Yine bennn;)
&
Dosyaları bitirmiştim hatta erken bile.
O yüzden erken çıkacaktım.
Hyunjin'in kapısını tıklatıp içeri girdim.
"Hwang bey dosyalar bitti ben çıkıyorum."
"Çıkamazsın felix beni bekle."
Yok yok boğucam ben bunu
"Hwang bey,işim bitti iyi günler!"
Gidiyordum,gitmek istiyordum
ama içimdeki bir his gitme..
diyordu sanki.
Hızlı bir şekilde ayrıldım odadan.
Hyunjin'in gelmesini istemiyordum.
Babasıda orada olucaktı ve arıza çıkmasını istemiyordum
Ama...
Onunda kardeşiydi.
Hızlıca odasına geri döndüm.
Kapıyı hızlıca tıklatıp içeri girdim.
"Tamam bekliyeceğim ama çabuk ol!"
"Vaz geçtim felix, kız arkadaşımla buluşucam sen git ben daha sonra giderim çıkabilirsin."
"Peki efendim."
Kız arkadaş...
_______________________________________
Oh sonunda gelmiştim.
Hızlıca içeri girip ryunjin'e bakmak istiyordum.
Ama görmek istediğim görüntü bu değildi...
"Oh canım kızım!"
diyip kızının saçını öptü kadın.
"Canım annem!"
Dedi küçük kız.
Mutlu bir aile tablosu ha...
Baba,anne ve çocuk..
Ama felix'te neden anne yoktu neden
O resimde üstü boyanmıştı?
Felix'in gözünden yaşlar geliyordu sorguluyordu yine,
Neden onuda sevmemişti böyle, neden sevgi vermemişti, neden ona acı çektirmişti neden..
Sincaptan gelen çağrı...
"Efendim jisung?"
"NERDESİN OLUM SEN YİNE!?"
"E yuh artık!"
"Şaka şaka hastanede olduğunu biliyorum."
"Nerden biliyorsun peki?"
"Eeee boşver canım öğrendim işte biryerden:)"
"Jisung.."
"Olum walla meraklandım hyunjin'i aradım yoks-"
"Jisung ben iyi değilim..."
"Nas-nasıl iyi değilsin felix!"
Ağlıyordu işte yine yine o kadın için geri dönüşü olmayan yaşlar döküyordu
Oda anne demek istiyordu, oda saçları okşansın istiyordu, oda mutlu aile tablosunda yer almak istiyordu, ama nafile, felix kendinde o mutlu aile tablosuna koyucak cesareti bulamıyordu..
"Tamam jisung yok bişey ben biraz dolaşıcam görüşürüz:)"
"Felix eve gel,lütfen."
"Hayır jisung, kafamı dağıtmak istiyorum lütfen karşı gelme görüşürüz."
"Görüşürüz"
