Bir ağıt ne kadar acı olabilirdi?
Bir yürek kaç darbeyle başedebilirdi?
Bir beden hangi yangına körükle gidebilirdi?
Bir kadın kaç farklı yerden kanatılabilirdi?
Yüreği acıyla harmanlanmış bir kadın Midyat'ın tozlanmış sokaklarında büyüyüp kaderin k...
Keyifli okumalar. Yorum ve oy vermeyi unutmayınlütfen🙏
°°°°°°°°°°°°°°°
4.BÖLÜM: ZORAKİ EŞ
🔒🔑🔒
SIĞINTI YÜREK
°°°°°°°°°°°°°°°°
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Gece yarısı gözden süzülen damla etrafı cehenneme çevirmişti.*
Bölüm şarkısı:Gökhan Türkmen- lafügüzaf
🔒
Deprem oldu. Yaşanan bu zelzeleden dolayı harabeye dönmüş bir ruha ev sahipliği yapan küçük bir kız çocuğuydu. Enkaz altında kalmış onlarca umuda pes etmeden ulaşmak için çalışıyor bunun için avuç içlerine onlarca çizik ekliyordu. Ona yardım edecek kimse yoktu. Zaten yola çıktığında da bunun bilinciyle hareket etmiş ve karşılığını da almıştı.
Her zamanki gibi elleri gibi bedeni de titriyordu. Lanet etti. Titreyen her uzvuna. Seneler geçse de peşini bırakmayan bu titremelere.
"İstediğin oldu. Evlendik!" Ardil'in pusula sesiyle irkilip başını kaldırıp ona baktı.
Evet, evlenmişlerdi. Ne gülünç ama? Kaçtığı evlilik sığınacağı liman olmuştu. İki gün önce yaşadıkları gerginliğin ardından öbür günü dini nikahla evlenmiş bugünde resmi kayıtlarla artık o hep duyduğu zaman gerildiği bir Akcan olmuştu.
Heja Akcan.
İçinden kendini sarstı. Bu evliliği düşüneceği daha bir ömrü vardı o yüzden içine kaçan sesiyle mırıldandı. "Şimdi ne olacak?"
"Yarın İstanbul'a döneceğim. Sizde benimle geleceksiniz. Artık o zamanda ne yapacağımıza karar veririz." Uslu bir bebek gibi başını salladı. Belediyeden çıktıkları andan itibaren arkalarından onları takip eden Boran ve Dilan çiftiyle araca doğru ilerlediler.
Arka koltuğa Heja ve Dilan otururken, Boran arabayı süren Ardil'de gerginlikten kardeşinin sağına geçip önünü izleyendi.
Stresle terleyen vücutlar, dişlenen dudaklar ve tüm kuvvetiyle sıkılan avuçlara daha fazla dayanamadan oturduğu tarafın camını usulca açtı. Hava çoğunlukla olduğu gibi cehennem sıcağındaydı. Başını geriye doğru yatırıp gözlerini usulca yumdu. Esen kuvvetli rüzgarın tüm hücrelerine dokunmasına izin verdi. Koca bir okyanusa düşmüş gibiydi. Ve Heja yüzme bilmezdi. Boğuluyor, litrelerce suyu yutmasına rağmen tüm içtenliğiyle içindeki sıvıyı kusup çırpınıyordu. Tüm mücadelesi kurtulmaktı artık.
