?! Neyse tamam ama dikkat edin kuzum tamam mı?