Zelzele Hanım (GXG)

Bölüm 5

"Umudun olurum eğer bana inanırsan"

Eftal'den

Tatil bitmişti. Bu süreçte Hira'yla ara ara zaman geçirmiştik. Etrafında olmanın verdiği korku ve saf mutlulukla eve dönüyordum.

Aklımdaki sorulara cevap aramayı bıraktım. Her şey olacağına varır diye düşünüyorum. Zaten sorgulamak şu ana kadar hiç işime gelmedi. Daha fazla kendimi yormak istemediğim için sorularımı es geçiyorum.

Kızları evlerine bırakmıştım. Nisan arabadan inene kadar beni uyardı. Her zaman ki anne edaları işte. Alışmıştım.

Bundan sonra ne olacağı ile ilgili en ufak fikrim yoktu. Anı yaşamak, en azından yanımdayken mutlu olmak istiyordum.

Arabayı park edip indim. Yolculuklar her zaman yorucu olmuştur. Sıcak bir duş ardından güzel uyku tüm yorgunluğumu götürecektir.

Eve geçtim.

Eftal " Ah evim evim güzel evim!" (Eftal benim gibi evine aşık..)

Evi havalandırmak için teras kapısını açtım. Ardından bavulumu boşalttım. Kirlileri çamaşır makinesine attıktan sonra nihayet duşa girebilmiştim.

Keyifli banyo sefasından sonra tam üzerimi giyiniyordum ki telefonumun çaldığını duydum.

Arayan numara kayıtlı değildi. Bekletmeden açtım.

Eftal "Efendim?"

Hira "Benim Hira"

Telofunu kulağımdan uzaklaştırdım şaşkınca.

Hira "Alo, orda mısın?"

Sesini duyunca kendime geldim. Saçmalamayı keste cevap ver salak

Eftal "Burdayım. Bir şey mi oldu?"

Hira "Kusura bakma rahatsız ediyorum."

Rahatsız mı? Benim canıma minnet kadın.

Eftal "Yok ne rahatsızlığı"

Hattın diğer tarafından kıkırdama sesi gelince gözlerimi yumdum.

Az önce dünyanın en güzel sesini mi duydum ben??

Hira "Şey diyecektim. Dolaşsak mı biraz?"

Ay noluyor ya

Eftal "Tabii, olur. Konum at gelip seni alayım"

Hira "Zahmet olmasın?"

Eftal "Ne zahmeti? At lütfen, hazırlanıp geliyorum."

Ben yanlışlıkla bu kadınla arkadaş mı oldum acaba?

Hira "Peki öyleyse. Atıyorum şimdi."

Eftal "Tamamdır görüşürüz."

Hira "Görüşüz"

Ve telefon kapandı. Vakit kaybetmeden hazırlanmaya başladım.

Lütfen Hira beni arkadaşın ve ya kankan olarak görme.

***

Hira'nın attığı konuma onu bekliyordum. Heyecanım sağolsun ellerim titriyordu. Nasıl oluyorsa onu her gördüğümde, beklediğimde bu heyacan kaybolmuyordu. Aşk gerçekten insanı aptallaştırıyor.

Kısa süre sonra sokağın başında belirdi. Yine yüzündeki gülümsemeyle arabaya doğru geliyordu.

Gelene kadar seyrettim. Sanki defalarca seyretmemişim gibi.

Kapıyı açıp yanıma oturdu.

Eftal "Hoş geldin."

Hira "Hoş buldum."

Beni gamzendeki çukura göm lütfen.

Eftal "Ee hanımefendi, nereye gitmek istersiniz?"

Hira "Sahile gidelim. Deniz çok güzel bu aylarda."

Eftal "Hay hay efendim."

Arabayı çalıştırdım ve vakit kaybetmeden yola koyuldum.

Hira "Markete uğrayalım. Bugün canım içmek istiyor."

Bir gariplik vardı onda. Tarif edemediğim bir şey. Ama kesinlikle kötü bir şey değildi.

Eftal "Emriniz olur"

Gülümsedi.

Hira "Sen hep böyle uslu musun ya"

Hanımcıyım kızım ben.

Eftal "Kişiye göre değişiyor."

Hira "O zaman üstüme alınıyorum."

Güldüm.

Eftal "Alınman için söyledim"

Hira "Pekala. Uslu olman hoşuma gitti"

Hira, canımın içi araba kullanıyorum yapma.

Eftal "Şansını zorlamasan mı?"

Sesli şekilde güldü.

Hira "Tamam, sustum"

Yolüstü markete uğrayıp Hiranın istediklerini aldım. Sevdiğim kadınla baş başa içmek mi? Bunu hayatta kaçırmazdım.

Yaklaşık 15 dakika sonra sahile varmıştık.

Arabadan birlikte indik. Poşeti elime alıp Hiranın yanına geçtim.

Hira "Biraz ileride oturalım mı?"

Kafamı salladım.

Saçları rüzgarla dans ediyordu. Gözlerimi ondan almam o kadar zordu ki..

Hira "Bugün hayatımı gerçek anlamda etkileyecek bir şey yaptım"

Yok, yok lütfen söyleme. Ben arkadaşın değilim.

Bazen neden korkarsak o başımıza gelir. Üzgünüm Eftal