The Beauty And The Nerd

Hoofdstuk 5

(Pov: Kay)

Ik liep naar het hok. Verrassend genoeg zat ze daar achter de piano. Gelijk stopte ze met spelen. Ik open de deur en ik zag dat mijn gezicht haar ontspanning gaf. "Welk liedje speelde je?" Vraag ik snel. "Flashlight" ik pak mijn gitaar en begin het begin stukje te spelen. Ze speelt snel mee op de piano. We nuriën allebij vrolijk mee. "Umm Mare kan jij zingen?" "Niet echt". "Het zou leuk zijn als er bij gezongen word". Ze kijkt naar de piano." Volgens mij kun je wel zingen Mare.

(Pov: Mare)

What the heck?! Hoe kan het dat hij het weet. Ik zing nooit echt nooit als iemand er bij is. "Nee ik kan het niet" zeg ik veeeeel te snel. "Waarom lieg je? Ik ben een vriend, en dan wel een echte". Dit was mijn kans om te veranderen. Zou ik mijn populariteit verliezen door met hem te zingen? "Misschien dat dit helpt".
Hij speelde op zijn gitaar Flashlight en begon toen ze zingen. Hij pakte iedere noot precies goed. Ik voelde dat mijn vingers plots op de piano vonden. Ze begonnen mee te spelen. Hij stopte met zingen maar speelde veder. Heel even voelde ik de drang om te zingen. Maar ik liet het gaan. Ik zou niet veranderen mijn leven was perfect zo. "En ik maar denken dat ik het verpest had." Voor ik iets kon zeggen stond hij op. Hij pakte zijn gitaar in. "When tomorrow comes i by on my own". Hij kijkt me verbaast aan. "Feeling freightned of becaus i don't know". Hij blijft me aan staren. "Je hebt gelijk, dit is niet wie ik ben. Ik ben dè Mare Autumn en wat jij net zag dat is niet wie ik ben. Dat is de versie die jij wilt zien. Ik zal nooit ik dat veranderen. Dit was eenmalig." Zijn gezicht veranderde van ik-ben-blij-dat-je-het-door-hebt-hoe-goed-en-geweldig-dit-is blik naar, je-bent-een-vreselijk -dom-wijf-dat-haar-kansen-vergooit-op-een-van-de-domste-manieren-ooit-en-ik-walg-van-je blik. Ik voelde dat er een band om mijn longen kwam te zitten. Hij werd steeds straker. "Je bent echt zielig, ik heb medelijden met je". Na die woorden loopt hij het hok uit. Ik zak op de grond. Wat is er in godsnaam met me aan de hand. Heb ik dan toch een warm rood hart, in plaats van een ijskoud, donker, niet geïnteresseerd hart?

(Pov:Kay)

Ik storm naar mijn kluisje en bots tegen twee kleine meisje op. Maya en Mandy. "Ukkies wat doen jullie hier?" Zeg ik tegen mijn twee kleine zusjes. "We moeten, je komen halen" zoals altijd maken ze elkaars zinnen af. "Staan mama en papa buiten?" "Ja" zeggen ze precies tegelijk. Ik loop naar buiten en zie inderdaad mijn vaders auto staan. Mama staat buiten met rode ogen. "Oom Nikkels in dood gevonden." Ik voel de tranen in mijn ogen langzaam komen. "En Nienke dan?" "Die komt een jaar bij ons wonen" zegt mijn vader die net uit de auto was gekomen. Ik stap de auto in. Nienke zou morgen komen.

(Pov:Olivia)

Ik hoorde dat Mare en Kay Winters ruzie maakte. Dit zouden Luke en mijn broertje leuk vinden. Ik had eindelijk Mare dr zwakke plek gevonden. Beter gezegd: zwakke plekken. Ik liep snel naar Luke. Ik vertelde hem alles. Hij kreeg een grote grijns op zijn gezicht. Hij wilde wraak net als ik.

(Pov:Mare)

Ik had mijn keuze gemaakt. Ik zou niet veranderen. Ondertussen was het al 11 uur 's avonds. Ik besloot maar te gaan slapen.

(Pov:Kay)

Die avond hadden we Nienke opgehaald. Ze wilde niet meer wachten tot die ochtend. Ik kleede me aan. Nienke had bij Selena geslapen dus die zal wel iets later wakker worden. Na dat ik had gedouched liep ze de badkamer in. "Ga je mee naar school Nien?" Ze zou best mee mogen. Ze was slimmer dan mij dus ze zou prima in de les passen. "Umm ik kan wel wat afleiding gebruiken ja". Ze kleed zich snel om. Even later stapt ze achterop mijn fiets. Na 5 min zijn we al bij school. Ik loop naar mijn kluisje waar zij haar jas ook in propt. Bij het secretariaat hadden ze altijd wat boeken over dus daar haalde ik de boeken voor Nien. "Nou we hebben eerst wiskunde". Zeg ik terwijl me te binnen schoot dat ik dat met haar zou hebben. We lopen het lokaal binnen. Meneer Wervel kijkt Nien raar aan. "Dit is Nienke, ze is mijn nicht. Mag ze misschien mee in de les?" "Welk niveau doe je Nienke?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Ik doe VWO twee talig dus dit moet wel lukken." "Slimheid zit dus in de familie, neem maar ergens plek". Blij gingen we zitten. Vlak voordat de bel gaat, word de deur die meneer Wervel net had dicht gedaan met een vaart open gegooid. Mare. "Mare Autumn waar kom jij zo laat nog vandaan?" Ze negeerd de leraar en doet de deur dicht. "Ik denk mijn warme bed, aangezien het ochtend is". Ze loopt richting haar plek naast mij en zag Nienke toen zitten. Ze maakte een kreunend geluid. "En wie ben jij?" "Ik ben Nienke, en als je het niet erg vind blijf ik lekker naast Kay zitten". Mare dr ogen werden groter en donkerder. "Blijf maar lekker zitten met je dikke lelijke lichaam" ze loopt weg en neemt plaats ergens vooraan. Alleen.

Dit zou nog eens oorlog kunnen worden