Part. 06

422 42 20
                                    

Zawgyi

ထယ္ေယာင္းဒီေန့မနက္အလုပ္ေတာ္ေတာ္ရႈပ္ေနရာ အခုမွအနားရသည္။

"Boss..ကၽြန္ေတာ္ ေန့လည္စာသြားစားေတာ့မယ္ လိုတာရိွရင္ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ"

"ေအးေအး"

ဂန္ဝူထြက္သြားေတာ့ ထိုင္ခံုကိုမွီကာအေမာေျဖေနတုန္းရိွေသး တံခါးေခါက္သံၾကားလို႔ ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့...

ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္မရပါဘဲ ဝင္လာတဲ့ေဂ်ာင္ကု...ထယ္ေယာင္းမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔မိသည္။

"ဘာကိစၥလဲ...ကိစၥမရိွရင္မလာပါနဲ႔ဆို"

ေဂ်ာင္ကုကမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ စားပဲြေပၚသူကိုင္လာတဲ့အထုပ္ေတြခ်ၿပီး ဆိုဖာမွာဝင္ထိုင္ေလသည္။

"ငါေျပာေနတယ္"

"ဟိုလူထြက္သြားတာကိုေသခ်ာေတြ့မွ ဝင္လာတာပါဗ်ာ...လာဘာမွမစားရေသးဘူးမလား"

ထယ္ေယာင္းကိုသူ႔နားလာထိုင္ရန္ေခၚရင္းဆိုသည္။

"ဒီမွာ..သံုးထပ္သားကင္ ကင္ခ်ီထမင္းေၾကာ္ အစံုပဲ...ကိုယ္တိုင္ခ်က္လာတာေနာ္ ကုန္ေအာင္မစားရင္စိတ္ဆိုးမွာ"

"ဘာလဲ အလႉလုပ္တာလား"

"မဟုတ္ပါဘူး..."

ထယ္ေယာင္းမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔၍ၾကၫ့္ေပးလိုက္ေတာ့..

"ခမ်ားအခုဘာမွမစားရေသးဘူးမလား စားဖို႔လည္းအစီစဉ္မရိွဘူးေလ..ဒီေလာက္ကပ္စီးနည္းေနတာ ၾကာရင္ေရာဂါေတြဝင္လာလို႔ ကုမၸဏီေဒဝါလီခံရရင္ က်ဳပ္ပါဘံုေပ်ာက္ေနမွာ"

ထမင္းဘူးတြင္ဖြင့္ေပးရင္ေျပာလာတဲ့သူ..ဖြင့္ၿပီးေတာ့သူ႔အနားတိုးေပးကာ..

"မစားေသးဘူးလား ခြင့္ကၽြေးရမွာလား"

ထယ္ေယာင္းတစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္း မူလတန္းကေလးေတြလိုကုမၸဏီကို ထမင္းလာပို႔တာမ်ိဳးမႄကံုဖူးခဲ့ပါ။ ေတာ္ေတာ္ ကသိကေအာက္ႏိုင္သည္ဟုထင္ရာေသာ္လည္း ဘာရယ္မွန္းမသိ စိတ္ထဲသေဘာက်မိသလိုလို လိုလိုလို.......

အေရ႔ွကထမင္းဘူးကိုစားရင္...

"ေက်းဇူးပဲ"

"မလိုပါဘူး..အကုန္ ခမ်ားကဒ္ထဲကပိုက္ဆံေတြနဲ႔ဝယ္ခ်က္ထားတာမို႔"

INFIDELITYWhere stories live. Discover now