Bölüm 9

311 10 6
                                    


  Sabah uyandığımda İpek yanımda yatıyordu. Yorulmuş olsa gerek ki onu uyandırmak istemedim. Odamdan çıktığımda kahvaltı masasında bana endişeyle bakan Demir'i ve gururla gülümseyen Emre'yi gördüm. Demir hemen ayağa kalktı, "Gel bi konuşalım." Ne hakkında olduğunu tabi ki anlayıp peşinden gittim.

 
  "Daha geçen gün ağlıyordun, sence de eve kız getirmek biraz fazla erken değil mi?" endişeliydi ve sebebini anlıyordum. "Kız arkadaşın mı?" Demir'in sorduğu soruyu duyunca utançtan yüzüm kızarmıştı. Demir'in gözleri büyüdü ve ses tonunu hafif yükselterek "Bir de eskort mu çağırdın?!" dedi. Ben artık bu kadar mental yükü kaldıramayıp yine ağlamaya başlayınca Demir'in yüz ifadesi değişti. "Benden sakladığın bir şey mi var? Son zamanlarda bir sorunun olduğunun farkındayım ama kendin söylersin diye bekliyordum. Bana her şeyi anlatabilirsin, biliyorsun değil mi?" Demir bunları dedikten sonra daha fazla dayanamayıp Demir'in boynuna sarıldım ve ağlamaya devam ettim. O da benim sırtımı sıvazlıyordu.

  Sakinleştiğim zaman koltukta yan yana oturduk ve sadece sessizlik vardı. Ben söylesem mi karar vermeye çalışıyordum ve Demir sabırla beni bekliyordu. Demir'in büyük ihtimal gay olduğunda zaten karar kılmıştım, ve gay olmasa bile bana destek olacağını biliyordum. Bu yüzden ona söylemeye karar verdim. "Ben galiba..." sustum. Devamını getiremiyordum. Demir ise merakla bana bakıyordu. Derin bir nefes aldım, "Ben galiba gayim Demir." Büyük bir sessizlik oldu. Demir'in yüzüne baktığımda ne kadar şaşırdığını görebiliyordum. Bir süre sessizce bana baktıktan sonra konuştu, "Nasıl, ne, nasıl yani? Nasıl anladın?" Konuşması komiğime gidince kıkırdadım. Sonra yine ciddileştim "Oldu bir şeyler. Ve galiba hoşlandığım birisi de var." Kucağımdaki ellerime bakarken Demir bana sarıldı. "Sorun yok, korkma ben yanındayım." Bunu öylesine söylemediğini biliyordum. Gerçekten yanımdaydı.

  "Peki kimden hoşlanıyorsun?" Demir'in sorusuna cevap veremedim. "Adını bile bilmiyorum ki." Aklıma onun yüzü geldi ve o an sanki her şey durulmuş gibi hissettim. Hiçbir şey umurumda değildi. Onunla konuşmak, ona dokunmak o kadar istiyordum ki gözüm dönecekti neredeyse. Hemen ayağa kalktım ve koşar adımlarla evden çıktım. Demir tek kelime etmezken Emre'nin arkamdan "Yine ne oluyo amk" diye bağırışını duyabiliyordum.

Parka geldiğimde telefonumu çıkardım. Aklımda sadece o vardı. Demir'in yanımda olması, birinin ne olursa olsun beni destekleyeceği düşüncesi beni cesaretlendirmişti.

Batuhan: Dün karşılaştığımız parkta buluşalım.

Şemsiyem: görüldü

  Mesajımı hemen görmüştü ve cevap vermemişti. Endişelendim ama beklemeye devam ettim.

  1 saattir bankta bekliyordum ve rüzgardan dolayı başım ağrımaya başlamıştı. O sırada karşıdan koşarak gelen bir figür gördüm. Bu oydu. Beni görünce durdu, korkuyordu. Hemen ayağa kalktım ve ona doğru ilerledim. Beynimle değil içgüdülerimle hareket ediyordum. Nefes nefeseydi, koşarak gelmişti galiba. Onun bu halini görünce daha hızlı ilerledim ve karşısında durdum.

  Sadece birbirimize bakıyorduk. Ona doyasıya bakıyordum, yüz hatlarını ezberliyordum adeta. Gözleri çok güzeldi. Gri gibiydi rengi. İç sesim beynimde yankı yapıyordu ona dokunmam için. Sonunda dayanamadım ve ona sarıldım, ilk başta tereddüt etse de o da bana sımsıkı sarıldı. Kafamı boynuna gömdüm, çok güzel kokuyordu.
 
   Ve sadece öyle durduk.




------------------

Selaamm, uzun suredir yazmiyodum ama artık tatilde rahatca yazarım. Bu bolum sahswn benim cok hosuma gitti umarim siz de begenirsiniz, bundan sonra boyle dramatik bolumler sadece ara sira olcak no worries

-Yazar Hanım



                  

Homofobik Gay // bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin