Gloria Slora, Tarosa Krallığı'nın en üst rütbeye sahip, kimsenin söz geçiremediği bir savaşçıdır. Doğu Krallığ'ı ile yüzyıllardır süren savaşın son bulması ile olaylar başlar ve işin içine karanlık bir güç girer. Bu güç tüm insanlığın sonu olmadan ö...
"Duygular sonu olmayan bir okyanus gibidir. Kulaç atmaya çalışırsın, nefes almak istersin fakat buna izin vermez. Ve batarsın."
Bölüm şarkısı; Tommee Profitt - Enemy
Başlangıç tarihinizi buraya bırakabilirsiniz. :)
⚜️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚜️
Giriş
Bu bir inanış, kurtuluş ve çöküştü.
Alastra bugün güzel bir havaya kucak açmıştı. Havada şarkılarını bahşeden kuşlar, okyanusun derinliklerinden gelen fısıltılar ve ormanın olduğundan daha iyimser tavırları Erx halkını tatmin ediyordu.
"Bu güzel havanın güzel bir habercisi olur." Luluiemi'nin ipeksi şaçlarını okşarken, bal rengi gözlerini çaprazında duran çınar ağcına dikmişti. Orada duruyor ve onları izliyordu. Bu duruma hafifçe gülümsedi. "Her güzel bir haberin ardından da kötü bir haber gelir ve her şey mahvolur," diye devam etmişti sözüne. "Bu bir ithamdır ya da bir ceza? Sence nedir?" Bağdaş kurduğu bacaklarında yatan eşi, ruhu ve her şeyi yavaşça doğruldu. Arkasına dönüp mavi gözlerini bal rengi gözler ile buluşturdu. "Bir uyarı." beyaz ve grimsi saçlarını geriye atarken kaşları merakla havaya kalkmıştı.
"Nasıl bir uyarı?" Eşi onu sıcak gülümsemesi ile kutsadı. "Mutluluğun geçici olduğunu ve bu duyguya kendimizi kaptırmamamız gerektiğine dair bir uyarı," demişti düzen ve uyumun Tanrısı'nın dudaklarına küçük bir buse kondurduktan sonra.
"Benim zeki, zarif ve güzel Luluiem'im. Beni hiç şaşırtmadın." Birbirlerine gülümsedikten sonra eski pozisyonlarına geri dönmüşlerdi. Ama bu rahatlık kısa sürmüştü. Belki de rahatlık onları sonsuza dek terk etmişti.
"Efendi Aorinxa, Leydi Slendra rahatsız ettiğim için bağışlayın ama çok ciddi bir sorunumuz var." Aorinxa bal rengi gözlerini Erx hizmetlisine çevirdikten sonra kaşlarını çatmıştı. Slendra'nın doğrulmasına yardım ettikten sonra kendisi de yavaşça ayağa kalktı. "Bu ciddi sorunumuz nedir?" Sonsuz ömrü boyunca Erx halkına karşı kibar olmuştu ve olmaya da devam edecekti.
"Saldırı! Biri denge ve düzeni yıkmak adına bir saldırı yapıyor." Sakin tavrı, yıkıcı bakışları ve kendinden emin duruşu ile nefes kesici gözüküyordu. "Kim buna cüret edebilir?" Sesi gür ve tok çıkmış ve orman boyunca yankılanmıştı. "Zoryas, efendim."
"Korkular Tanrısı... Ne istediği hakkında bir bilginiz var mı?" Ne kadar sakinliğini korumakta zorlansa da öfkenin onu etki altına almasına izin vermedi. Eğer öfke onu ele geçirirse bu savaşı başlamadan kaybederdi. Çünkü Zoryas, korku ve öfkenin Tanrısıydı.
