Bölüm 6

12 1 0
                                    

Ben geldiiimm
Yeni bölümle karşınızdayım
Umarım yine seveceğiniz
Bir bölüm yazmışımdır
O zaman şarkınızı eğer açtıysanızz

Keyifli okumalarr!

•••

Korkmaktan nefret etmiyordum.

Hayır  cidden etmiyordum.

Nefret ettiğim titremekti,
Nefret ettiğim tetiklerimdi,
Nefret ettiğim donup kalmaktı.

Ben bunlardan nefret ediyordum korkmaktan değil. Korkularıyla barışık bir insan korkmaktan nefret edemezdi ki.

Hah! Ne kadar gülünç bir durumun içindeyim.

Şuan yatağımda oturur pozisyonda gördüğüm o iğrenç kâbusu analiz ediyordum. Dizlerimi büküp biraz aralık bırakıp dirseklerimi dizlerime dayayıp ellerimi birleştirmiş bir şekilde dudaklarıma dayıyordum.

Ne gördüm dersiniz?

Babam vardı küçük dar kilerliğin içindeydi.

Ben vardım orda ayakta dikilmiş onu izliyordum.

Bir çocuk vardı arkamdan "Deniz!" Diye bağrıyordu.

Bir kız vardı, kilerliğin içindeydi. Avazı çıkana kadar bağrıyordu.

Ben sadece ağlıyordum.

"Abini dinle ve bana doğru gel!" Diyordu arkamda ki çocuk. Anlamlandıramıyordum.

Baştan aşağı titriyordum yavaş yavaş yere çöküp donup kalıyordum. Yine tetikleniyordum.

Bu çok saçmaydı ben böyle yapmazdım!

Lanet olsun bu tetiklerim!

Ben ve o çocuk kalıyorduk.

Ama babamla o kız çocuğu hâlâ aynı yerde önümde duruyordu.

O kızı dövmüyordu.

"Babamız- Abicim babamız! pedofili bir ruh hastası! Bana dön abicim gidelim burdan burası iyi bir yer değil!" Diyordu arkamda ki çocuk.

Sonra beni kolumdan çekiyordu onu durdurmuyordum.

Çünkü hareket edemiyordum.

Biz evden çıkıyorduk. Babam arkamızdan kahkaha atıyordu. Çok iğrenç çok mide bulandırıcı çok korkunç!

O çocuk beni hâlâ çekiştiriyordu çıkıp kapıyı kapatıyorduk.

Sonra karnımda bir acı hissediyordum.

Ve acı bir yakarış bırakıyordum.

O çocuk beni yere yatırıp kafamı dizlerine koyuyordu.

Sonra ağlamaya başlıyordu.

Ben öyle bir çığlık atıyordum ki bütün her şey susuyordu.

Kıyamet sessizliği, kulağı sağır edecek bir sessizlik oluşuyor, bazı yüzü gözü çirkin erkekler ölüyor o çocuk yaşıyor, babam gözümüzün önüne geliyor, o kız bizim yanımıza koşuyor ve o çocuk babama bakarak tek bir söz söylüyor rüyam bitiyordu.

"Andım olsun ki! Kız kardeşime yaptığın her şeyi sana bir bir yaşatacağım sonrada senin gibi  pedofili ruh hastalarını öldüreceğim."

Ve ben nefes nefese uyanıyordum.

Bu nasıl bir rüyaydı böyle!?

Benim..

Benim.. abim mi vardı şimdi?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 16 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

CALLOUS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin