BÖLÜM 5
_________________________________
RUH İKİZİM
_________________________________
KEYİFLİ OKUMALAR ^^
_________________________________
Balkonda biraz daha oturup birbirimize bakarak mesajlaşıyorduk ki tam o sırada Rüzgar'ın büyükannesi geldi. Rüzgar'a
"Napıyorsun sen bu saatte, soğukta balkonda! Hadi gir içeri"
dedi ve omzunu dürttü. Aralarındaki bu konuşmayı gecenin sessizliğinde duyabiliyordum. O içeri geçince bende içeri girdim montumu çıkardım ve yatağıma uzandım.
Bulunduğumuz yer köy vari olduğundan telefonlar pekte iyi çekmiyordu. Rüzgar'a mesaj attım.
"Ben orada oysa ki balkonda soğukta seni bekliyordum. Sen içeri girdin." Halbuki neden içeri girdiğini biliyordum.
"Ya. Özür dilerim. Büyükannem yüzünden.Kıyamam!"
Bana KIYAMAM demişti. Kulağa öyle sevecen ve korumacı geliyordu ki. Bir an için kendimden geçtiğimi sandım. Çığlık atmamak için kendimi tutuyordum. Sonunda dayanamadım ağzıma yastığı bastırarak çığlık atmaya yatakta resmen tepinmeye başlamıştım.
O gün sabaha kadar konuştuk. Sabah altıya kadar hemde. Bir süre sonra konuşmalarımız; eskilere, acılara, güvene ve sevgili konularına gelmişti. Bana arkadaşının ona yaptığı aşağılık davranışları anlattı. Ben öyle tepkiler veriyor ve Rüzgar gibi birini üzmelerini hazmedemiyordum ki kendimi kaptırmıştım. Bir süre sonra kendimi ona karşı edebiyat yaparken buldum. Zaman o kadar çabuk geçmişti ki saatin kaç olduğunun farkında değildim. Rüzgar bana son bir mesaj attı.
"Seninle düşüncelerimiz o kadar çok benziyor ki... Sanki senelerdir kayıp olan RUH İKİZİMİ bulmuş gibiyim. Damla sen benim kayıp ruh ikizimsin."
Beni bu mesaj mutlu etmeyecekti de hangi mesaj mutlu edecekti. Bu kadar iyi anlaşmamız tesadüfmüydü. Sanki birbirimiz için yaratılmıştık. İlk görüşte aşkın tanımı gerçekten bu demekti. Bende ona içtenlikle ve sevgiyle yazılmış son mesajımı gönderdim.
"Sen de benim kayıp ruh ikizimsin Rüzgar. Ama artık buna kayıp demek yanlış olur; çünkü ben seni buldum."
O günkü hararetli konuşmanın son mesajıydı. Saat altıyı gösteriyordu. Gözlerim kan çanağına dönmüş canımı acıtıyordu. Hava aydınlanmıştı. Kuş sesleri duyuluyordu. Ondan mesaj beklerken huzurla uyuya kalmıştım. Uyku benim vazgeçilmezimdir ve gerçekten çok severim. Ama sevdiceğim için uykusuz kalmaya değdi. Hele bir de ondan mesaj beklerken huzurla uyuya kalmak. Benim için paylaşılamaz, tarifi olmayan bir mutluluk.
—- Seni Seviyorum Deniz Rüzgar Mesken. Sen Bana Tarif Edilemeyem Mutluluğu Verdin. Seni Sonunda Buldum. RUH İKİZİM...—-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEYLAN
Romance"Mert fıldır fıldır parayı arıyordu. Sonra kafamı birden sağa çevirdim. Bir erkek elindeki telefonun ışığını Mert'in parasını kaybettiği yere doğru tutuyordu, bir yandan da bana bakıyordu. Ben ise ona tutulmuştum adeta. Baştan aşağı süzüyordum. Ak...
