Deniz ve siyah çok geç karşılaşmışlardır.Son senelerinin son günü...Arkadaşlık bu olsa gerek denizin puanı siyahın lisesine yetmemesine rağmen siyah denizle aynı liseye gitmiştir.Siyah denize çok önem vermiştir.Çünkü yıllar sonra ilk defa bir dost edinmiştir kendine.İlk defa birine kendinden çok güvenmiştir...
Artık yaz tatili gelmiştir.İkisinide uzun bir serüven beklemektedir.Siyah acılarını denizle dindirmiştir.Ama hala o çocuğu unutamamıştır.Bir gün deniz siyahın evine gider.Siyahla birlikte eskiden yazdıkları komik,saçma şeyleri okuyarak eğlenirler.Ama onların arasına karışmış bir yazı vardır.Bu yazı siyahın yazdığı,içini döktüğü bir yazı.Siyah o çocuğu denize anlatmıştır fakat deniz bunun böylesine büyülü bir sevda olduğunu geç anlamıştır.O yazıda şunlar yazmaktadır;Bir gün anlayacaksın değerimi.Keşke gitmeseydim,ben onunla mutluydum diyeceksin.Ben senden vazgeçince seveceksin sen beni.Ne yazık ki kural böyle.İmkansızlıklar aşk oldu bu devirde.Ama üzülme geçirdiğimiz günleri düşün iyi geliyor ama acımı dindirmiyor onlarda.Nerden mi biliyorum?Çok yaşattın bana sevdiğim.Ben hep yokluğunun bana vermiş olduğu acıyla tükettim kendimi.Sonra anılara yüklendim.Belki mutlu ederler diye beni.Gülümsetmedi değiller ama acım dinmedi.Hep sol yanımda seni bekledi.Sen onu severken ben seni sevdim.Sen beni severkende sevdim ben seni.Anlayacağın vazgeçmedim.Vazgeçemedim daha doğrusu.Vazgeçmeye çalıştım.En çok kendime zarar verdim.Ne kadar vazgeçtim desemde çevremdekilere yok vazgeçemedim...
