Bölüm-1 (Yavru Kurt Akademisi)

10 0 1
                                    

İstanbul/Küçükçekmece-2016

Adı yetiştirme yurdu. Sanki kendileri yetiştiriyorlar.

Burada herkes kendini, kardeşler birbirini yetiştirir.

Ben o yönden şanslıydım. Yanımda dağ gibi üç tane kardeşim vardı.

Kendimi bildim bileli yanımda hep onlar vardı. Onların yanında da ben.

Korkut, Ferman ve Atilla.

Onlar için ölürüm de, öldürürüm de.

Ailem mi ?

Ruhlarını yanıma uğratmam.

Bana bin tane anne baba verseler, hiçbirini kardeşlerime değişmem.

"Şu Allah'ın belası müdürün dediklerini unuttunuz mu ? Hıh ? Metehan ?"

Yine düşüncelere dalmıştım. Yanımda yürüyen Korkut'un ikazıyla kendime geldim.

"Hıh, ne dedin ?"

"Oğlum sağır mı oldun ? Müdürün dediklerinden bahsediyor Korkut."Atilla tekrarladı.

"Haa, evet."belli belirsiz çıktı ağzımdan.

"İyi misin sen ?"diye sordu Ferman.

"İyiyim, kafam dağınık biraz."

"Eee, nereye gidiyoruz ? Bak yine yetişirme yurdundan kaçtık, yiyeceğiz paparayı."

"Ne korkaksın Atilla. Hiç bir şey yapamaz o papucumun müdürü."

"Korktuğumdan değil Metehan. On sekiz yaşına geldik. İstese bizi hemen koyar kapının önüne. Ne halt yeriz sonra düşündün mü ?"

"Daha iyi ya. Kimseye muhtaç olmayız."

"Sen Batur hocaya mı güveniyorsun ?"

"Ben sizden ve kendimden başka kimseye güvenmiyorum Korkut. Batur hoca iyi niyetli evet, bizi müdüre karşı da savunuyor. Ama nereye kadar."

"Metehan haklı. Batur hocaya çok yük olduk. Kaç defa bizim yüzümüzden başı belaya girecekti."dedi Ferman.

"Bir baltaya da sap olamadık. Şimdi ne olacak ?"

O sırada yürüdüğümüz kaldırımın ilerisinde üç tane küçük çocuk, dört de genç orta yaşlı denecek tipler vardı.

Biri çocuklara tokat atıyor diğerileri el kol işareti yaparak hakaret ediyorlardı.

"Ne oluyor orada ?"benim sesimle hepsi karşıya baktılar.

"Çocukları dövüyor ş*******zler."o anda sinirim tüm bedenimi kapladı.

Karşıya doğru koşmaya başladım. Arkamdan seslendiler.

"Metehan dur nereye gidiyorsun ?"dedi Atilla arkamdan.

"Koşun bu yine dalacak, yalnız bırakmayalım."Ferman da öyle deyince arkamdan geldiklerini anladım.

Adamlarla aramda iki üç metre kalmışken beni farkettiler. Onlar ne oluyor derken öndeki adama yumruk atmam bir oldu.

Benimkiler de yanıma gelmiş diğerlerine tekme tokat dalıyorlardı.

İşte benim zayıf noktam buydu. Masum çocuklar.

"Siz kimsiniz oğlum ?"dediğini işittim dövmekte olduğum adamın.

"Eceliniz."

Biz adamları dövmeye devam ederken siren sesleri duyuldu. Az sonra polisler yanımızda bitti.

PİYADE KURTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin