Ne olmuştu denize böyle.Neden sevmiyordu siyahı eskisi gibi...Siyah rahat durmadı,arkadaşının bir nedeni olmalıydı.Deniz yüzüne söyleyemem,eve git mesaj atacağım dedi.Deniz çok kararlıydı.Siyah ne olduğunu merak ettiği için hemen eve gitti.Telefonunu aldı yeni gelen mesaja göz attı ve okumaya başladı;Çok üzgünüm siyah bunu sana nasıl anlatacağım inan bilmiyorum.Ama artık anlatmam lazım.Merak etme bu dediklerimden sonra mesaj dahi almayacaksın benden.Zaten gideceğim çok uzaklara...Siyah o beni seviyor.Seni değil beni.Ben böyle olsun istemezdim ama biz onunla mutluyuz siyah lütfen aramıza girme.Zaten senide bir daha asla aramam,sormam.O dediğim kişi m siyah...Siyahın telefonu yere atmasıyla yere düşmesi bir oldu.Ağladı hemen içinde kocaman bir boşluk vardı.Duygu kalmamıştı artık siyahta.Sevdiği çocuğun sevgilisi oluyordu hep ama bu sefer en sevdiği arkadaşı ne alakaydı?Denize kızamadı...Kızamazdı zatende...Ne yapacağını bilmiyordu.İlk işi gidip şarkı dinlemek oldu.
Acıları üzerime siz saldınız.
En büyük hatanız, kör sandınız.
Ama değilim. Siz ne anlarsınız!
Elini ver bana bu son dansımız!
Yine kendini anlatan bir şarkı bulmuştu siyah...
