11. Bölüm : HAMİLEYİM!

220 7 7
                                    

Uyuya kalmıştık ben hızlıca Bora'dan önce sessizce kalkıp üstümü değiştirdim ona son bir kez baktım
Salonda uyuya kalmış bartu ve ardayı gördüm onlara da son kez baktıktan sonra dağ evinden hızlıca çıktım.

Bursa-İstanbul otobüsüne hızlıca parasını ödeyip bindim birkaç saatlik yolculuğun ardından İstanbul otogarına geldim. Otogarda bir banka oturdum kafamda birsürü düşünce yankılanıyordu acaba gitmese miydim?  Kalsaydım? Daha bir çok düşünce kafamdan geçerken  aniden bir ses duydum "Hanfendi sizi evinize bırakmamızı ister misiniz?"
"Yok teşekkü- ne?" Ses çok tanıdıktı hayır ne alaka kafamı kaldırdım ve arabanın içinde bana gülerek bakan ve bana el sallayan bartu ve ardayı gördüm
"Ne işiniz var burda?" Bence sorum çok mantıklı
"Sıla bizden kaçmak o kadar kolay mı sanıyorsun"
"sılo yani ayıp insan bir görüşürüz der"
"Seni almaya geldik sılo"  bartudan ilk cevap geldi
"Hayır gelmem iyiliğiniz için"
"Of sıla ne iyiliği hadi güzelim"
"Hayır" bora arabadan bir hışımla çıktı beni kucakladı ve arabaya zorla bindirdi tam inecekken sağolsun kitledi "sizden kurtulmak imkansız gerçekten"
"Ne sandın sılo biz senin artık belalılarınız"
"Dkekdks orası kesin ardacım"

Tabi bilmedikleri bir şey vardı ben gidecektim
"Hadi bakalım yine bir otel tutalım"
"Bizim de şu oteller bitmiyor"
"Dkdkdkd arda haklı arkadaşlar"
"Bartu ilk defa haklısın dedin ardaya farkında mısın"
Onlar yolda kendi aralarında şakalaşırken bir otelin önünde durmuştuk eşyalarımızı aldık Bora kulağıma doğru eğildiğini fark ettim "konuşalım sıla bu konuyu"
"Tamam" neden bir anda yükseldiğini anlamamıştım ve benimde çıkışmam lazımdı tahmin edin otelde sadece bir çift kişilik ve iki tek kişilik oda kalmıştı tabi bartu ve arda illa tekli odalarda kalıcaz ve birlikte kalmak istemiyoruz diye tutturdukları için Bora'yla yine birlikte düşmüştük

Odaya çıktığımızda kartı okuttuk eşyaları yatağın üstüne bıraktık ve Bora direk bana döndü "konuşalım o zaman güzelim" bi sert bir yumuşuyor ben hiç bir şey anlamadım her neyse
"Tamam Bora dinliyorum"
"Güzelim gideceksin değil mi"
"Gitmeliyim"
"Bak sıla sen benim hayatıma girdiğinden beri karanlığım aydınlık oldu ben karanlık bir odaydım geldin içeri ve ışığı açtın sen benim ışığımsın güzelim"
"Bora lütfen böyle yapma en azından bir süre ayrı kalmalıyız ben sizden uzak durursam o adam size yaklaşmayacak"
"Sıla...." Onu son kez öptüm ama saniyelik ti tüy kadar hafif bir öpücük tü, valizimi alıp odadan çıktım arkamdan gelmedi çünkü beni tanıyordu arkamdan gelse de hiçbir şey değişmeyecekti merdivenlerden indikten sonra miden bulanmaya başladı geçici bir histir diye umursamadım.

