bir adet kiraz yemem ile başıma bin tane dert gelmişti.
Ama önemli değildi çünkü o kiraz benim kaderimi
minho ile bağlamıştı.
Ölümümde, yaşamımda Lee Minho ile olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine bir güne uyandım dün anneme hasta olduğum hakkında yalan söyleyip eve gelmiştim. Annem hasta olduğuma ikna olduğu için bugün de okula gitmemem konusunda ısrar ediyordu fakat ben yine de gitmek istiyordum.
Bu yüzden anneme iyi olduğumu söyledim. Buna inanmasa da elime ilaç tutuşturup çantama koymamı söylemişti. Bende çok ısrar etmek istemediğim için çantama koyup kahvaltıma devam etmiştim.
Annemle arabaya binip okula doğru yol aldık. Bu sefer yolu izlemiyordum içimden gelmiyordu Dışarıyı izlesem bile bu bende bir duygu hissettirmeyecekti çünkü aklım zaten yeterince doluydu.
Okulun önüne gelince arabadan inip anneme görüşürüz anlamında el salladım. Merdivenlerden yere bakarak yürürken birinin adım seslenerek bana geldiğini gördüm.
"Jisung!"
Bu jeongin di karşı sınıftan ayrıca minho nun arkadaşı olan.
"Efendim jeongin"
"Nasılsın"
"İyiyim sen"
"Bende iyiyim şey soracağım sana"
"Ne soracaksın"
Jeongin ensesini kaşıdıktan sonra beni koridorun kenarına çekti.
"Gerçekten söylenenler doğru mu?"
"Bak jeongin daha ne söylendiğini bile bilmiyorum ve iki gündür yanıma gelip söylenenler doğru mu diyip duruyorsunuz bana artık ne söylendiğini söylerseniz size bunun doğru olup olmadığını söylerim"
" okuldan biriyle sevgiliymişsin bu okula bu yüzden gelmişsin ve minho hyung ile sadece dalga geçmek amacıyla arkadaş olmuşsun falan"
"Kim söyledi bunları?"
"Şey söyledi"
"Kim söyledi jeongin söyle şunu"
"Hyunjin söyledi"
"Çıldıracağım artık gerçekten benim şu güne kadar arkadaşım bile yoktu ve size gelip hem sevgilimin olduğunu hem de ilk defa arkadaşım olmuşken onunla dalga geçmek amacıyla arkadaş olduğumu mu söyledi"
"Hyung sakin ol lütfen"
"VE SİZDE BUNA İNANDINIZ MI!"
koridordan geçenlerin bana bakması şu an umurumda değildi. Çünkü hwang hyunjin denilen adam gelip benim hakkımda yalan şeyler söylemişti ve Lee minho orta da bir kanıt bile olmadan buna inanmıştı. Çıldırmam gerçekten de normal değil miydi.
"Boşversene jeongin neye inanmak istiyorsanız ona inanın"
"Sana inanıyorum hyung ama"
"Ama ne?"
"Biliyorsun işte hyunjin ile de uzun süredir arkadaşız gerçekten yalan söylemiş olduğu beni kırıyor"
"Uzun süredir arkadaşın olan kişinin yanında ol jeongin çünkü ben yalnız olmaya çoktan alıştım. görüşürüz"
