Zelzele Hanım (GXG)

Bölüm 12

"Elini tutmanın hayaliyle yaşıyorum"

Hira'dan

Aramızdaki bu yakınlık nefesimi kesmeye yetmişti. İlk gördüğüm andan beri onda farklı şeyler olduğunu biliyordum ama bu duygular çok yabancı ve bir o kadar da tanıdık.

Kulağıma fısıldayışı, ağzından dökülen her kelime kalbimdeki duvarları bir bir yok ediyordu. Şu an dudaklarına yapışmak varken donmuş kalmıştım karşısında.

Fakat o son kurduğu cümle kalbime umut tohumunu çoktan düşürmüştü.

"Ben senin arkadaşın değilim"

Sahi neden ona açıklama yapmak zorunda hissettim ki kendimi?

Tüm bu soruların tek bi cevabı vardı. Ben Eftal'den hoşlanıyordum. Hatta daha fazlası. Evim gibi hissettiriyordu bana. Ki bu çok başka bir şey. Öyle herkes hissettiremez.

Benden uzaklaşınca transdan çıktım.

Eftal "Görüşürüz"

Piç piç gülümsüyordu.

Bu kız, bu kız gerçekten çok fena.

Giderken arkasından öyle mal gibi kaldım. Üzerimde ki etkisi inanılmazdı.

E noldu şimdi? Affedildim mi ben?

Hay kafama sıçayım ya, bula bula bu çözümü bulmuştum. Panikleyince saçma kararlar almayı bırakmalıyım. Hoş bu yaşıma kadar bırakamadım ya, neyse.

Kendimi toparlamaya çalıştım. Fakat o an kokusunu bu kadar yakından hissetmek kesinlikle tekrar yaşamak istediğim bir şeydi.

Hadi ama Hira, her şeyi bok ettikten sonra konuşuyorsun bir de!

Eftal'in arkadaşlarını kızdırdığım belliydi. Kötü bakışlarını üzerimden çekmiyorlardı. Bir tek Eslem biraz, nasıl derler piç gibi bakıyordu. Aynı Eftal'in piç gülüşü gibi. Galiba beni yengesi olarak kabul edecek tek kişi o olacak..

Ne dedim ben az önce? Yenge mi? Aklım başımdan gitti, düzgün düşünemiyorum bile.

Eftal ve arkadaşlarıyla ortak dersimiz vardı. Aynı fakültede olmak işime çok yarayacak belli.

Bizim kızlar bu ders yoklardı. Bende her zaman ki yerime geçip oturdum.

Gözüm birini arıyordu malum.

Bir kaç dakika sonra Eftal ve arkadaşları geldi.

O takım..

Bir insana bir takım, üstelik spor karışımı bir takım bu kadar yakışmamalı.

Aklımdan geçen görüntüler hiç normal değildi. Gömleğinin ilk 3 düğmesi açıktı ve bu benim sıcaklamama yetmişti.

Bakma kızım, bakma.

Baktım.

Kararlık seviyem bu evet.

Arkadaşlarıyla çok samimiydi. Onlara sürekli eşsiz gülüşünü sunuyordu. Ne yalan söyleyeyim kıskanıyordum.

Gözlerim bir süre daha üstünde takılı kaldı. O da her zaman ki gibi benim sağımda yerini aldı.

Dersimiz sosyolojiydi ve Eftal'in bu dersle arası pek iyi değildi. Daha doğrusu hocayla.

Hoca içeri girdiğinde Eftal'in oflaması bu düşüncemi bir kez daha doğruladı.

Geçen dönem bildiğim kadarıyla aralarında sorun yaşanmış. Sürekli onu gözlemlediğim için az çok nelerin sinirlendirebileceğini biliyordum.

Hoca "Bugün konumuz biraz farklı arkadaşlar. Din üzerinden gideceğiz."

Şimdi kalkıp islamı ortaya atıp başka dinleri aşağılarsa net Eftal sesini çıkarır.

Dersin ortalarına yakın bu düşüncem gerçekleşmişti.

Eftal "Yanlışsın hoca. Sen müsülmansın diye başka dinin mensublarını kötüleyemezsin."

Hoca "Anlamadım?"

Ortam gerginleşiyordu.

Eftal "Bence ne demek istediğimi gayet iyi anladınız. Bu ülkede herkes istediğini seçmek ve tercih etmekte özgür. Sizin düşünceleriniz bu devre pek ait değil."

Hocayı susturmuştu. Bu kadın..

Çok doğru noktaya parmak basmıştı. Ve bu ona bir kez daha hayran olmama neden oldu.

Lafını sokması onu epey gururlandırmıştı.

Yanına biraz yaklaşıp, kulağına eğildim. Aynı bana yaptığı gibi.

Hira "Pek cesursunuz hanımefendi."

Gülümsedi.

Eftal "Öyleyimdir."

Hira "Sevdim bunu."

Biraz daha yaklaştım.

Hira "Yani bu kadar cesur olmanı diyorum, çok sevdim Eftal"

Yeter kavuşun.

Dipnot: Benim hayalet okurlarım, tamam eyvallah kitap okunuyor ama oy vermek zor olmamalı dimi?