Yorgun bir şekilde depodan çıktığımda saat gece yarısını çoktan geçmişti.
Bu umurumda bile değildi şu an, o pisliğe 1 adım daha yaklaşmıştık bunun huzuru, sevinci vardı üzerimde.
Etraftan kokmuş, çürümüş balık gibi bir koku gelince etrafa bakındım dikkatlice. Balıklardan nefret ederdim.
Ama etraf tertemizdi bunun üstüne korka korka üstüme baktığımda ise büyük bir küfür savurmuştum.
Depodaki adam. rahat durmadığı için iğrenç kanları hep üstüme sıçramıştı.
Üstümdeki tişörtü iğrenircesine bedenimden ellerimle uzaklaştırırken yüzümü buruşturdum.
İçimden her neyse diyip tekrar depoya girerek Asal ile özel olarak bu gibi durumlar için kullandığımız odamıza girdim.
Sıcak bir duşa girdiğimde kanlardan iyice arınmadan çıkmadım.
Normalde kandan iğrenmezdim hatta hoşuma bile gidiyordu.
Ama o pisliğe çalışan herkesin kanının lanetli, pis olduğu düşüncesini bir türlü kafamdan çıkaramıyordum. Olmuyordu o benim canımdan bir sürü parçayı koparmıştı.
Nihayet kanlardan arındığımda üzerime temiz kıyafetlerimi geçirerek Çınar'ı aradım motorumu deponun önüne getirmesi için.
5 10 dakika sonra aşağıdan aragaz verilince motorumun geldiğini anlayıp hızla odadan çıkıp kapıyı kilitleyerek merdivenlerden aşağıya indim.
Depodan sonunda çıktığımda derin bir nefes çektim içime.
Şerefsizin kan kokusu midemi kaldırmıştı.
Motordan inen Çınar ile baş selamı verip motoruma binecektim ki.
Çınar durdurdu beni
"ne oldu Çınar? " dedim hafif meraklı bir tonda. Önemli bir şey olmasa asla durdurmazdı beni.
Bizden 2 yaş büyüktü Çınar ama beraber büyümüştük zamanında Furkan abim bizi yanına aldığında ben ve Asal 10 yaşındaydık o ise 12. Soğuktan ölmek üzereydik neredeyse , hatta bazılarımız ölmüştü.
"Güzelim bak şimdi ee"
"Bekletmeden söyler misin "
"Of tamam ama sakin olacağına söz ver"
"Denerim"
"Asal"
O benim bu dünyadaki tek dayanağımdı. Ailemden kalan son parçamdı o benim.
O olmazsa ben de olmazdım.
Çınar 'ı yakasından tutarak duvara yasladım.
"Asal 'a noldu lan delirtme beni"
"Ateşi 39 u geçmiş korumalar sen depodayken hastaneye götürmüş ama şimdi iyiymiş"
"Sabah hiç bir şeyi yoktu lan nasıl oldu birdenbire" dedim sinirle
Bir hışımla yakasını bırakıp motoruma bindim hiçbir ekipman takmadan. Arkamdan ekipmanlarımı giymem ve yavaş gitmem için bana bağırırken umursadan gidona daha fazla asıldım.
Huzursuzluğumun sebebi şimdi anlaşılıyordu.
Vitesi 3'e atıp gidona yüklenerek olabilecek en hızlı şekilde eve geldim yediğim cezalar umurumda bile değildi söz konusu Asal olunca hiçbir şey önemli değildi.
Merdivenleri hemen çıkarak Asal' ın odasına girdim
Uğruna öleceğim saçları dağılmış ve alnına düşmüş, teni beyazlamış, göz altları çökmüş, yüzünde huzursuz bir ifade vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Hisler Uçurumu
General FictionGerçek ailem abilerim kurgusu [bxb agirliklidir] bxb oge bulunur rahatsiz olacaklar baslamasin. Karanlıktan korkma. O senin gerçek yüzünün yansımasıdır. Onu kucakla, gerçek yüzünü kabullen. Hayatı kazan. Hayallerine sarıl. Kendini olduğun gibi kab...
