karanlık şehir

O Gözler...

Sabah olmuştu ven ise hala yatağımda yatıp neler olacağını düşünüyordum. Birleşip ne yapıcaklardı? Kavga mi edicekerdi? Ahh Tanrım  umarım boyle bir şey olmazz

Yüzümü buruşturarak yataktan kalktim ve banyoya doğru ilerledim. Lavabonun tam önüne geldiğimde başımı kaldırıp aynaya baktım. Lan bu kimdi? Ben değildim ama o kesin diye içimden geçirdikten sonra elimi yüzümü yıkadım. Banyodaki işlerimi hallettik ten sonra üstümü değiştirmek icin dolabın önüne geldim. Ne giycek tim ki? Dolavi kurcalamaya başladım tam o sırada kapı çaldı "gir!" diye  bağırdıktan sonra kapı yavaşça açıldı ve içeri biri girdi başını eğip konuşmaya başladı "nazlı hanım bu kıyafetleri olivya hanim sizin için gonderdi dedi ce elindekileri bana doğru uzatti" teşekkür ederim" dedim şaşkınlıkla gerçekten dusunceli biriydi hemen giyindim ve hafif bir makyaj yaptıktan sonra aşağıya indim.

"NAZLI NAZLII!" adimi duyduğum icin kafamı sağa doğru çevirdim ve olivya bana doğru koşarak geliyordu " hadi kizimm gidicez şimdi hizli ol" dedi gülerek ama o gülüşün ardındaki tedirginlikte belli oluyordu

Yola çıkalı ne kadar oldu bilmiyorum ama o saray gibi ecden baya uzaklaşmıştik her yer ormanlıkti yol boyunca vir tane bile ev görmemiştim. Kendi düşüncelerim arasında yine boğulurken" yaklaştık hazırlanın! " diye bir ses duydum. Herkes bir anda harekete geçmiş eşyalar çıkartmaya başlamıştı ama bunların çoğu silah ve benzeri şeylerden farksızdı.

Olivya ya dönerek" neler oluyor " diye fısıldadım kulağına bana döndü ve" önlem alıyoruz her an her şey olabilir " demişti anladim der gibi kafamı salladiktan sonra önüme döndüm bir dakika oda neydi ortada kocaman bir çizgi vardi ve çizginin diğer tarafında ise bembeyaz bir yer. Şok olmuş bir şekilde gözlerimi açarak etrafa bakmaya başladım tepeden tırnağa her yer bem beyazdı. Sonunda durduk ve biraz ilerimizde olan veyaz insanlara bakmaya başladık neredeyse her şeyimiz aynıydı onlarında ellerinde silahlar verdi bizimde, onlarin görebildiğim kadar 7 atı vardi ve aynı sekilde bizimde planlanmış gibiydi

Beyaz Krallık  çizginin önünde durdu beyaz kral aşağı indi ve sırıtarak konuşmaya başladı " vay vay vay kimleri görüyorum burdaa" dedi siyah kralda atından indi hemen yanımdaydı yüzümü çevirip ona baktım sert bir yüz ifadesi ile karşıdaki krala bakıyordu hic bir şey dememişti.

Biraz durduktan sonra siyah kral konuştu " senin yanindaki nerde?" dediğinde beyaz kral iki adım öne gelerek " onun biraz işi var geç geli-" lafını bölen ses ile her kes oraya bakmaya başlamıştı " buradayım geldim" dedi. Yüzünde beyaz bir örtü vardı. Oda attan indikten sonra beyaz kralın yanına geldi ve şapkasını çıkardı. BIR DAKIKA NE? cok tanıdık geliyordu ama bir türlü çıkaramamışti. Ben çocuğu dikkatle izlerken kralım konuşmaya başladı "nazlı bu luka beyaz kralın oğlu" dediğinde tekrad çocuğa baktım. Oda bana bakıyordu. Ve bir dakika bu gözler... Bu gözler... EVET EVET HATIRLAMIŞTI O GECEKI ADAMIN GÖZLERİYDI
Luka denen çocuk ise kizin bunu fark ettiğini anlamış olsa ki bir anda gözlerinde alaycı bir ifade oluşmuştu

~~~~~

Lan fic okuycam diyr hikaye yazmiom ksjdkshskhsx
7 days diye bir tane vardi cok iyiydi

Jungkook un şarkısını dinlediniz miii agagaga cok guzelll

Bir dahaki bölümü ne zaman yazayim?