(XY POV)
naglalakad ako papasok sa gate at nagulat ako dahil may biglang babaeng sumulpot sa harap ko,hindi ko matandaan ang pangalan niya pero parang familiar ang mukha niya,
"hey! miss xy!" ani ng babae at nakalagay pa ang mga kamay neto sa likod nya,
"ah- hi good morning!" saad ko nalang,
"do you remember me?" ani ng babae,
"uhm! sorry i don't." nakangiti kung saad,
"oh?! are you sure?" ani ng babae at parang nadisappoint pa sya,
"yeah! may I know you then miss?" I ask while still smiling,
"oh yeah! I'm Chelsea, Chelsea Andres! I'm in same section as you!" nakangiti netong saad,
"really? oh sorry mabilis lang kasi akong makalimot bago ka lang ba?" tanong ko sa kanya,
"ahh! you really didn't remember! yes transfer ako dito just a weeks ago, and.. we kinda.. had a not great first interaction." she said looking like nakokonsensya,
"really? did I do something wrong that day? what happen?" tanong ko kasi feeling ko naging masungit ako sa kanya noon,
'i really don't remember anything '
"Uhmm not you, but me! I did something that makes you mad that day and I am really sorry about it!" she said with a sad face,
'i.dont trust you,but your cute!"
"If that's the case it's fine since matagal na rin namang nangyari yun!" I smile and started walking,
sumabay sya sakin sa paglalakad kaya't hinayaan ko nalang,
"really?.omy I thought you'll slap me back then, kaya humingi na ako ng sorry sayo," she said at kumapit pa sa braso ko, I'm shock pero hinayaan ko nalang din sya since pareho lang naman kami ng pupuntahan,
"then why now?.bakit ngayon ka lang nanghingi ng sorry?" I ask not looking at her,
"uhm ..kasi masyado ka kasing naging busy after that day kaya nahirapan akong makahanap ng right time to say sorry! and luckily I finally got the right time!" she smile and she was insanely beautiful too, pero ang sama talaga ng kutob ko sa kanya,
Humiwalay lang siya sa akin ng makita niya ang heirs, she immediately run papunta sa heirs and doon lang din gumaan yung pakiramdam ko.
while walking in the hallway papuntang room,I saw Jessica from a far talking with her co-officers mukhang may problem silang kinakaharap dahil sa stress na mukha nila.Lumapit ako sa kanila para I check sila dahil obligation ko yun na binigay ng principal just a week ago, kailangan kong I assist ang mga ssg officers and class officers if ever na may problem sila, that's why I'm doing it right now,
"Sorry to interrupt!. do you need help?" I ask,
"yes we have a big problem and yun ay about money!" ani ng ssg secretary,
"why? ano nangyari?" tanong ko,
"Nawala ng treasurer ang pera ng section niyo and yung magiging pamasahe para sa magaganap na trip, and also yung susi ng mga rooms na gagamitin natin habang mag stay tayo sa lugar na yun!" naiiyak na saad ng secretary,
Jessica looks so stress and hindi gaanong kumikibo she looks pale too kaya hinayaan ko na muna,
"bakit naman kinuha niyo agad ang mga susi? hindi ba ang usapan ay tsaka na kukunin ang susi pag nandoon na tayo?" tanong ko,
YOU ARE READING
THE HEIRS
Random. Ilang daang taon Ang lumipas at naging dahilan iyon ng pagbabago ng tadhana na inilaan para sa kanya at kanyang mga kaibigan. ngunit hindi lamang sila Basta bastang tao dahil Ang kanilang pamilya ay may kakaibang taglay na Wala sa ordinaryong tao...