Kadın Asker {Gerçek Aile Klasiği}

Benden size 1000 kelime kırgınlık

Üzgünüm bu bir bölüm değil kitabımı ergence görüyorum bu yüzden yazasım gelmiyor düşündüğümden çok fazla okundu gereksiz fazla okundu ve ben size kırgınlığıklarımı anlatmak istiyorum bu benden size anlattığım ilk büyük kırgınlığımdır

İlk olarak ailemle başlamak istiyorum
Pisikolojik rahatsızlıklarım yüzünden sürekli beni yargıladınız,hakkınızı yemeyeyim,bir süre çabaladınız ama pes ettiniz,bunu göre biliyorum.En yakın zamanda sizinle konuşarak, pisikolojik destek almak istediğimi söyleyeceğim.Kim bilir belki de bu kendi hayalimden vazgeçip,sizin hayallerinizi gerçekleştirmemede yardımcı olur

Bu takıntılarıma hiçbir zaman engel olamadım, bu yüzden döktüğüm gözyaşlarımı bir ben,bir Allah bilir.
kırgınlıklarım kalbime batsa bile bunu size,sizlere belli etmemeye çalıştım.Ama giderek uzaklaştı,önce arkadaş çevremden,sonra sizden uzaklaştım.Zamanla eve kapandım, çok iyi hatırlıyorum 3. Sınıfın ortalarında başlamıştı eve kapanmam.Tüm gün okulun bitip eve dönme zamanının gelmesini beklerdim.Zamanla dışarıyı sevmemeye başladım,yada korkum oluştu bilemiyorum.Siz hiçbir zaman öğrenemediniz ama taciz korkum hep düşündürüyordu.

Ne bir sevgiye güvene bildim, nede bir karşı cinsime güvenle bakabildim.

Hiçmi görmediniz evde tekken rahat olduğumu,sizler geldiğinizde odama kapandığımı,yada arkadaşlarımdan uzaklaştığımı!? Ama doğru size göre hava hoştu, laf söz olmazdı değilmi!?

4. Sınıf karantina dönemi,herkesten uzaklaşmış,kitaplara takmıştım.Sabah 8 e kadar,kitap okuduğum günleri bilirim ben.
Hiçmi düşünmediniz bu çocuk neden arkadaşlarıyla dışarı çıkıp oyunlar oynamıyor diye?
üzgünüm unutmuşum arkadaşlarım karşı cinsimdi değilmi?
laf söz olmasından iyidir.

Eve kapanmamdan dolayı, belkide size karşı ilk nefretimi bu yüzden kazandım.karşı cinsimi hep bu şekilde gösterdiniz bana,saolun artık aynı masaya oturduğum bir karşı cinsime bile şüpheyle bakıyorum. olsun en azından laf, söz olmuyor değilmi?

Size hep yaşadığım hisleri anlatmak istemişimdir, her kalkışmak istedği m'de ne kadar katı bir ebebeyinler olduğunuz aklıma geliyor,hep yarım kalırıyor bu isteğim.
Merak ediyorum, anlayışlı olsaydınız, bana şu zamanlarımda destek olsaydınız,herşey daha mı farklı olurdu?
Evet.

Ben birinin lafta sevgisine uzun bir sürede olsa da kanmazdım,bu kadar kırılmazdım.Bakın etrafınıza yargıladığınız insanların kusuru bendede var ama siz bilmiyorsunuz.
Ne kadar batıyor kalbime bu kırgınlıklar bilir miydiniz ki?
Belkide

Başka bir evrende olan bana, en büyük dileğimdir bu
Belkide o evrende adımı karıştırmaz, nefret ettiğim doğum günlerimi bana sevdirirsiniz.

Bir kitapta altını çizdiğim bir cümle vardır;

"Ani bir tartışma çıkmış;birden öfkeli bir kavgaya, hatta nefret ve kırgınlığa yol açabilecek boyuta ulaşmıştı."

Kitabın giriş cümlelerinden biridir,benim için altı çizili cümleler; sadece yazarın kattığı anlama bağlı değil,okur'un düşünce algısının birer yansımasıdır.
Bu çizili cümle benim için o kadar çok şey ifade ediyor ki,anlayamazsınız.

Anlatmaya başlasam ne yaparsınız diye düşünüyorum bazen.
belkide içinizi soğutmayacak, ateşinizi dahada harlayacak bir fiske yerim.Belki acısını hissetmem ama kalbimin parçaları her bir yanıma batmaya başlar.
Görür müsünüz acı çektiğimi?
Hayır.

Bakın,gece oluyor bir yıldız kayıyor, insanların zihinlerindeki hayali gerçekleştirmek için diledikleri bir ölüm oluyor.
Siz görebilir misiniz parlaklığın o yıldızı yaktığını?