Bölüm 2

32 3 3
                                    

Sabahleyin gözlerimi babamım bana yine bağırmasıyla uyandım. Bu öküz herif ne diye bağırıyor ki sabah sabah , ama bana seslendiği bariz belliydi bende yataktan zar zor kalkıp yüzümü yıkayıp aşağı indim ama ben haraket ettikçe yaralarım acıyordu , ama alışmıştım artık ne diyebilirim ki yani. Ben bunları düşünürken bu öküz herif daha çok bağırmıştı aşağı indim ve baktım ki aşağı da polisler  var dı. Şimdi ne alaka anasını satayım ya.

Babam bana sinirli gözlerle bakıyordu polisler olduğu için gelip bana bişey yapamıyordu anlamdığım neden polisler burdaydı. "Polis bey neden burdasınız?" Demiştim sadece

"Bak güzel kızım sana sadece bir soru soru sorucam ve bana doğru cevabı vericeksin." Demişti , bende tamam anlamında kafamı salladım.

"Bu adam ," dedi babamı gözleriyle göstererek " Sana şiddet uyguluyormu ?"

Ben ilk defa mutlu olmuştum ilk defa bu adamdan kurtulabilecektim ilk defa beni kurtaracaklardı. Hiç lafı uzatmadan gözlerimin doluluğunj bile umursamadan kafamı sallayıp "Evet." Dedim. Babam bana hâlâ aynı sinjr ve öfkeyle bakıyordu ve sıradan kahverengi gözlerine daha fazla yüklenmişti  ve hemen

" Hayır Polis  bey ! Yalan söylüyor! " Bana dönmüştü ve demişti ki

"kızım! Güzel yavrum  bak doğruyu söyle! "

Demişti. Zora düşünce nasıl kızı ve güzel yavrusu oluyorum ama. Bu sefer ona ezilmiycektim o dedi diye kendimi savunmayacak olduğumu sanıyordu , yanılıyordu asla ama asla bu evde daha fazla köşe kapmaca oyanamayacaktım. Gözlerimin doluluğunu geri attım.

" Hayır ! Asıl yalan söyleyen sensin! Bıktım senden de bu evede bana yaptığın işkencelerden de bıktım! yeter artık! Ben daha fazla bu kâbusu sürdüremem gücüm kalmadı."

Hırkamı çıkarttım altımda kısa kollu var dı taze yaralarım göz önündeydi babamın dün akşamdan kalma ellerinde ve kollarında benim kan lekelerim çok belli oluyordu sonra t-shirt'mü hafif sıyırıp karnımı gösterdim polislere baktım. Kapının ağzında duran ifadesiz bakıyordu onun yanındakinin kaşları çatılmıştı  onların önünde duranın sinirli ifadesi yerine hüzün gelmişti.

"Selim Kara kızını şiddet uygulamaktan dolayı bizimle karakola geliyorsunuz."

Sonunda o adamdan kurtulacaktım. Öndeki polis babama iğrenerek bakarken onun arkasındaki iki adam geli babamın bileklerini alıp kelepçe taktılar ve yürütmeye başladılar. Babam bana nefret dolu bakışlar atarken umursamadım sona kalan polisin bakışları beni buldu. "Deniz sende bizimle geliyorsun."

"Tamam polis bey."

Gözümden yaşlar akmıyordu bende polise eşlik ederek gidip arabaya bindim. Karakola geldiğimizde arabadan indim ve ifademi verdim. Sonrasında bana mahkeme gününü söylediklerinde karakoldan çıkıp direkt eve yöneldim.

Ve Bitii
Bunların hepsini böyle düzeltmeliyim anlaşılan neyse bişi olmaz.

CALLOUS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin