Brave Obsession (Obsession series #1)

41. Shout/ Jump/ Cry

Nagising ako at agad na pumunta sa banyo, suddenly my stomach churned, nag punta ako kaagad sa sink at sumuka ako.

Napaluha ako ng hindi nawawala ang pakiramdam ko na parang masusuka, pinakalma ko ang sarili ko... Maya maya ay nawala na rin iyon kaya binuhay ko ang gripo at nilinis ko ito.

Iniisip ko, baka may nakain akong hindi natunaw ng tiyan ko, kumuha ako ng tissue after kung mag mumog at pinunasan ko ang bibig ko.

Nahilo ako bigla kaya napahawak ako sa sink.

"Hale..." malakas kong tinawag ang asawa ko, at maya maya ay may mainit na kamay na humawak sa balikat ako.

"What is wrong?" nag aalalang sabi niya, nag mulat ako at tiningnan ko siya mula sa salamin, nakita kong namumula nanang labi ko at mukha ko.

"I'm dizzy..." bulong ko, humarap ako sa kanya at humawak ako sa leeg niya, binuhat naman niya ako kaagad, mayabmaya ay naramdaman ko na ang malambot na kama, inupo niya ako doon.

I tried looking at him pero parang naduduling ako, naramdaman ko rin na namamawis ang buong katawan ko.

"Love, I'm d-dizzy..." sabi ko pa ulit, nakapikit ako dahil pag minumulat ko ang mata ko ay para akong mawawalan ng malay.

"let's go to the hospital." sabi niya, narinig ko ang yabag niya paalis at pabalik, maya maya ay hinubad niya ang damit ko at nilagyan ako ng bra at bagong damit, inaalalayan niya ako.

Maya maya ay binuhat niya ulit ako at niyakap ko lang siya ng mahigpit sa leeg niya.

"I think, I'm gonna have a fever." bulong ko sa kanya.

"Let's make sure after your check up." sabi niya sa akin, tumango ako.

Inalalayan niya akong makapasok sa back seat ng kotse at pinag drive kami ng driver niya.

Dalawang linggo na kami dito na puro gala at kain, so maybe this is me, having a fever, ang takaw ko kasing kumain lately.

"May masakit pa ba sayo, Love?" tanong niya, pinakiramdaman ko ang katawan ko.

Nang masigurado kong wala namang masakit sa katawan ko ay tsaka ako umiling.

"Wala na... I'm just dizzy and my stomach feels weird, I vomited earlier." sabi ko sa kanya, napaluha ako. Nag aalala ako na baka nalason na ako.

"could it be poison? Ang takaw mo kasing kumain lately." sabi niya, natawa ako ng kaunti, nag aalala ang boses niya pero may kaunting inis ito sa akin. Totoo naman na ang hilig kong kumain nitong mga nakaraang araw, kahit ano kahit ang mga hindi ko masyadong paborito ay kinakain ko.

"we're here..." bulong ni Hale, nag mulat ako at tinulungan niya ako ulit na makalabas ng kotse, may stretcher na nag aabang sa amin sa labas at hiniga ako ni Hale doon.

"don't leave me..." bulong ko habang hawak ni Hale ang kamay ko at pinapasok ang stretcher sa loob ng hospital, nakita ko nanang aalala ang mata niya.

He caress my hair.

"I'm here, Love." sabi niya sa akin, nahihilo ako dahil sa ilaw ng kisame kaya pumikit ako ulit.

"We can't allow you inside the Emergency room, Mr. Lorenzo." sabi ng hindi ko kilalang tao, but she is american.

Napamulat ako.

"I want to be with my husband, please." sabi ko sa mga nandito, dalawang nurses, isang doktor at si Hale ang kasama ko.

"Ma'am, we can't. But he will be outside, he can still see you from here." sabi ng doctor, tiningnan ko si Hale, he looks upset,angry and worried.

"I'll be outside, I'll call my Mom and Dad, Love." sabi niya, dahil alam namin na wala rin naman kaming magagawa.