-Does Love Change People?

✮⁵

-
~Light'ın anlatımıyla~

Watari'nin cenazesinden sonra eve gidiyorduk. L'in cenazede gözlerinin dolduğunu görmüştüm. Asla bir tepki vermiyordu. Sadece gözleri doluydu ve başını biraz eğmişti. Onu hiç sakinleştirmedim. Ağlayacaksa ağlasın. En iyisi bu. Içinde tutmak fayda etmez. Daha kötü olabilir hatta.

"Iyi misin?"

Dedim ona bakarak. Bana bakmadan başını salladı. Bende önüme döndüm.

"Neden içinde tutuyorsun Lawliet? Eğer ağlamak istiyorsa ağla. Içinde tutmak fayda etmez. Bir süre sonra içinde tutmaktan yorulursun. Senin için hiç iyi olmaz. Eğer şu anda rahat değilsen en azından eve gittiğimiz zaman ağla. Biraz rahatla."

Bir şey dememişti. Bende bu yüzden sessiz kalmayı tercih ettim.

Birkaç dakika sonra eve geldik. Kapıyı açıp indim. Sonra Yumi ve Mikami indiler. L'e elimi uzattım. Önce elime sonra bana baktı ve elimi tutmadan arabadan indi.

"Görende babanı ben öldürdüm sanar."

"Aramızda hiçbir samimiyet yok Light ve seni sevmiyorum."

Dedikten sonra eve doğru yürümeye devam etti. Bende peşinden gittim. Jiro kapıyı açtı. Hepimiz eve girdik. L hemen yukarı çıktı. Bende onunla beraber yukarı çıktım. Odaya girip kapıyı kapattı. Bende cebimdeki anahtarı çıkardım. Tam kilitleyecekken duraksadım. Bu sefer kilitlemeyecektim. Aşağı indim ve koltuğa oturdum. Diğerleri de benimle beraber oturdular.

"Moreli çok bozuk. Uzun süre böyle kalacak sanırım."

"Normal. Sonuçta o adam onun babası gibiydi."

"Yumi, sen L'in hayatını biliyor musun? Ailesine falan ne oldu?"

"Sadece ailesinin öldüğünü ve yetimhanede büyüdüğünü biliyorum. Birde insomnia hastası olduğunu söylemişti." (Internette L'in aynı zamanda otizm hastası olduğu söyleniyor ama eklemedim.)

"Anladım."

"Gençler artık kahvaltı mı yapsak?"

"Bencede. Ben baya acıktım."

"Bence bu sefer Hiroki bize bir şeyler yapar, hm?"

"Hep sen yapıyorsun Yumi. bu seferde sen yap."

"Hizmetçi miyim ben bu evde?"

"Yumi, kahvaltıyı hazırlamadan önce gidip L'i çağır. O da bizimle yesin."

"Tamam."

"Sen L'i fazla düşünür oldun sanki Light."

"Babasını kaybetti. Moreli yerinde değil. O yüzden ona bu aralar iyi davranacağım."

"Peki."

Yumi bir süre sonra geri döndü.

"Iştahı yokmuş. Yemek yemek istemiyor."

"Pekâlâ. Sen kavhaltı hazırla. Ben geleceğim."

Dedim ve yukarı çıktım. Kapıyı açtım ve içeri girdim. L yatakta uzanıyordu.

"Iştahım yok dedim ya Yumi."

"Benim."

Biraz sessiz kaldıktan sonra bana baktı. Yanına yaklaştım ve yatağının kenarına oturdum.

"Biraz olsun yemek yemelisin. Bu şekilde olmaz L. Hep böyle mi olacaksın?"

"Yalnız kalmak istiyorum Light."