-Does Love Change People?

✮⁴

-
~Light'ın anlatımıyla~

Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Bileğimdeki saate baktım. Saat 6'ydı. L uyumuş mu diye sol tarafıma baktım. Kafasını bu tarafa çevirmişti ve uyuyordu. Nedensizce biraz ona baktım. Sonrasında biraz düşünmeye başladım. Kamera koymam çok mu gereksiz oldu diye. Acaba başka bir şey mi bulmalıydım? O anda aklıma bir fikir gelmişti.

"Buldum!"

Herkes bir anda irkilerek uyanmıştı.

"N'oldu ya?"

"Kim bağırdı lan?"

O sırada L sinirle bana bakıyordu.

"Zaten zar zor uyuyorum Light. Ne bağırıyorsun bir anda?"

"Senin evindeki kameraları sökeceğim. Kameralara gerek yok."

O sırada Jiro ve Mikami birbirlerine bakmaya başladılar. Sonra bana baktılar.

"Light, biz zaten kamera bulamamıştık. Geldiğimizde sen uyuyordun. O yüzden haber vermedik. Kamera yok yani evde."

Dedi ve anahtarı bana uzattı.

"Al."

"Bu anahtar benim evimin anahtarı. Bana uzatman daha doğru olmaz mı?"

Jiro hiçbir şey dememişti. Bende anahtarı aldım ve cebime koydum. Sonrasında L'e baktım.

"Kameralar işe yaramaz. Senin her an yanımda olman gerek L. Sana güvenmiyorum."

"O nasıl olacak?"

"Baban uyandığı zaman ondan izin alacağım. 'Ailem ile biraz kavga ettim. Bu yüzden onların yanına gitmek istemiyorum. Aslında bir evim var ama L benim en iyi arkadaşım. Ona ailemle kavga ettiğimi söylediğimde onun evinde kalmamı istediğini söyledi. O yüzden bende sizin evinizde kalmak istiyorum. Tabi eğer rahatsız olmazsanız' diyeceğim. Nasıl ama?"

"Güzel fikir."

"Harika."

"Muhteşem."

"Olur."

Bir anda sessizlik olmuştu. Herkesin gözleri kapanıyordu. L hariç. O bana bakıyordu.

"Kabul ettin mi yani?"

"Olur dedim ya."

"Bağırma bana."

"Bağırmadım."

~14:00~

L, ben ve diğerleri Watari'nin kaldığı odanın karşısında duruyorlardı. Matsuda, Mello, Matt ve Near dahil. L gözlerini kapatmış bir şekilde oturuyordu. Stresli olduğu her halinden belliydi. Ayağını sallayıp duruyordu. Bende biraz cama bakmaya karar verdim. Cama baktığım anda gözüm kalp atış monitörüne kaymıştı. Watari'nin kalbi durmuştu. Sadece bir çizgi görüyordum. Hemen ayağa kalktım.

"Kalbi..."

L hemen camdan Watari'ye baktı. Jiro hemen doktoru çağırdı. Doktor koşarak geldi ve odaya girdi.

~Bir süre sonra~

L hastanenin yakınında perişan bir şekilde benimle beraber bankta oturuyordu.

"Onunla bugünlerde doğru düzgün konuşamıyordum bile. Şimdi o tamamen gitti."

Dedikten sonra gözleri doldu ve elleri ile yüzünü kapattı.

"Ağlamaktan nefret ediyorum. Insanların yanında ağlamaktan nefret ediyorum-"

Hemen onu kendime çekip sarıldım. Başını göğsüme koydum ve ellerimi saçlarına koyup saçlarını okşadım.