Bu sırada mesaj atmam gereken bir kişi vardı
"Doğu"
Doğu çevrimiçi
"Ne var avcı"
"Doğu kişisel sebeplerden dolayı şimdilik ayrılıyorum" cevap vermesini bile beklemeden çıktım okumaya devam anlarsınız
*Sıla çevrimdışı
"Lan sıla ne demek kişisel sebepler lan"
"Çabuk buraya gel"
"Sılaaaa aq"
"Ağzına sı-"
*Doğu kişisi engellendi
Hak etti bence her neyse daha sonra arabama bindim ve annemi aradım "alo annecim"
"Efendim kuzum"
"Napıyorsun anne"
"Öyle kuzum aynı"
"Nerdesin anne istanbulda mısınız?"
"Hayır kızım baban 2yıllık inşaat firması ile anlaşma yapmış eskişehirdeyiz"
"Ne anne tamam konum at geliyorum"
"Kızım okul ne olucak"
"Tatile girdi anne" tatile girmedi dondurdum ama tabi annemi ancak böyle ikna edebilirdim
"İyi kuzum seni görmüş olurum atıyorum"
"Tamam annecim görüşürüz" saatte baktım 14:38 di öğlen olmuştu saatin nasıl geçtiğini anlamamıştım bile. Annem konumu gönderdi eskişehirin merkezindeydi. Birkaç saatin sonunda eskişehirin en ünlü yerlerinden birinin önünden geçiyordum parsuk çayının önünden geçiyordum

Bir kız gördüm hamile olduğu belliydi ama çok genç gözüküyordu kahverengi saçlı bir kızdı ama başına çok fazla şey geldiği belliydi yıpranmış ve çaresiz duruyordu tam iyi misin diye sormak için arabadan inecekken tam kahverengi saçlı bir kız bir arabadan indi ve bankta oturan kızın yanına gitti birkaç dakika konuştuktan sonra arabaya geri dönüp arabanın içindeki sanırım erkek arkadaşıydı ve onunla konuştuktan sonra kâğıt ve kalem alıp kızın yanına döndü sonra kız kağıda bir şeyler yazdıktan sonra arabaya binip gittiler. Bende gitmem gerektiğini anlayıp annemin gönderdiği adrese ilerlemeye devam ettim.
Not: bu olay Beyza alkoçun karantina ve 3391km serisinden bir sahneden alınmıştır.

Eskişehir çok güzeldi ama çok soğuk bir zamana denk gelmiştim arabayı park edip arabadan indim ayaklarım kara batıp çıkıyordu annem konum attığı ev villa gibi ama küçüktü kapıyı çaldım annem güler yüzüyle kapıyı açtı. Sarıldık

"Hoşgeldin kızım , özlemişim"
"Bende özledim annecim" kusma hissiyatı geldiği an lavaboya doğru yöneldim ağzımdan zorla tek bişey söyleye bildim "geliyorum" hızla lavaboya gittim kapıyı kitledim ve kusmaya başladım,kötü bir şeyler oluyordu umarım korktuğun başıma gelmezdi birkaç dakika sonra bembeyaz olmuş yüzüm yıkadım allık sürüp yüzümü düzeltmeye çalıştım. midemi bir şey mi bozdu diye düşündüm ama bir şey yememiştim daha. Annemin içerden seslendiğini duydum
"Kızım sana yemek hazırladım ekmek kalmamış hadi git al 2 dakika"
"Tamam anne" dedim halsiz sesimle. Lavabodan çıktım ve montumu giydim. Aşağıya ekmek almak için inmek bahaneydi eczaneye gidip çok korktuğun bir şey yaptım ve 'hamilelik testi' aldım ücretini ödedim daha sonra markete gidip ekmek aldım. Kapıdan içeri girer girmez kalbim korkuyla atmaya başladı ve direk anneme seslendim.
"Bir saniye anne üstümü değiştirip geliyorum"
Lavaboya hızlıca girdim ve testi yapıp beklemeye başladım 5dakika süresi olduğu yazıyordu.

Sanırım aklıma direk böyle bir şeyin gelmesi Bora'yla Bursa-Uludağdayken aramızda küçük bir şeyin geçmeseydi ama imkansız gibi geliyordu
Zaman akıp geçti ve gözüm teste doğru kaydı ve işte en çok korktuğun şey BEN HAMİLEYİM!
______________________________
İşte bölüm sonu çok çarpıcı değil miydi bımdan sonrasını okuyup göreceksiniz ben bile korktum valla neyse o zaman instagram dan takip etmeyi unutmayın! Kitapla ilgili editler paylaşıyorum takip ederseniz kitapla ilgili daha fazla şeylere ulaşabilirsiniz lütfen oylamayı unutmayın diğer bölümlerde görüşmek üzere seviliyorsunuz <3 :)
İnstagram: kitapaskyazar
🔥🖤💃

Özel Okul Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin