Zelzele Hanım (GXG)

Bölüm 13

"Bir gönül davası anlatsam ağlarsın"

Eftal'den

Bu yakınlık, aramızdaki mesafenin kısalığı elimi ayağıma dolaştırmıştı.

Sanki ona yaptığım şeyin intikamını alıyor gibiydi. Çünkü ders sonunda yüzünde zaferin kırıntılarını gördüm. İnanılmazdı, yine.

Nisan "Az önce noldu?"

Hande "Ağzımız açık izledik sizi."

Eslem "Aranızdaki elektriği biz bile hissettik"

Derin nefes aldım. Kokusu hala burnumdaydı, sesi de kulaklarımda.

Eftal "Bir durun amına koyayım. Zaten elim ayağıma dolaşmış, kendime geleyim önce."

Hira işleri zorlaştırmaktan başka bir şey yapmıyordu. En azından benim açımdan böyleydi. Çünkü ona ne zaman mesafeli davransam bir şey yapıyor, dengemi altüst ediyordu. Hoş gerçi bir gülüşü yetiyordu o duruma düşmeme.

Nisan "Dengesiz biri. Bir gün önceki davranışlarıyla bugünki davranışları üst üstte düşmüyor"

Aslında tam olarak aynı davranıyor. O hep böyleydi. Bir şey yapmak istediğinde yapıyor, insanlara nasıl hissettirdiğini düşünmüyordu.

Eslem "Yenge dişli çıktı baksana"

Esleme bakıp bıkkınca gözlerimi devirdim.

Eftal "Kes şunu"

Nisan "Hira'nın sana hisleri var mı yok mu bunu bize zaman gösterecek."

Zaman, zaman, zaman..

Yeter artık ne olacaksa olsun. Yoruldum havada asılı kalmaktan.

Hira'dan

Eftal'in üzerinde bıraktığım etkiye ben bile şaşırmıştım o an. Ne yapacağını bilememişti resmen.

Emindim artık, duygularımız karşılıklıydı.

O gün o saçma haraketi yapmamış olsaydım belki de bugün bunun farkına varmayacaktım. Ne demişler her şerde bir hayır vardır.

Ne yalan söyleyeyim ona bu kadar yaklaşmak benim de kalbimi halden hale sokmuştu. Sakinleşmek için kantine indim. Belki bir sabah kahvesi beni kendime getirirdi.

Sakinleşmek için girdiğim kantinde gördüklerim sinirimi epeyce bozmuştu.

Çünkü Eftalin ağzının içine giren bir kız vardı yanında. Eline koluna hakim olamadığı belliydi. Ve buradan bile ona kur yaptığı apaçık ortadaydı.

Sinirimin daha da bozulmasına neden olan Eftal'in onunla gülerek konuşmasıydı. Onu tanıyorum. Öyle herkesle samimi olmaz.

Eslemin bana bakarak gülümsemesi üzerine gözlerimi onların üzerinden çektim. İştah falan kalmadı artık, dersim de yoktu. En iyisi eve gitmekti. Daha yeni benden hoşlandığına emin olmuşken bu neydi şimdi? İlla olay çetrefil halini almalıydı amk.

Napim Hira, bende böyle bir yazarım