Bölüm 9

143 22 7
                                    

"Bana son kez öyle gülüver"

Eftal'den
Eylül

Gözlerime derin bakan bu kadın aklımı çoktan almıştı. Son zamanlarda hep yan yanaydık. Sınırlarımı zorluyordu. Bazen içimden onu tutup öpmek gelse de bunu henüz yapamazdım.

Sahneden indim. Yanıma geldi ve boynuma sarıldı.

Kokusunu bu kadar yakından hissetmek benim için hayalken, şu an kollarımda olmasına inanmam epey güçtü.

Eftal "Birileri beni özlemiş galiba."

Kulağına fısıldadım. Sadece içimden bunu yapmak geldi.

Hira "Ne kadar özlediğimi tahmin dahi edemezsin."

Gülümsedim. Kısa süre sonra ayrıldık.

Eftal "Gel bizimkilerin yanına geçelim."

Kafasını salladı.

Hira "Sahneye çok yakışıyorsun."

Yaklaşıp koluma girdi. Parmaklarının kolumu kavramasını izledim.

Eftal "Teşekkür ederim."

Nisan uzaktan bizi görünce el salladı.

Eftal "Bizinkiler seni seviyor baksana"

Nisan yanımıza gelip Hira'ya sarıldı. Yengesi bir zahmet sevsin.

Nisan "Hoş geldin Hira, gel oturalım şöyle"

Hira masadakilerle selamlaşıp yanıma geçti, sandalyeyi yanıma çekerek oturdu.

Sonra hiç beklemediğim bir şey oldu.

Hira kafasını boynuma yaslayarak bana sokuldu.

Tanrım! Sınırlarım çok fazla zorlanıyor şu an.

Kızlar şaşkınca bir bana bir Hira'ya baktılar. Boynumdaki kızın hiç bir şey umrunda değildi. Gözlerini kapatmış, yüzündeki huzurlu gülümsemesiyle anın tadını çıkarıyordu sanki.

Sandalyede olan elimi beline yerleştirip onu kendime çektim. Memnuncasına gülümsemesi büyüdü.

Nisan ortamdaki havayı dağıtmak için bir şey içip içmeyeceğimizi sordu.

Eftal "Bana her zamankinden lütfen."

Biraz alkol bedenimdeki gerginliği alacaktır. Umarım koynumda olan bu kız kalbimin sesini duymuyordur.

Eslem "İçelim biraz."

Eftal "Sen bir şey ister misin güzelim?"

Hira "Sen ne içiyorsan ondan isterim."

Şu an tam bi bebek gibi gözüküyordu. İçim gidiyor be!

Siparişlerimizi verdikten sonra ortamda güzel söhbet dönmeye başlamıştı. Hira hala boynumdaydı fakat söhbete dahil olmuştu. Bizimkilerle iyi anlaşması benim açımda çok güzel bir şeydi.

Keyfimiz yerindeydi. Ta ki o boktan sesi duyana kadar.

- Hira?

Hira duyduğu sesle benden uzaklaştı. Karşımızdaki adama öfkeyle bakıyordu.

Hira "Ne işin var burada?"

- Burada olacağını biliyordum. Konuşmak için geldim.

Hira bıkkınca nefes aldı.

Hira "Bak Anıl, biz seninle konuştuk. Aramızdaki ilişkiyi iki medeni insan gibi bitirdik. Neden hala zorluyorsun ki?"

Anıl denilen adamın ayık olduğunu düşünmüyordum. Çünkü gözleri akıyordu.

Anıl "Öylece bitemez!"

Eftal "Sesini alçalt."

Bana iğrenircesine baktı.

Anıl "Kes sesini. Yürü Hira gidiyoruz."

Hiranın bileğinden tutunca bende hatlar koptu.

Biraz kaos dimi? Devamı diğer bölümde.

Zelzele Hanım (GXG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin